Η Ισπανία έμεινε χωρίς ρεύμα, η Πρωτομαγιά ήρθε κι έφυγε, η τύχη είναι κάπου εδώ και την αναζητούμε.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Ιβηρική Χερσόνησος βυθίστηκε στο σκοτάδι, με μια διακοπή ρεύματος πολύ μεγαλύτερη σε έκταση από ό,τι μπορούμε να θυμηθούμε στην πρόσφατη ιστορία.

Η αιτία ερευνάται ακόμα, πάντως όλα τα πιθανά σενάρια αφορούν και την Ελλάδα. Βλέπετε, έχουμε κι εμείς περίσσεια πράσινης ενέργειας (από τις μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), χωρίς να έχουμε μονάδες αποθήκευσής της, άρα μπορεί να δημιουργηθεί ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης, αστάθεια στο δίκτυο και μπλακ άουτ. Και –ναι– μπορεί να είδαμε φωτογραφίες και βίντεο με νέους ανθρώπους στη Βαρκελώνη να διαβάζουν βιβλία και να παίζουν μουσική σε πλατείες ελλείψει κινητών και υπολογιστών, αλλά –ας το παραδεχτούμε– όλοι σκεφτήκαμε αν θα είχε νόημα να φτιάξουμε ένα κιτ επιβίωσης πασών συνθηκών.

Μετά ήρθε η Πρωτομαγιά και βγήκαμε κι εμείς στα πάρκα (τα οποία ιδίως όσοι μένουμε Αθήνα τα ψάχνουμε με το δίκανο) και δώσαμε υπόσχεση να συναντιόμαστε με φίλους πιο συχνά στη φύση (ακόμα κι αν δεν υπάρχει διακοπή ρεύματος, ακόμα και αν δεν είναι Πρωτομαγιά).

Πήραμε θάρρος από κάποια (όλο και πιο σπάνια πλέον) καλά νέα (3 οργανώσεις ενώνουν τις δυνάμεις τους και διεκδικούν διαφάνεια σε όσα επηρεάζουν το θαλάσσιο περιβάλλον της Ελλάδας – το παρατηρητήριο «weseayou» είναι γεγονός!) και αποφασίσαμε να ποντάρουμε στο να γίνουμε… πιο τυχεροί (οι «αρχές της τύχης» διδάσκονται, υποστηρίζει ο ψυχολόγος Richard Wiseman – και ποιοι είμαστε εμείς που θα τον αμφισβητήσουμε;)