ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: «ΑΝ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ»
Ο Δημήτρης Αποστολάκης, λυράρης, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος της μπάντας των Χαΐνηδων, είναι γνωστός για το αντισυμβατικό πνεύμα του. Ανεβήκαμε μια Κυριακή στον λόφο του Φιλοπάππου, όπου διδάσκει Tai Chi, και μας εξήγησε γιατί είναι απαραίτητο να μάθει κανείς να κάνει... πόλεμο.
Είναι Κυριακή πρωί και σε μια απλωσιά του λόφου Φιλοπάππου, δίπλα στον Λουμπαρδιάρη, καμιά 20αριά άνθρωποι εξασκούνται σε πολεμικές κινήσεις. Τους καθοδηγεί ο Δημήτρης Αποστολάκης, ο λυράρης και τραγουδιστής των Χαΐνηδων, της μπάντας που από το 1990 μας χαρίζει τραγούδια όπως το Καπηλειό, ο Ακροβάτης, οι Συνταγές μαγειρικής κ.ά., μαζί με αυθεντικές στιγμές μουσικής συνύπαρξης στις συναυλίες τους.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης είναι Φυσικός, αυτοδίδακτος μουσικός, συγγραφέας και πλέον δάσκαλος του Tai Chi, μια αντισυμβατική προσωπικότητα με 3 θεμελιακές αγάπες, όπως έχει πει παλιότερα: το διάβασμα, τη μουσική και τα τελευταία χρόνια τις πολεμικές τέχνες.
Οι μαθητές του στέκονται ακούραστα κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο και εκτελούν τα προστάγματά του, όχι μόνο αδιαμαρτύρητα, αλλά και με περίσσεια ενέργεια και κέφι, πράγμα που με κάνει να απορώ. Όταν το μάθημα τελειώσει, θα μου εξηγήσουν πόσο χαρούμενοι έρχονται στις συναντήσεις αυτές, οι οποίες διαρκούν 2 ώρες και γίνονται 4 φορές την εβδομάδα, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν τη φυσική τους αντοχή και την ψυχολογία τους ασύγκριτα βελτιωμένες.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης αστειεύεται μαζί τους, αλλά δεν τους χαρίζεται. Είναι ο άνθρωπος που αφιερώνεται με σεβασμό σε ό,τι αγαπά και ένα από αυτά είναι να συνυπάρχει μέσα σε κοινότητες. Μια τέτοια κοινότητα, κολεκτίβα όπως τη χαρακτηρίζει, είναι και οι Χαΐνηδες, που ετοιμάζονται να συμπράξουν με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ σε μία ανατρεπτική συναυλία η οποία θα γεφυρώσει την παραδοσιακή μουσική με τον συμφωνικό ήχο, στο Κηποθέατρο Παπάγου.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης των Χαΐνηδων διδάσκει Tai Chi και... πόλεμο
Ακόμη και λίγες μέρες πριν από τη συναυλία, ενώ οι προετοιμασίες είναι πυρετώδεις και με δυσκολία κανονίστηκε αυτή η συνέντευξη, εκείνος δεν αμελεί την εξάσκησή του στο Tai Chi, που εδώ και μερικά χρόνια έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του.
«Συναντιόμαστε με την ομάδα πάντα έξω, με βροχή, με χιόνια, με καύσωνες. Η ομάδα έχει το εξής χαρακτηριστικό: είναι κοινότητα, δηλαδή έχει αγάπη, αλληλεγγύη, έχει συναπόφαση. Ως εκ τούτου, θεωρώ ύψιστη πολιτική κίνηση αυτό που κάνουν τα παιδιά, διότι ο κοινοτισμός προεικονίζει μια μελλοντική ζωή, άρα είναι ισχυρά επαναστατικός. Σήμερα ο πόλεμος γίνεται μεταξύ κοινότητας και κοινωνίας. Είναι η κοινωνία εναντίον των κοινοτήτων. Δηλαδή, αντίτυπα εναντίον μοναδικότητας. Παραγωγή εναντίον δημιουργίας. Οπότε, το να έχουμε αυτή την κοινότητα αλληλεγγύης με αυτά τα παιδιά θεωρώ ότι είναι ύψιστη πολιτική πράξη», μου λέει και η συζήτηση ξεκινάει.
– Τι είδους πολεμιστές χρειάζεται η εποχή μας;
Σε μια εποχή που όλοι είναι κυνηγημένοι, όλοι στεναχωριούνται και στενοχωριούνται, γιατί ο χώρος και ο χρόνος είναι στενός, χρειάζονται πολεμιστές να πουν την αλήθεια και κυρίως να βιώσουν στο κάθε μέρα την αλήθεια τους. Ποτέ δεν είχαμε τόσους σκλάβους παγκοσμίως, όπως έχουμε τώρα.
«ΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΗ ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΓΕΙ».
Εδώ στην Ελλάδα έχουμε 10.000.000 σκλάβους και περίπου 1.000 που δεν είναι. Άρα, έχουμε αναλογία σκλάβων-ελεύθερων 1 προς 10.000. Σε μια εποχή που όλοι είναι σκλάβοι, σε έναν πλανήτη που δίνουμε στα παιδιά ένα κατεστραμμένο οικοσύστημα, είναι βασικό κάποιος να είναι πολεμιστής. Γιατί όπως λέει ο Μπωντλαίρ, τρία πράγματα είναι άξια σεβασμού: ο ιερέας, ο πολεμιστής και ο ποιητής. Δηλαδή το να γνωρίζεις, το να σκοτώνεις, το να δημιουργείς.
– Γιατί είναι απαραίτητο να σκοτώνεις;
Γιατί αν δεν σκοτώσεις τον παλιό σου εαυτό, δεν θα γεννηθεί καινούργιος. Όλοι εύχονται πριν το Πάσχα Καλή Ανάσταση. Και δεν λέει κανείς Καλό Θάνατο. Είναι ψεύτες, γιατί είναι φυγόπονοι.
– Το λατινικό ρητό Αν θες ειρήνη, να προετοιμάζεσαι για τον πόλεμο, κατά πόσο συνάδει με τις αρχές και τη φιλοσοφία του Tai Chi;
Όπως είχε πει και ο Μιγιαμότο Μουσάσι [σ.σ. Ιάπωνας ξιφομάχος, φιλόσοφος, συγγραφέας και στρατηγός, 1584 - 1645], οι πολεμικές τέχνες είναι καλές όταν δεν χρησιμοποιούνται. Δεν θεωρώ ότι πόλεμος και ειρήνη είναι κάτι ξεχωριστό το ένα από το άλλο. Θεωρώ όμως αυτό που λέει ο Σουν Τσου [σ.σ. Κινέζος στρατηγός και συγγραφέας του πασίγνωστου, ακόμα και σήμερα, βιβλίου Η Τέχνη του Πολέμου, που έζησε το 500 π.Χ.] ότι ο συνετός πολεμιστής τελειώνει τον πόλεμο πριν καν αρχίσει.
Ο συνετός πολεμιστής νικά έχοντας τα στρατεύματά του άθικτα, αλλά και τον αντίπαλο άθικτο. Εμείς εξασκούμε πολεμικά και μαχητικά την τέχνη αυτή, σε αντίθεση με τον δυτικό άνθρωπο που δεν θέλει να μπαίνει κανείς στον προσωπικό του χώρο. Γι' αυτό και προτιμά όλο και περισσότερο αθλήματα σαν το τένις ή σαν το γκολφ, που είναι μια χαρά αθλήματα, διατηρούν όμως αποστάσεις. Η σωματική επαφή πια προξενεί φόβο και ανασφάλεια. Όλο και λιγότερα παιδιά παίζουν στις γειτονιές, είναι όλα στα κομπιούτερ. Αν δεν εξασκήσεις το Tai Chi μαχητικά, τότε παίρνεις ελάχιστα από τα οφέλη του.
– Μιλήστε μου για το Tai Chi, τι σας κέρδισε σε αυτό;
Σπούδασα Φυσική, είμαι θεωρητικός φυσικός υψηλών ενεργειών. Πρόκειται για ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει σε όλες τις επιστήμες. Αναζητούσα μια τέχνη η οποία να συνάδει με αυτή τη σύγχρονη άποψη του κόσμου που έχει η Φυσική. Η μόνη τέχνη λοιπόν που είχε αυτές τις λεπτεπίλεπτες αποχρώσεις, αυτή την οικουμενικότητα, αυτή τη φυσικότητα, ήταν το Tai Chi.
«ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΤΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ».
Το Tai Chi είναι συναίσθηση. Είναι μια αίσθηση την οποία έχουμε ξεχάσει και την έχουν όλα τα ζώα. Φυσικά μελέτησα βιβλία. Φυσικά μελετώ κάθε μέρα βιβλία. Το θέμα είναι να αφιερώνεσαι κάπου. Εγώ είμαι αφιερωμένος σ' αυτό. Το αγαπώ. Διδάσκω αεί διδασκόμενος. Και επίσης είχα τη μεγάλη τύχη να έχω δάσκαλο τον Γιώργο Παυλίδη, που είναι εσωτερικός μαθητής του Grand Master Chen XiaoWang, τη μεγαλύτερη μορφή του 20ού και του 21ου αιώνα στο Tai Chi. Αυτός δεν κάνει Tai Chi, είναι το Tai Chi. Σαν να μάθαμε δηλαδή μπουζούκι από τον Μάρκο Βαμβακάρη.
– Γιατί λέτε ότι έχει φυσικότητα το Tai Chi; Πώς διαφέρει από τις άλλες πολεμικές τέχνες;
Tai Chi γνωρίζουν το πολύ 1.000 άτομα στην Κίνα και μια δεκαριά άτομα σε όλο τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Είναι η τέχνη της φυσικής αθωότητας. Βασίζεται στις φυσικές κινήσεις που κάνουν όλα τα θηλαστικά και τα μωρά μέχρι 3 χρονών. Επομένως δεν το μαθαίνεις, το θυμάσαι. Γι' αυτό όταν κάνεις Tai Chi έχεις την απορροφητικότητα στη γνώση που έχει ένα μωρό.
Το ανοσοποιητικό σου σύστημα γίνεται πιο δυνατό και αποκτάς τη χαρά που έχει ένα μωρό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το κατατάσσει ως την πιο ιδανική άσκηση στην όξυνση του εγκεφάλου. Συνταγογραφείται σε όλο τον πλανήτη. Το θέμα είναι ότι το δυτικός άνθρωπος, επειδή περνάει μια φάση ρηχότητας, δεν καταλαβαίνει ότι θέλει τόση εργασία όσο θέλει μια πολύ δύσκολη επιστήμη ή μια πάρα πολύ απαιτητική τέχνη. Και νομίζει ότι η ενέργεια θα έρθει εκ των ουρανών, εκεί που κάθεται ξαπλωμένος και κάνει το μικροαστικό του χόμπι. Δεν είναι έτσι.
– Τι έχει να κερδίσει κάποιος που κάνει Tai Chi σε σχέση με την αυτογνωσία και σε σχέση με τους άλλους;
Να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο πολεμική τέχνη και άλλο μαχητικό άθλημα. Στην πολεμική τέχνη αντίπαλος είναι ο εαυτός σου. Η πραγματική τέχνη σε συνδέει με το όλον. Το Tai Chi λοιπόν σε συνδέει με το όλον. Κατά πρώτον, είναι διαλογισμός εν κινήσει, κατά δεύτερον, σε θεραπεύει. Θεραπεύει όλο το μυοσκελετικό σύστημα, από το να αυξήσει την οστική μάζα μέχρι να διευρύνει τις πνευμονικές κυψελίδες, κάνει καλό στο συκώτι και στο στομάχι και καθαρίζει το μυαλό. Όλα αυτά τα καταδεικνύουν επιστημονικές μελέτες.
«ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. ΔΗΛΑΔΗ, ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ».
Εκτός όμως από αυτά, αποκτάς ισορροπία και ευλυγισία, που είναι απαραίτητες. Διότι η ζωή είναι ευλυγισία. Ο νεκρός είναι ο πλέον άκαμπτος. Άρα, ευλυγισία στο μυαλό και στο κορμί αποκτάς διαρκώς, οπότε το Tai Chi έχει ισχυρή αντιγηραντική δράση. Όλοι όσοι έχουν έρθει εδώ έχουν δει το δέρμα τους να φωτίζει, δυναμώνει η σπονδυλική τους στήλη, αποκτούν αυτοπεποίθηση, ευλυγισία, ισορροπία. Επίσης βοηθάει σε ψυχικές ασθένειες όπως η κατάθλιψη. Τρίτον, το Tai Chi είναι μια πολεμική τέχνη που βασίζεται στο θηλυκό στοιχείο της ύπαρξής μας και το σημαντικό σε μια μάχη είναι να είσαι... γυναίκα. Είναι λάθος που λέμε Στη μάχη φέρσου σαν άντρας, το σωστό είναι Φέρσου σα γυναίκα.
– Τι ακριβώς εννοείτε;
Το θηλυκό στοιχείο δεν έχει να κάνει με την ηπιότητα. Οι θηλυκές ποιότητες είναι συμπληρωματικές στις αρσενικές και είναι αυτές που λείπουν από τον πλανήτη. Ο πλανήτης είναι ανισόρροπος, γιατί όλη μας η ζωή είναι επέκταση, κέρδος, πρόοδος, επιτυχία. Όλα τα αρσενικά χαρακτηριστικά. Τίποτα προς τα μέσα. Όμως το Tai Chi είναι ένας καλόγερος και ένας εγκληματίας μαζί. Πάνε χέρι-χέρι. Ο καλόγερος, που εκφράζει το θηλυκό στοιχείο, δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τον εγκληματία. Είναι ανενεργός. Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον για να ζήσει, για να υπάρξει ισορροπία. Και ξέρετε, σε αυτή τη συνύπαρξη ο καλόγερος έχει το 51% και ο εγκληματίας το 49%. Το θηλυκό έχει έναν παραπάνω λόγο στη φύση και στην ανθρωπότητα.
–Μπορεί να παραμείνει κανείς ατάραχος στην εποχή μας;
Ο μεγάλος πολεμιστής. Παραμένει ακίνητος και ατάραχος, όπως ακριβώς ο αετός. Ο αετός δεν σπαρταρά στα κύματα του αέρα. Κολυμπάει στα κύματα του αέρα. Τα κύματα του αέρα τον οδηγούν. Ο πραγματικός πολεμιστής δεν σπαρταρά σαν βλάκας, δεν τσακώνεται με τα γεγονότα.
– Πρέπει όμως να συγκρουστεί.
Συγκρούεται όταν η συνθήκη είναι απαραίτητη. Όχι όπως το κάνει ο σημερινός άνθρωπος. Ο σημερινός άνθρωπος είναι ένας ηλίθιος άνθρωπος. Η ηλιθιότητα εξαπλώνεται και τσακώνεται διαρκώς με τα γεγονότα, αντί να γλιστρά μέσα από τα γεγονότα. Αντί δηλαδή να ίπταται, κουτουλάει μπουσουλώντας.
– Είστε πτυχιούχος Φυσικός. Αυτή η γνώση της Φυσικής πώς επηρέασε την προσέγγισή σας στη μουσική;
Όλη την τεχνογνωσία από τη Φυσική και τη νομοτέλεια την έβαλα μέσα στη μουσική. Δηλαδή μπήκε μόνη της. Αν ο θάνατος, η αποσύνθεση, η ζωή είναι σύνθεση, ό,τι έχουμε συντίθεται. Ερχόμενος στο Tai Chi δεν θα είχα καταλάβει τίποτα από αυτή την τέχνη, αν δεν είχα εντρυφήσει στον ρυθμό και στην αρμονία της μουσικής και αν δεν είχα εντρυφήσει στην αυστηρή και θεϊκή νομοτέλεια της Φυσικής. Γιατί μην ξεχνάς ότι η τέχνη είναι ρυθμός και οικονομία. Ό,τι και η ζωή επίσης.
– Πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να μείνει μακριά από τον υπερκαταναλωτισμό της τέχνης, που βιώνουμε στις μέρες μας;
Συμφωνώ ότι ο άνθρωπος δεν χρησιμοποιεί την τέχνη, αλλά την καταναλώνει. Οι άνθρωποι σήμερα δεν έχουν εντατική σκέψη, περισυλλογή, έμπνευση, ενατένιση. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν εκστατική σκέψη και αναζητούν το καινούργιο, το πρωτότυπο, το update. Αυτό σημαίνει ότι ότι είναι δούλοι της πληροφορίας και όχι της πραγματικής γνώσης, οπότε είναι βαθιά δυστυχισμένοι. Ένας που τρέχει διαρκώς είναι βαθιά μέσα του δραπέτης. Ένας δραπέτης νιώθει βαθιά ένοχος. Ας εμπιστευτούμε τη βραδύτητα. Όταν βιαζόμαστε και τρέχουμε, δεν είμαστε γρήγοροι. Όποιος βιάζεται, πρέπει να αργεί.
– Τι κρατάει τους Χαΐνηδες ενωμένους τόσα χρόνια;
Πρώτον, η διαρκής μαθητεία, δεύτερον, η συνεξέλιξη, τρίτον, η συναπόφαση, τέταρτον, η ισότητα αμοιβών, πέμπτον, η μη συναλλαγή με οποιαδήποτε μορφή κοσμικής, θρησκευτικής, οικονομικής εξουσίας και, έκτον, η ειλικρινής σχέση μεταξύ των μελών συγκροτήματος και των ακροατών.
- Οι Χαΐνηδες συμπράττουν με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, τη Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025 στις 21:00, στο Κηποθέατρο Παπάγου (Οδός Κορυτσάς, 6η στάση Παπάγου, μετρό Εθνική Άμυνα).
- Προπώληση εισιτηρίων: More.com, καταστήματα Public και γραφεία του Φεστιβάλ Παπάγου, Αναστάσεως 90 (9 π.μ – 2 μ.μ.), τηλέφωνο: 213 2027185-7.
- Τιμές: 10 ευρώ (early bird) | 12 ευρώ (προπώληση) |15 ευρώ (στην είσοδο το βράδυ της συναυλίας).