ΒΟΗΘΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ Ή ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΟΥ;

Τι πιο φυσιολογικό από το να θέλεις να δώσεις στο παιδί σου ό,τι χρειάζεται. Μήπως όμως έτσι εμποδίζεις τον μελλοντικό ενήλικα να βρει τα πατήματά του;

Συχνά ως γονείς θέλουμε να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας όσα στερηθήκαμε εμείς. Θέλουμε να τους παρέχουμε απλόχερα αγάπη και ευτυχία, να τους καλλιεργήσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να αποφύγουμε λάθη των δικών μας γονιών.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να φέρνεις στον κόσμο έναν άνθρωπο και να πρέπει να τον βοηθήσεις να διαμορφωθεί από το μηδέν. Και σίγουρα η ανιδιοτελής αγάπη δεν φτάνει από μόνη της. Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν όρια, να αποκτήσουν δεξιότητες και να έχουν ιδανικά. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαίο να αισθάνονται ασφαλή, να έρθουν σε επαφή με υγιείς συνήθειες, να καλλιεργήσουν μια ισορροπημένη εικόνα του εαυτού και του περιβάλλοντος γύρω τους, να μάθουν αξίες και ήθη, να διαμορφώσουν χαρακτήρα, να μπορούν να είναι υπεύθυνα ως προς τον εαυτό τους και τους άλλους.

Στη διαδικασία αυτή, συχνά χανόμαστε. Προσπαθώντας να σώσουμε το παιδί μας από προβλήματα και δυσκολίες εμποδίζουμε την διαδικασία αυτονομίας τους. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν η συζήτηση συνεχίζεται και στη σχέση του γονιού με το ενήλικο πια παιδί του. Η γονεϊκότητα δεν σταματά όταν ένα παιδί γίνεται 18 ετών, αντιθέτως εξελίσσεται. Αναγκάζεται να αλλάξει μορφή και «συμβάσεις». Όταν λοιπόν θέτεις όρια ως γονιός, δεν αρνείσαι την αγάπη αλλά την επαναπροσδιορίζεις.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Στόχος είναι να διδάξεις στο παιδί σου να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, ενώ εσύ παράλληλα διατηρείς την προσωπική σου ισορροπία. Γι’ αυτό παραθέτουμε μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορείς να θέσεις όρια στη σχέση με το παιδί σου που βρίσκεται σε μετα-εφηβικό ή ενήλικο στάδιο, κάνοντας ένα βήμα πίσω ώστε να το αφήσεις να βρει τα πατήματά του.

1. Προσδιόρισε τι σημαίνει «στήριξη» για σένα

Το να στηρίζεις το παιδί σου δεν σημαίνει απαραίτητα να του λύνεις κάθε πρόβλημα. Ίσως είναι πιο εποικοδομητικό να του παρέχεις συναισθηματική στήριξη, καθοδήγηση και πρακτικά εργαλεία για να μπορέσει να βρίσκει μόνο του λύσεις. Την επόμενη φορά που θα σου ζητήσει βοήθεια, αναρωτήσου για ποιον λόγο σπεύδεις να του δώσεις την λύση. Είναι επειδή θέλεις να ανακουφίσεις τον αγώνα του ή τη δική σου δυσφορία; Είναι κατανοητό ότι μερικές φορές απαιτεί περισσότερο χρόνο και υπομονή να καθοδηγήσεις ένα παιδί, παρά το να του δώσεις μια απάντηση με τον δικό σου τρόπο και ρυθμό. Η καθημερινότητα, άλλωστε, δεν αφήνει πολλά περιθώρια χρόνου τις περισσότερες φορές. Όμως, αν καταλάβεις ότι ισχύει αυτή η εκδοχή, προσπάθησε να σκεφτείς μια διαφορετική προσέγγιση. Σημασία έχει να νιώθει ικανό σε κάθε δύσκολη περίσταση να αυτενεργήσει και να μπορεί να διαχειριστεί το στρες.

2. Σταμάτα να αισθάνεσαι τύψεις όταν λες «όχι»

Είναι εντάξει να λες όχι όταν οι οικονομικοί, συναισθηματικοί ή άλλοι πόροι σου έχουν εξαντληθεί. Με αυτό τον τρόπο το παιδί θα αρχίσει να παίρνει τους προσωπικούς του στόχους πιο σοβαρά, ενώ εσύ θα είσαι δίπλα του να το καθοδηγήσεις. Δεν χρειάζεται να απέχεις πλήρως από τη διαδικασία, αλλά να το στηρίξεις όσο ψάχνει να βρει μόνο του τον τρόπο να ελέγχει καταστάσεις που το αφορούν.

3. Σεβάσου την ανεξαρτησία του παιδιού σου

Μερικές φορές, το να παρατηρείς το παιδί σου να αγωνίζεται είναι πιο περίπλοκο από το να παρέμβεις. Αλλά η ανάπτυξη συχνά προέρχεται από τη δοκιμή και το λάθος. Γι’ αυτό προσπάθησε να αντισταθείς στην παρόρμηση για μικρο-διαχείριση. Διαβεβαίωσε το παιδί σου ότι θα είσαι εκεί για ό,τι χρειαστεί δείχνοντας υπομονή και αποφεύγοντας τις ακραίες αντιπαραθέσεις.

4. Φρόντισε παράλληλα τον εαυτό σου

Είναι φυσικό να βάζουμε τα παιδιά μας πάνω από όλα, πάνω κι από τον εαυτό μας. Όμως, αν δεν έχεις ψυχικά αποθέματα, πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είσαι στο να παρέχεις το είδος υποστήριξης που πραγματικά χρειάζεται;

Μην παραμελείς δραστηριότητες και σχέσεις που σε αναπληρώνουν. Να θυμάσαι ότι το να υποδεικνύεις την αυτοφροντίδα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που μπορείς να προσφέρεις στο παιδί σου. Τα παιδιά παρατηρούν και μιμούνται, γι’ αυτό μην ξεχνάς ότι αντιλαμβάνονται το πώς διαχειρίζεσαι κι εσύ ο ίδιος την προσωπική σου ζωή και ισορροπία.