Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΟΣΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ

Από το «μένω για τα παιδιά» μέχρι το «τουλάχιστον δεν με απατά», αυτά είναι τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας για να παραμείνουμε σε έναν γάμο χωρίς χαρά.

Έχοντας αποφασίσει από τα 5 μου χρόνια πως δεν θέλω να παντρευτώ, δεν έχω προσωπική εμπειρία από τα ψέματα που μπορεί να λέει κάποιος στον εαυτό του προκειμένου να μείνει σε έναν γάμο παρόλο που νιώθει δυστυχισμένος. Προφανώς έχω μια μακροσκελή λίστα με δικαιολογίες που έχω σκαρφιστεί για να με πείσω πως ενώ έβλεπα ότι μια σχέση μου πνέει τα λοίσθια, δεν έβλεπα καλά.

Η κυρίαρχη σκέψη που αναχαίτιζε κάθε επιθυμία να κάνω ηρωική έξοδο ήταν το «βαριέμαι να ζήσω τα ίδια από την αρχή». Δηλαδή, να γνωρίσω έναν νέο άνθρωπο, στον οποίο θα πρέπει να συστηθώ ξανά και να κάνω ό,τι έχω ήδη κάνει ξανά και ξανά. Με κούραζε και μόνο η σκέψη, μέχρι που η κατάσταση έφτανε σε σημείο που δεν υπήρχε, ουσιαστικά, άλλη επιλογή (φευ).

Πέραν της ψυχικής μου υγείας, έχανα και τον χρόνο μου, έτσι κατέληξα στο ότι μια ζωή την έχω, γιατί λοιπόν να την περνάω σαν ευθεία γραμμή καρδιογραφήματος ή, ακόμα χειρότερα, δυστυχισμένη σε σχέση που μπορώ να τελειώσω;

Γιατί όμως, στα λέω όμως, όλα αυτά; Βρήκα μελέτες που έχουν γίνει σχετικά με την ικανοποίηση παντρεμένων ζευγαριών και όλες ανέφεραν ότι σε ποσοστό από 40 έως 70% μένουν σε γάμους που δεν τους ικανοποιούν και τους δυστυχούν. Τα μεγαλύτερα ποσοστά αφορούσαν συνήθως πλαίσιο στο οποίο υπήρχε και παιδί, με το μέλος που ήθελε να φύγει να μην το κάνει για οικονομικούς, κοινωνικούς ή άλλους λόγους που σχετίζονται με το παιδί.

Και κάπως έτσι, ήρθε η ώρα για μια ακόμα προσωπική ιστορία: Οι γονείς μου ήταν εξαιρετικοί άνθρωποι ως μονάδες, αλλά το πλέον ακατάλληλο ζευγάρι. Όταν τους ρώτησα γιατί δεν χώριζαν, αφού ξεκάθαρα δεν τα έβρισκαν και περνούσαν μαρτυρικά –μαζί τους κι εγώ– μου είχαν απαντήσει: «Για εσένα!»

Τριάντα χρόνια μετά, παραμένει μία από τις πιο υποκριτικές απαντήσεις που έχω ακούσει στη ζωή μου, με την απάντηση που είχα δώσει να είναι αυτή που φαντάζεσαι («Αν με αγαπούσατε, θα είχατε χωρίσει και θα με προστατεύατε από τις εμπειρίες που μου επιβάλατε»). Όχι ότι κατάλαβαν κάτι, αλλά είχα καταλάβει εγώ – και ήταν αρκετό.

Με αφορμή αυτή την κορυφαία εγωιστική πράξη των γονιών μου, αναζήτησα τα μεγαλύτερα ψέματα που λένε οι άνθρωποι που μένουν σε δυστυχισμένους γάμους.

Ψέμα #1: «Μένουμε στον γάμο για το καλό των παιδιών»

Ουδεμία έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός ότι το ψέμα των γονιών μου ήταν στη λίστα με τα κορυφαία ψέματα που λένε όσοι παραμένουν σε δυστυχισμένους γάμους. Ωστόσο, έρευνα επισημαίνει ότι τα παιδιά που ζουν μεγάλες εντάσεις στο σπίτι τους δεν είναι σε καλύτερη συνθήκη από ό,τι τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών και «μπορεί να τα πάνε χειρότερα από ορισμένες απόψεις» συγκριτικά.

Κανένα παιδί δεν απογειώνεται σε περιβάλλον που έχει συνέχεια ένταση και καβγάδες. Αφήστε που περνά στο υποσυνείδητό τους πως έτσι είναι οι σχέσεις και κανονικοποιούν το διαστρεβλωμένο παράδειγμα που έχουν ζήσει. Αυτό που έχουν ανάγκη τα παιδιά είναι να βλέπουν καλά τους γονείς τους. Τελεία και παύλα.

Ένα παρεμφερές ψέμα είναι το «τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, όταν μεγαλώσουν τα παιδιά». Μελέτες δείχνουν σταθερά μείωση στην ικανοποίηση από έναν γάμο, αφότου μπουν στην εικόνα οι απόγονοι. Προφανώς και αλλάζει άρδην η ζωή σου με τη γέννηση ενός παιδιού που –ειδικά στην αρχή– απαιτεί προσοχή και φροντίδα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Η σχέση του ζευγαριού περνάει σε δεύτερη μοίρα, ενδεχομένως να χάνεται.

Όπως δείχνουν οι έρευνες, αν δεν υπάρχουν σταθερές βάσεις πριν τον γάμο (με επικοινωνία και αλληλοσεβασμό), διαλύεται. Πάμε όμως, και στη φάση που μεγαλώνουν τα παιδιά και φεύγουν από το σπίτι: αν κάτι είναι «χαλασμένο» χρόνια, πώς θα διορθωθεί εν μια νυκτί – ειδικά χωρίς προσπάθεια;

Τα πιο συχνά ψέματα που λένε στον εαυτό τους όσοι μένουν σε δυστυχισμένους γάμους
Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Ψέμα #2: «Τουλάχιστον δεν με απατάει»

Ο/η σύντροφος μας έχει πάψει καιρό να μας φροντίζει, να μας προσέχει και να επικοινωνεί μαζί μας. Αποφεύγει επίσης τις συγκρούσεις, ενώ ακυρώνει τα συναισθήματά μας όταν είμαστε αναστατωμένοι. Ίσως να μας κάνει gaslighting ή να είναι φέρεται χειριστικά στο βαθμό που ορίζει την καθημερινότητα μας. Παρ’ όλα αυτά μένουμε στη σχέση, γιατί «τουλάχιστον δεν με απατάει».

Δηλαδή, μας δείχνει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ότι έχει φύγει (συναισθηματικά και με όποιον άλλον τρόπο) και πως έχουμε κοντά μας μόνο το σώμα του, ωστόσο εστιάζουμε στο ότι τουλάχιστον έχουμε αυτό, παραμερίζοντας τον πόνο που νιώθουμε και όλα τα ζητούμενα που δεν εκπληρώνονται. Αυτό αξίζουμε;

Ψέμα #3: «Όλοι οι έρωτες τελειώνουν»

Γνωρίζουμε έναν άνθρωπο, τον ερωτευόμαστε, παθιαζόμαστε και κάποια στιγμή η ένταση μειώνεται ή ακόμα και εξαφανίζεται. Αυτό λέγεται ζωή που προχωράει και φέρνει διάφορες προκλήσεις οι οποίες αιφνιδιάζουν και αγχώνουν. Εννοώ είναι φυσιολογική εξέλιξη των λειτουργιών μας, όπως προχωράει η ζωή.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ/ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΤΑΜΕ ΣΕ ΣΤΕΡΕΑ ΘΕΜΕΛΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ.

Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, η συντήρηση/διατήρηση χρειάζεται δουλειά. Από τους τοίχους του σπιτιού σας (για αυτό δεν τους βάφετε;) έως τις σχέσεις σας. Δεν «δένουμε τον γάιδαρό μας» και δεν αναμασάμε την τσίχλα «έχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω», γιατί συσσωρεύεται ο θυμός και η απογοήτευση, και η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη. Αν δουλέψουμε τη σχέση, περνάμε στην ουσιαστική αγάπη.

Ψέμα #4: «Μένω στον γάμο γιατί φοβάμαι τη μοναξιά»

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει ποτέ μόνοι (από το πατρικό πήγαν στην συγκατοίκηση με συντρόφους, τους οποίους παντρεύτηκαν), άλλοι δεν έχουν ζήσει ποτέ ως single (το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι), ενώ πάντα υπάρχουν εκείνοι που συνδυάζουν την αγαμία με τη δυστυχία. Προφανώς και επιστημονικά στοιχεία δείχνουν πως αυτό δεν ισχύει. Η ευτυχία είναι υποκειμενική και σίγουρα αν είσαι δυστυχισμένος/δυστυχισμένη σε σχέση, δεν γίνεται να γίνεις πιο δυστυχισμένος αν φύγεις από αυτή.

Επίσης, το «δεν μπορώ να αγαπήσω ξανά» το καταρρίπτει το 75% των ανθρώπων που παντρεύονται ξανά, έπειτα από ένα διαζύγιο.

ΑΝ ΜΕΝΕΙΣ ΣΕ ΓΑΜΟ ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. ΩΣΤΟΣΟ, ΑΞΙΖΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

Δεν είναι κρίμα να μη τα διεκδικήσεις και να συμβιβαστείς με κάτι που δεν σε καλύπτει και ίσως σου κάνει κακό;

Ψυχολόγοι τονίζουν πως καμία σχέση δεν αξίζει την ακύρωση της αίσθησης του εαυτού μας και της συνολικής ευτυχίας μας. Και ναι, είναι δυνατόν να ευτυχίσουμε μόνοι μας, μολονότι αυτό αντικρούεται από το ψέμα που λένε οι άνθρωποι που μένουν σε δυστυχισμένους γάμους.

SLOW MONDAY NEWSLETTER

Θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου; Μπες στη λογική του NOW. SLOW. FLOW.
Κάθε Δευτέρα θα βρίσκεις στο inbox σου ό,τι αξίζει να ανακαλύψεις.