ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ «FAT DRUG»: ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΜΟΝΗ GLP-1
Μια νέα σειρά μελετών διερευνά κατά πόσο ορισμένες φυσικές τροφές μπορούν να ενεργοποιήσουν μηχανισμούς κορεσμού παρόμοιους με τα φάρμακα GLP-1. Δες τι εξετάζουν οι επιστήμονες και ποιες διατροφικές επιλογές φαίνεται να πρωταγωνιστούν.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αποκαλεί «fat drug» τα φάρμακα που αναπτύχθηκαν για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2, αλλά έγιναν διαβόητα όταν αποδείχτηκε ότι βοηθούν δραστικά στην απώλεια βάρους. Οι επιστήμονες, από την πλευρά τους, προτιμούν να εστιάζουν στο ότι αποκάλυψαν τη δύναμη των εντερικών ορμονών, μάλιστα στην παρούσα φάση ελέγχουν πολλές δραστικές ουσίες που προορίζονται αποκλειστικά για την απώλεια βάρους.
Οι κλινικές δοκιμές που βρίσκονται σε εξέλιξη εξετάζουν αν υπάρχουν παρενέργειες, κάτι που τώρα αρχίζει να αναδύεται σε ό,τι αφορά τις ουσίες που κυκλοφορούν στην αγορά – και επαναλαμβάνουμε πως σχεδιάστηκαν για όσους έχουν διαβήτη τύπου 2 και δοκιμάστηκαν σε αυτούς. Παρ’ όλα αυτά, η χρήση τους έδειξε πως τα σήματα από το έντερο προς τον εγκέφαλο καταστέλλουν την όρεξη και βοηθούν στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Μαζί με την έρευνα για φάρμακα μόνο για απώλεια βάρους γίνεται έρευνα και για παράγοντες που κάνουν την ίδια δουλειά χωρίς να περιέχουν φαρμακευτικές ουσίες. Ποια δουλειά; Να μιμούνται τη φυσική «ορμόνη κορεσμού» που παράγεται από το έντερο και ονομάζεται GLP-1 (γλυκαγόνο-όμοιο πεπτίδιο-1).
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΩΝ GLP-1, ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΙΛΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΥΣ.
Προς το παρόν, είναι γνωστό πως η συνθετική εκδοχή διαρκεί περισσότερο στο σώμα. Δηλαδή, δεν υπάρχει φυσική ένωση που να έχει δοκιμαστεί μέχρι στιγμής και να μπορεί να αναπαράγει ακριβώς τις επιδράσεις αυτών των μακροχρόνιων ενέσεων.
Υπάρχουν ωστόσο, ορισμένα τρόφιμα που ανάλογα με τον χρόνο κατανάλωσής τους φαίνεται να μπορούν να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά στη διαχείριση βάρους.
Χαρακτηριστικά, μια ομάδα ερευνητών από το Heliopolis University στο Κάιρο, με επικεφαλής τον μικροβιολόγο Tohada AL-Noshokaty, επιχειρεί να λανσάρει «μια νέα εποχή ρύθμισης του GLP-1 αξιοποιώντας τους πόρους της φύσης», όπως αναφέρεται στη δημοσίευση της μελέτης που έκαναν. Οι επιστήμονες σημείωσαν πως θα μπορούσαν να υπάρχουν σημαντικά οφέλη από τη χρήση φυσικών ρυθμιστών GLP-1, που μπορεί να είναι πιο φιλικοί στον οργανισμό από τους συνθετικούς.
Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΛΩΝ ΤΟΥΣ.
Μια τέτοια εναλλακτική μπορεί να βοηθήσει πληθυσμούς με περιορισμένους οικονομικούς ή άλλους πόρους, καθώς οι φυσικές θεραπείες «μπορεί να παρέχουν μια πιο προσιτή και λιγότερο δαπανηρή εναλλακτική λύση σε σχέση με τη συμβατική ιατρική».
Τα τρόφιμα που μιμούνται την GLP-1
Στη δημοσίευση αναφέρονται τρόφιμα που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τα φάρμακα για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2, δηλαδή μιμούνται την GLP-1. Η έρευνα είναι ακόμη σε προκαταρκτικό επίπεδο, αλλά οι φυσικοί πόροι που διερευνούν οι επιστήμονες περιλαμβάνουν την κανέλα, το σιτάρι, το τζίντζερ, το ζυμωμένο πράσινο τσάι και μια πικρή φυτική ένωση που ονομάζεται βερβερίνη.
Επειδή η φυσική GLP-1 παραμένει στο σώμα μόνο για μικρό χρονικό διάστημα πριν διασπαστεί από ένζυμα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η κατανάλωση αυτών των φυσικών ενώσεων σε συγκεκριμένες ώρες είναι το κλειδί για την αξιοποίηση των οφελών τους.
Οι έρευνες για την πρωτεΐνη ορού γάλακτος
Αρκετές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που έγιναν τον τελευταίο χρόνο διαπίστωσαν ότι μια δόση «προγευματικής» πρωτεΐνης ορού γάλακτος (υποπροϊόν της διαδικασίας παρασκευής τυριού) μπορεί να βελτιώσει τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα για μικρό χρονικό διάστημα.
Στη δοκιμή συμμετείχαν εθελοντές με παχυσαρκία, χωρίς διαβήτη τύπου 2, που έπιναν είτε πρωτεΐνη ορού γάλακτος, είτε νερό 15 λεπτά πριν το πρωινό και ξανά πριν το μεσημεριανό γεύμα, για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες.
Εκείνοι που έπιναν πρωτεΐνη ορού γάλακτος εμφάνισαν σημαντικά μειωμένα επίπεδα γλυκόζης μετά το πρωινό και μια μέτρια επίδραση καταστολής της όρεξης κατά το μεσημεριανό γεύμα.
Οι ερευνητές εξήγησαν πως οι πιθανοί μηχανισμοί μπορεί να περιλαμβάνουν επιδράσεις στις ορμόνες GLP-1, οι οποίες «εκκρίνονται από τον γαστρεντερικό σωλήνα και επηρεάζουν την όρεξη ρυθμίζοντας τις πεπτικές διαδικασίες και τη νευρωνική σηματοδότηση στο κεντρικό νευρικό σύστημα».
Άλλες μελέτες για τροφές που διεγείρουν την απελευθέρωση GLP-1
Μελέτες γίνονται και με φλαβονοειδή, τα οποία συμβάλλουν στις πικρές γεύσεις (π.χ. εσπεριδοειδή) και φάνηκε ότι μπορούν επίσης να διεγείρουν την απελευθέρωση GLP-1. Επίσης, μελέτες γίνονται και με διαιτητικές ίνες. που διαπιστώθηκε ότι ωφελούν άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα, βελτιώνοντας τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Δεν έγινε σαφές πώς το επιτυγχάνουν αυτό, με τους επιστήμονες να προτείνουν ότι ενδεχομένως αυξάνουν την απελευθέρωση εντερικών ορμονών, όπως η GLP-1, διεγείροντας έτσι την ινσουλίνη και καταστέλλοντας την όρεξη.
Προφανώς, σε όλες τις δοκιμές χρειάζεται περισσότερη έρευνα προκειμένου να γίνει κατανοητό πώς διαφορετικές τροφές επηρεάζουν τις ορμόνες του εντέρου.
Το Science Alert τόνισε, ωστόσο, πως αυτά τα πειράματα υποδηλώνουν ότι υπάρχουν φυσικοί και ανεπαίσθητοι τρόποι για να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί ανάλογοι με αυτοί στους οποίους στοχεύουν τα φάρμακα GLP-1.