ΑΥΤΗ Η ΜΑΥΡΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗ ΓΑΡΙΔΑ… ΤΡΩΓΕΤΑΙ;
Τι είναι αυτή η μαύρη γραμμή στην «πλάτη» της γαρίδας; Είναι απαραίτητο να βγει πριν τη φας ή δεν έχεις λόγο να ανησυχείς; Οι ειδικοί απαντούν.
Στα περισσότερα εστιατόρια τους καλοκαιρινούς μήνες την τιμητική της έχει η γαρίδα. Είναι ένα αγαπημένο, πεντανόστιμο θαλασσινό που μαγειρεύεται εύκολα και γρήγορα και συνοδεύει ιδανικά χωριάτικη σαλάτα και ουζάκι πλάι στο κύμα. Ξέρεις, όμως, πώς να την απολαύσεις σωστά; Ποια μέρη της πρέπει να αφαιρούνται και ποια δεν είναι απαραίτητο;
Στην Ελλάδα συνήθως βρίσκει κανείς 4 είδη γαρίδας, τα οποία διαφέρουν μεταξύ τους κυρίως ως προς το μέγεθος – η μεγαλύτερη ελληνική γαρίδα δεν ξεπερνά τα 15 εκ. Το μέγεθος είναι συνήθως αυτό που θα καθορίσει και το πώς θα μαγειρευτεί η γαρίδα – αν θα γίνει τηγανητή, ψητή, βραστή ή σαγανάκι.
Όταν επιλέγει κανείς φρέσκες γαρίδες θα πρέπει να προσέχει ώστε να μην έχουν μαυρίσει τα «πόδια» και το κεφάλι της, ενώ η σάρκα της, όπως ισχύει και με τα ψάρια, θα πρέπει να είναι σκληρή και λευκή.
Σε κάθε περίπτωση, η γαρίδα πριν καταναλωθεί –αν είναι μεγάλη, πριν μαγειρευτεί– θα πρέπει να καθαριστεί και στη φάση αυτή τα βήματα είναι πολύ συγκεκριμένα: Αρχικά, αφαιρεί κανείς το κεφάλι της, στη συνέχεια το κέλυφος και στο τέλος θα πρέπει να χαράξει με ένα μαχαιράκι τη ράχη της και να αφαιρέσει τη μαύρη γραμμή που τη διατρέχει.
Τι είναι η μαύρη γραμμή στη ράχη της γαρίδας;
«Η μαύρη γραμμή στη ράχη της γαρίδας είναι το έντερό της», λέει στο OW.gr ο σεφ, Νίκος Ευσταθόπουλος, «και καθώς περιέχει τις ακαθαρσίες της, καλό είναι να μην τρώγεται».
Συνειδητοποιείς αυτή τη στιγμή πόσες φορές την έχεις φάει; Αναρωτιέσαι σε τι κίνδυνο έχεις βάλει την υγεία σου; Σκέφτεσαι μήπως να μην ξαναφάς ποτέ γαρίδα;
Η ειδικός στη θαλασσινά, καθηγήτρια στη σχολή Marine Extension του Πανεπιστημίου της Georgia, Tori Stivers, εξηγεί σε άρθρο ότι η μαύρη αυτή γραμμή αποτελείται από το στομάχι και το έντερο της γαρίδας, συνεπώς περιέχει τα απόβλητά της. Δεδομένου ότι η γαρίδα τρέφεται με ό,τι υπάρχει στον βυθό της θάλασσας, στα απόβλητα αυτά υπάρχουν ίχνη από πλαγκτόν, σκουλήκια, μικροσκοπικά ζώα και οργανικά υπολείμματα, όπως άμμος, σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης.
Είναι, λοιπόν, επικίνδυνη;
Η γενική άποψη των ειδικών είναι ότι η μαύρη αυτή γραμμή καλό είναι να αφαιρείται, ωστόσο δεν έχει αποδειχθεί επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, δεδομένου ότι παρασκευάζει κανείς τη γαρίδα με τον σωστό τρόπο.
Ο Dr. Dave Love, ερευνητής του Κέντρου Johns Hopkins για ένα Βιώσιμο Μέλλον, λέει στο ίδιο άρθρο ότι «το να καταναλώσει κανείς το έντερο της γαρίδας δεν θα του προκαλέσει κάποιο πρόβλημα, αρκεί αυτή να έχει μαγειρευτεί καλά». Δηλαδή να έχει τηγανιστεί, ψηθεί ή βράσει σε θερμοκρασία περί τους 60-65 βαθμούς Κελσίου. Στη θερμοκρασία αυτή θα έχει πάρει και μια πολύ συμπαγή υφή.
Ο Dr. Love διευκρινίζει ότι αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρόκειται ποτέ να αρρωστήσεις (π.χ. να δηλητηριαστείς) λόγω γαρίδας, όμως ο κίνδυνος του να συμβεί κάτι τέτοιο με θαλασσινά υπάρχει κυρίως όταν κανείς τα τρώει ωμά ή ελαφρώς μαγειρεμένα. Συνεπώς, αν αγαπάς πιάτα όπως το σασίμι, βεβαιώσου ότι το τρως σε εστιατόρια στα οποία έχεις κάποια εμπιστοσύνη.
Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικοί στη διατροφή είναι υπέρ της κατανάλωσης γαρίδας, χάρη στα θρεπτικά οφέλη της, αφού πρόκειται για μια καλή πηγή πρωτεΐνης. Υπολογίζεται ότι 11-12 γαρίδες μέτριου μεγέθους μπορούν να σου προσφέρουν περί τα 20 γραμμάρια πρωτεΐνης (όσο π.χ. τρία μεγάλα αβγά ή ένα κεσεδάκι γιαούρτι). Επιπλέον, η ποσότητα αυτή είναι πλούσια και σε άλλα σημαντικά στοιχεία, όπως σίδηρος, ψευδάργυρος και σελήνιο. Ενώ σου παρέχει ακόμα το 20% της ημερήσιας αξίας σε φώσφορο και το 15% σε βιταμίνη Β12. Τέλος, όχι βέβαια όσο τα λιπαρά ψάρια, περιέχει και μια ποσότητα Ω-3 λιπαρών, ενώ δεν φαίνεται να έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε υδράργυρο, κάτι για το οποίο κατηγορούνται τα ψάρια του βυθού.
Συμπερασματικά, καλό (αλλά όχι άκρως απαραίτητο) είναι να αφαιρείται η μαύρη γραμμή στην πλάτη της γαρίδας, με τρόπο μάλιστα πολύ απλό: Αφού αφαιρεθεί το κέλυφος, απλά ανοίγεις με ένα λεπτό μαχαιράκι κατά μήκος το πάνω μέρος της μέχρι να εμφανιστεί το έντερο και το αφαιρείς ενιαίο. Είναι προτιμότερο η διαδικασία αυτή να γίνει όσο η γαρίδα είναι ωμή, για να βγει πιο εύκολα. Στο τέλος, απλά την ξεπλένεις και είναι έτοιμη για μαγείρεμα.