ΜΙΑ ΜΙΝΙ-ΝΤΙΣΚΟ ΠΕΡΙΟΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΣΟΥ
Οι δημιουργοί της Fandangoe DISCOTECA, Annie Frost Nicholson και Carly Attridge, μιλούν στο OW για την ικανότητα του χορού να απαλύνει το πένθος.
Το τελευταίο πράγμα που σου έρχεται να κάνεις όταν πενθείς μια μεγάλη απώλεια είναι να χορέψεις, σωστά; Κι όμως, «μια πίστα χορού μπορεί να γίνει ένας χώρος απομόνωσης και ασφάλειας για ανθρώπους που προσπαθούν να ξεπεράσουν τον χαμό αγαπημένων τους προσώπων. Ο χορός μπορεί να φέρει πιο κοντά άτομα με αντίστοιχα βιώματα και να ικανοποιήσει την ανάγκη τους να απελευθερωθούν σωματικά από τον εσωτερικό τους πόνο», λέει η Annie Frost Nicholson (γνωστή ως Fandangoe Kid) πολυσχιδής καλλιτέχνης, αναπληρώτρια λέκτορας στο London College of Communication στο MA/BA Art Direction και δημιουργός της Fandangoe DISCOTECA.
Ο λόγος για ένα μικρό κιόσκι, μια πολύχρωμη δημόσια εγκατάσταση, που προσκαλεί το κοινό να χορέψει σε πλήρη ιδιωτικότητα, αφού όταν λειτουργεί κανείς δεν μπορεί να δει μέσα! Μαζί με το κιόσκι, μια σειρά από μουσικά δρώμενα δίνουν στα άτομα την ευκαιρία να συνομιλήσουν πάνω στα δύσκολα θέματα της απώλειας και του πένθους, επιτρέποντας στην τέχνη να επιδράσει θεραπευτικά.
Η Nicholson είχε την ιδέα να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν χορεύοντας το συλλογικό πένθος και το άγχος που προκάλεσε η πανδημία και εντείνεται στα χρόνια της κλιματικής κρίσης, στον απόηχο και προσωπικών της απωλειών: το 2011 έχασε τη μητέρα, την αδερφή της και τον σύντροφο της αδερφής της σε ένα τραγικό δυστύχημα, από πτώση ελικοπτέρου. Ο πατέρας της επέζησε από την τραγωδία, μα πέθανε το 2016 από καρκίνο.
Συνεργάστηκε, λοιπόν, με την Carly Attridge από το The Loss Project, την κατασκευαστική εταιρία Κ67 Berlin που αναλαμβάνει ανακαινίσεις σε ιστορικά κιόσκια τύπου Κ67, και την ομάδα Street Soundsystem, προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτό το φιλόδοξο project δημόσιας τέχνης, το οποίο παρουσιάζεται στις 26 Ιουλίου στο Canary Wharf του Λονδίνου, στο πλαίσιο του Festival 14, για να βρεθεί έπειτα στο Milton Keynes Market και από εκεί στο Βερολίνο και την Ολλανδία.
Μια ντίσκο για το πένθος
Η Annie Frost Nicholson και η Carly Attridge, που έχει αναλάβει και τον προγραμματισμό του project, μίλησαν στο OW για την εντελώς πρωτοποριακή Fandangoe DISCOTECA και όσα έχει να προσφέρει στο κοινό και, όπως αποκάλυψαν, θα χαρούν να βρεθούν και στη χώρα μας.
– Πώς περιμένετε να αντιδράσει ο κόσμος μπαίνοντας στο κιόσκι; Ποια ελπίζετε να είναι η επίδρασή του;
Annie Frost Nicholson: Δεν έχουμε συγκεκριμένες προσδοκίες, καθώς θέλουμε ο κόσμος να έρθει όπως είναι μια οποιαδήποτε μέρα, φέρνοντας μαζί στην Discoteca όσα κουβαλά. Ωστόσο, ελπίζουμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο, όπου οι άνθρωποι θα νιώθουν ασφαλείς με τον ίδιο τους τον εαυτό και αν αυτό σημαίνει να παρακινηθούν να χορέψουν ή απλά να κουνηθούν, θα είναι υπέροχο. Η πρακτική μας είναι πολύ μη δεσμευτική και ξέρουμε από την βαθιά προσωπική μας εμπειρία να μην λέμε ποτέ στους ανθρώπους πώς να θρηνήσουν. Απλά ακούμε το κοινό τον τελευταίο χρόνο και παραπάνω, με τις διάφορες εγκαταστάσεις μας στη δημόσια σφαίρα, και έχουμε διακρίνει μια βαθιά επιθυμία για κίνηση, για μια αποτίναξη όσων τους βαραίνουν.
Carly Attridge: Στα παραπάνω θα πρόσθετα ότι η ομορφιά της Discoteca και των εναλλακτικών χώρων που η Annie και εγώ δημιουργούμε για να εξερευνήσουμε το πένθος, την απώλεια και περίπλοκες ανθρώπινες εμπειρία είναι η ικανότητα να βιώνουμε μια γκάμα αντικρουόμενων συναισθημάτων ταυτόχρονα. Υπάρχει χαρά και θετικότητα στην κίνηση, καθώς και στην ικανότητα να μπορείς να περνάς μέσα από τη λύπη και να αποκτάς τελικά ένα αίσθημα κάθαρσης καθώς το σώμα σου εκφράζει όσα συχνά μένουν ανέκφραστα.
Η Discoteca έχει την ιδιότητα να παρέχει χώρο για χαρά και ελπίδα, αλλά και για λύπη, θυμό κ.ο.κ.
– Το μότο σας μοιάζει να είναι: Διώξε το πένθος χορεύοντας. Τι γίνεται, όμως, όταν η μουσική σταματά; Τι σας δίδαξαν τα προσωπικά σας βιώματα και ποιο είναι το μήνυμά σας στον κόσμο;
AFN: Το πένθος είναι ένα μη γραμμικό ακίνητο τέρας. Δεν προσφέρουμε μόνιμες λύσεις για το πένθος, γιατί ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι δεν υπάρχουν. Όμως προσπαθούμε μεταφορικά να κρατάμε το χέρι του κάθε επισκέπτη και να περπατάμε αυτόν τον δρόμο μαζί του. Το κάνουμε αυτό, άλλωστε, και με τους διαδικτυακούς μας πόρους και το περιεχόμενο που υποστηρίζει τον κάθε επισκέπτη και μετά την απομάκρυνση της Discoteca.
CA: Mπορούν να έρθουν, να ασχοληθούν και να αλληλοεπιδράσουν με τη δύσκολη εμπειρία του πένθους που βιώνουν και έπειτα να φύγουν και να συνεχίσουν τη μέρα τους. Αυτό αρχίζει να ομαλοποιεί την επεξεργασία του πένθους και της απώλειας και νομίζω ότι αυτό είναι μέρος της μαγείας, δημιουργούμε μια διαφορετική γλώσσα, ένα τελετουργικό και μια εμπειρία της εξερεύνησης και επεξεργασίας της θλίψης και της απώλειας σε όλες τις μορφές της.
– Πώς επιλέξατε τα μέρη που θα τοποθετηθεί το κιόσκι; Υπάρχει περίπτωση να το δούμε στην Ελλάδα; Ή σε άλλη μέρη που το πένθος είναι έντονα παρόν, όπως στις εμπόλεμες ζώνες;
CΑ: Πηγαίνουμε όπου υπάρχει καλή ενέργεια και πάντα θα λαμβάνουμε υπόψη αιτήματα και ευκαιρίες για τις εγκαταστάσεις και τα έργα μας σε διάφορες τοποθεσίες. Αυτό συχνά εξαρτάται από τα δίκτυα και τις διασυνδέσεις που επικοινωνούν μαζί μας, αλλά είμαστε πραγματικά ανοιχτοί σε ευρεία γκάμα χώρων και εμπειριών – εξάλλου η εγκατάσταση προσαρμόζεται εύκολα σε αυτή τη διαδικασία.
Μια εμπόλεμη ζώνη θα απαιτούσε προσεκτική εξέταση και επιμέλεια, αλλά θα ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία να συνεργαστούμε με ανθρώπους που έχουν βιώσει τον πόλεμο. Η μουσική και ο χορός μπορούν να μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε εκ νέου τον εαυτό μας και να συνδεθούμε με το ποιοι είμαστε, με την ταυτότητα και την κουλτούρα μας, που συχνά διαλύονται σε περιοχές που έχουν βιώσει τον πόλεμο.
Μάθετε περισσότερα για τη Fandangoe DISCOTECA, την περιοδεία της και τους καλλιτέχνες που έχουν κληθεί να δημιουργήσουν playlists.