ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΤΡΙΧΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ

Νισάφι πια με τις λευκές τρίχες και γκρίζα μαλλιά. Δικά μου είναι και ό,τι θέλω θα τα κάνω. Κοιτάξτε το δικό σας κεφάλι και αφήστε το δικό μου στην ησυχία του.

Από τα 18 έχω άσπρες τρίχες. Όχι μια και δυο. Αρκετές. Τα γονίδια, βλέπετε. Έτσι κι ο πατέρας μου. Νέος, και τα μαλλιά του ήταν λευκά σαν το βαμβάκι. Από τα 18 βάφω τα μαλλιά μου για να καλύψω αυτές τις λευκές τρίχες. Από τα 18 μου έχω ξοδέψει πολλές, πάρα πολλές ώρες σε κομμωτήρια και πολλά, πάρα πολλά χρήματα σε βαφές.

Από τα 18 μου, επίσης, έχω ακούσει πολλές φορές –από άνδρες και γυναίκες– ότι πρέπει να πάω στο κομμωτήριο, γιατί έχει αρχίσει να φαίνεται η ρίζα και τα γκρίζα μου μαλλιά. Έτσι, και χθες. «Πρέπει να πας κομμωτήριο», ακούω τον συνομιλητή μου να λέει. «Ή τουλάχιστον μην πιάνεις τα μαλλιά σου κότσο να φαίνονται οι άσπρες τρίχες», με συμβουλεύει. «Δεν προλαβαίνω», σπεύδω να δικαιολογήσω την αμέλειά μου αυτή.

Γιατί άραγε; Γιατί πρέπει να εξηγήσω ότι τρέχω 15 ώρες την ημέρα σε δουλειά, προπονήσεις, εθελοντικές δράσεις, συναντήσεις με φίλους, με αποτέλεσμα να μην έχω χρόνο να ασχοληθώ με… τρίχες. Γιατί πρέπει να ανεχτώ την αποψάρα καθενός για το τι να κάνω με το δικό μου κεφάλι. Σας παρακαλώ, εστιάστε στις τρίχες του δικού σας κεφαλιού.

Ο συνομιλητής είναι 7 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα. Το κεφάλι γκρίζο. «Εσύ γιατί δεν τα βάφεις, που έχεις περισσότερα γκρίζα από εμένα;» τον ρωτάω. «Δεν έχει συνηθίσει κάτι τέτοιο η κοινωνία», μου απαντά. «Να συνηθίσει και τα λευκά μου μαλλιά», ανταπαντώ εμφανώς ενοχλημένη από τη μόνιμη παρουσία της απρόσωπης αυτής οντότητας, που θεωρούμε αλάνθαστη και λογική, ενώ πολλάκις έχει αποδειχθεί τουλάχιστον ανεγκέφαλη. Πόσα πράγματα πρέπει να κάνω και πόσους ρόλους πρέπει να έχω για να είναι χαρούμενο αυτό το μόρφωμα υπεροψίας και βλακείας;

Τι θα πει η κοινωνία για τις λευκές μου τρίχες; Δυστυχώς, θα πει πολλά και ανούσια. Κι εγώ σκέφτομαι πώς αν το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων που απαρτίζουν αυτήν την κοινωνία είναι οι τρίχες στο κεφάλι μου, τότε κάτι από τα τρία ισχύει: είτε οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ ευτυχισμένοι και δεν έχουν προβλήματα (δεν ξέρω πόσο στέκει κάτι τέτοιο στη σύγχρονη εποχή), είτε είναι αδιάφοροι απέναντι στο χάλι που επικρατεί γύρω μας, είτε είναι πολύ δυστυχισμένοι. Σε κάθε περίπτωση, θα ήθελα να τους πω: Κοιτάξτε την καμπούρα σας κι αφήστε τα μαλλιά της κεφαλής μου στην ησυχία τους.