ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΠΑΤΑΚΗΣ: «ΓΙΝΕΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ»

Ο αεικίνητος πρωταθλητής που δεν βολεύεται με τίποτα και δεν συμβιβάζεται ποτέ, βλέπει τις μικρές και μεγάλες δυσκολίες της ζωής σαν απλή προπόνηση. Απολαύστε τον Αντώνη Τσαπατάκη!

Παραολυμπιονίκης, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, motivational speaker, φρέσκος μπαμπάς και πάνω από όλα μία αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Ο Αντώνης Τσαπατάκης είναι το αστέρι της πισίνας που μετά από ατύχημα με τη μηχανή του το 2006, ύψωσε ανάστημα ενάντια στα εμπόδια της ζωής για να βγει ξανά και ξανά νικητής.

Ο Αντώνης, ένας από τους επίτιμους καλεσμένους του OW που ήρθε στο εορταστικό μας τραπέζι για να το γεμίσει με φως και αισιοδοξία, ταξίδεψε για μας από την αγαπημένη του Κρήτη και μοιράστηκε μαζί μας γεύσεις ζωής, αλλά και τον τρόπο σκέψης που τον έχει κάνει πρωταθλητή.

Διάβασε τη συνέντευξη που έδωσε στο OW και stay tuned για το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα, όπου 10 αγαπημένα μας πρόσωπα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με απίστευτα ανατρεπτικό τρόπο.

Stay tuned για το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα του OW! Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος

O Αντώνης Τσαπατάκης έγινε μπαμπάς

– Αυτά είναι τα πρώτα Χριστούγεννα με παιδί για σένα;

Ναι!

– Πώς νιώθεις;

Άριστα, θα έλεγα, με όλη τη σημασία της λέξης αυτής.

– Πώς είναι η πατρότητα;

Η πατρότητα είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι έχω ζήσει. Ανακαλύπτεις αξίες τις οποίες δεν γνώριζες, και τώρα τους δίνεις προτεραιότητα. Η ζωή σου αναβαθμίζεται.

– Από τα δικά σου παιδικά Χριστούγεννα, τι θυμάσαι;

Δεν έχω απαραίτητα τρελά χαρούμενες αναμνήσεις. Θυμάμαι ότι ήταν πάντα μία περίοδος ανάπαυλας, ξεκούρασης από το σχολείο, και θυμάμαι τα μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, όπου μαζευόμασταν όλοι. Είναι πραγματικά υπέροχο το να μπορείς να συνευρίσκεσαι με άλλους ανθρώπους, για τους οποίους τρέφεις πολύ ζεστά αισθήματα.

Είναι ένα συναίσθημα που όπως βλέπουμε στις μέρες μας, σιγά σιγά έχει αρχίσει να εκλείπει γιατί έχει φωλιάσει για τα καλά ο φόβος μέσα μας, ο φόβος προς τον άλλον, η αμφιβολία για τον διπλανό μας, η καχυποψία. Κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που προσπαθώ να καταπολεμήσω με τις δράσεις μου, όταν πηγαίνω σε σχολεία να μιλήσω με τα παιδιά.

– Έχεις γράψει παιδικά βιβλία. Τα παιδιά σήμερα διαβάζουν;

Το σύστημα διδασκαλίας, για μένα, χρειάζεται βελτιώσεις. Εκεί έγκειται το πρόβλημα. Γι' αυτό τα παιδιά έχουν πάψει να διαβάζουν βιβλία, δεν θέλουν να πηγαίνουν στο σχολείο, είτε γιατί εκεί μπορεί να βρίσκουν κάποιους «εχθρούς», παιδιά που κάνουν σχολικό εκφοβισμό, είτε γιατί οι δάσκαλοι δεν είναι κατάλληλοι. Η γυναίκα μου είναι δασκάλα και μπορώ να αντιληφθώ ότι η μέθοδος διδασκαλίας που εφαρμόζεται σήμερα χρειάζεται βελτίωση. Θα πρέπει τα παιδιά να αγαπήσουν τη μελέτη, να αγαπήσουν το να ακούν ιδέες, να διαβάζουν σκέψεις διαφορετικές, να αποκτήσουν γνώσεις.

Η ψυχολογία του πρωταθλητή απέναντι στις δυσκολίες

– Έχεις πολλά landmarks στη ζωή σου. Έχεις τον αθλητισμό. Έχεις το ατύχημα. Έχεις την πατρότητα, τα βιβλία, τα μετάλλια, τη φήμη. Για τι θέλεις να είσαι γνωστός, τι θέλεις να μείνει;

Δεν μου αρέσει να λέω ότι είμαι «γνωστός», ότι είμαι «διάσημος». Διάσημοι είναι οι τρόποι με τους οποίους προσπερνάω ή διαλύω, αν θέλεις, το κάθε εμπόδιο που μπαίνει στη ζωή μου. Αυτό θέλω να είναι διάσημο. Εγώ είμαι απλά ένα μέσο που μεταφέρει αυτή την αυτοθυσία για τον σκοπό. Για να δείξω σε όλους μας ότι πρέπει να αυτοθυσιαστούμε για να κερδίσουμε.

– Τι εννοείς να αυτοθυσιαστείς;

Αυτοθυσία είναι το να δώσεις ακόμα και τη ζωή σου για τον σκοπό σου. Αν το σκεφτείς, αυτοί που θυμόμαστε είναι όσοι έδωσαν τη ζωή τους για έναν σκοπό. Για την ελευθερία σκέψης που έχουμε εμείς σήμερα, για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους γενικότερα. Φοβόμαστε να αυτοθυσιαστούμε, φοβόμαστε τον «θάνατο» της ιδέας μας και κάθε εμπόδιο δεν το αντιμετωπίζουμε στα ίσα, παρά σαν παράδρομο για να μην το συναντήσουμε.

Το θέμα είναι, όταν ψάχνεις κονταρίδα για να περάσεις τον στόχο, τότε το ίδιο γρήγορα θα έρθει ο στόχος με σκληρό τρόπο να σου δείξει την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι εσύ, δυστυχώς, είσαι ένας δειλός στο να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε δύσκολη συνθήκη συναντάς στη ζωή σου. Και πώς θα γίνεις δυνατός; Όταν αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. Υπάρχει ένα ρητό που έχω φέρει στα μέτρα μου, το οποίο λέει «αποτυχία μήτηρ πάσης επιτυχίας». Πρέπει δυστυχώς, αλλά και ευτυχώς παράλληλα, να ζοριστούμε για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε. Πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας και το πικρό, για να μπορέσουμε να δώσουμε τη μέγιστη αξία στο γλυκό συναίσθημα.

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ «ΓΝΩΣΤΟΣ», ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ «ΔΙΑΣΗΜΟΣ». ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΩ Ή ΔΙΑΛΥΩ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟ.

– Ήσουνα πάντα έτσι ή μετά το ατύχημα τα είδες αλλιώς τα πράγματα;

Σίγουρα έκανα μια επανεκτίμηση στις αξίες της ζωής. Από μικρός, όμως, αυτός ήταν ο χαρακτήρας μου. Πάντα, σε οποιαδήποτε δυσκολία συναντούσα, είτε αυτό μπορεί να λέγεται προπόνηση και αγώνες, είτε παιχνίδι με τους φίλους μου, πάντα προσπαθούσα, ποτέ δεν θα τα παρατούσα. Την ίδια ώρα, οποιοδήποτε λάθος κι αν είχα κάνει, αμέσως μετά σκεφτόμουν ένα σενάριο του τι έπρεπε να είχα κάνει για να περάσω ή να ξεπεράσω αυτό το εμπόδιο.

– Δεν κόλλαγες ποτέ στο λάθος;

Δεν μεμψιμοιρούσα, ποτέ δεν αμφέβαλλα.

– Τι άλλα «δώρα» σού έφερε αυτή η εμπειρία;

Δεν περιμένω από κανέναν και από τίποτα δώρα. Τα δώρα τα έκανα εγώ στον εαυτό μου.

– Να σου πω κάτι; Έχεις την ψυχολογία πρωταθλητή.

Άθλημα είναι η ζωή, και οι δυσκολίες προπόνηση, προετοιμασία για τη δύσκολη συνθήκη. Την Ανάσταση την προκαλούμε εμείς. Αν έχει κάτι ανάγκη η ζωή μας, αυτό είναι περισσότερες Αναστάσεις, ώστε να αναγεννηθούμε. Πάντα, στο τέλος, όλα κρίνονται από εμάς για εμάς.

ΠΡΕΠΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΝΑ ΖΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΜΕ.

– Τι σημαίνει για σένα ένα μετάλλιο;

Δεν σημαίνει τίποτα η στιγμή που θα πάρω το μετάλλιο. Γιατί είναι μισό λεπτό διαδικασία να πάω στο βάθρο, να ανέβω, να πάρω το μετάλλιό μου και να φύγω. Κι αυτό το λέω χωρίς να μειώνω την αξία του. Ίσα ίσα, μεγαλώνω την αξία της προσπάθειας να κατακτήσω το μετάλλιο. Η προσπάθεια είναι το μετάλλιο. Έχουμε, πια, μάθει τους εαυτούς μας να κυνηγάμε το υλικό και όχι το πνευματώδες, αυτό που μας χαρίζει η καθημερινή προσπάθεια, η καθημερινή τριβή, η κόπωση, η αυτοθυσία που λέγαμε και παραπάνω.

– Κάνεις κάθε μέρα προπόνηση;

Ναι, πάντα.

– Τι άλλο κάνεις; Γράφεις;

Με την Έλενα Θωίδου που έχουμε γράψει τα παιδικά βιβλία μας, προσπαθούμε να σκεφτούμε καινούργιες ιδέες στην εξέλιξη του χαρακτήρα μας, και ήδη έχουμε ετοιμάσει ένα τρίτο παιδικό βιβλίο. Παράλληλα, πηγαίνω σε εταιρείες και δίνω ομιλίες.

– Τι σου ζητάνε πιο συχνά στις εταιρείες;

Να μιλήσω για την ακεραιότητα του χαρακτήρα ενάντια στην αλλαγή. Στα σχολεία, δυστυχώς, δεν προλαβαίνω να πηγαίνω τώρα με τις προπονήσεις μου, αλλά όταν τις ρυθμίσω θα μπω και σε αυτό τον χώρο ξανά, πιο δυναμικά.

– Αισθάνεσαι ευθύνη απέναντι στα παιδιά;

Βέβαια! Μια κοινωνία γενικότερα έχει ευθύνη απέναντι στα παιδιά, να τους παραδώσει έναν κόσμο με τα καλύτερα εχέγγυα και την καλύτερη παιδεία που μπορούν να λάβουν.

Αντώνης Τσαπατάκης: «Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι ο εαυτός μου»

– Σε πάω σε άλλο μήκος κύματος. Το σώμα σου, πότε το αγάπησες;

Πάντα. Από μικρός το φρόντιζα, και αυτό είναι κάτι που μου έδωσε η προπόνηση. Κατάλαβα ότι με την εξάσκηση, έβλεπα το σώμα μου να βελτιώνεται, και δεν μιλάω μόνο μυϊκά. Γίνεσαι δυνατός εξωτερικά κι εσωτερικά, και όλο αυτό ξεκινά από το πνεύμα. Το σώμα ακολουθεί.

– Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;

Ο φόβος σίγουρα είναι ο εαυτός μου. Γι’ αυτό έρχομαι συχνά σε αντιπαράθεση με τη γυναίκα μου, καθώς επιμένει ότι δεν ισχύει αυτό. Αλλά προσωπικά πιστεύω ότι όσες φορές έχω δώσει περισσότερη ένταση και έχω βάλει περισσότερη δύναμη σε ένα εμπόδιο, έχει να κάνει με όσα μου έχει θέσει ο εαυτός μου, τυχόν αμφιβολίες για το πώς μπορώ να το κάνω. Πρόσεχε, όχι ότι δεν μπορώ να το κάνω, δεν είπα ποτέ στον εαυτό μου «Δεν μπορείς να το κάνεις». Είπα «Πώς μπορείς να το κάνεις;»

– Οπότε, φοβάσαι τον εαυτό σου όταν σου βάζεις εμπόδια;

Όταν ο εαυτός μου θα εκφράσει έστω και μισή αμφιβολία για το αν μπορώ να κάνω κάτι, ή πώς θα το κάνω. Ποτέ όμως δεν το λαμβάνω σαν κάτι ανασταλτικό, αποτρεπτικό. Το λαμβάνω σαν ερέθισμα, το οποίο θα μου δώσει περισσότερη σκέψη για το «πώς».

– Μάλλον θέλεις να «τσιγκλάς» τον εαυτό σου για να βρίσκεις εναλλακτικές;

Βέβαια. Αν είμαστε στην ίδια κατάσταση σε όλη μας τη ζωή, τότε δεν γινόμαστε καλύτεροι. Δεν νομίζω ότι στόχος του ανθρώπου είναι να βρίσκεται σε ανάπαυση. Δεν θα βρεθώ ποτέ σε ανάπαυση. Πάντα σε επαγρύπνηση και πάντα σε κατάσταση ετοιμότητας.