7 ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΩΣΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ

Τι είναι σημαντικό για εσένα και τι μπορεί να προσθέσει νόημα στη ζωή σου; Αυτές οι 7 αλλόκοτες και αστείες ερωτήσεις μπορεί να σε βοηθήσουν να το ανακαλύψεις!

Προειδοποίηση: Ο Mark Manson, πολυδιαβασμένος συγγραφέας και life coach, δεν τα λέει ούτε εύκολα ούτε ευχάριστα. Είναι από τους τύπους που δεν θα χαϊδέψουν τα αυτιά σου, δεν θα σου πουν πως όλα θα πάνε καλά, που… αν ήταν μπαμπάς σου θα σε μεγάλωνε με τη λεγόμενη «hard love». Προσωπικά, από τα γραπτά του και μόνο μου είναι συμπαθής. Γιατί χωρίς να συμφωνώ πάντα μαζί του, έχει να πει ορισμένα πράγματα για τη ζωή που βγάζουν νόημα και με κάνουν να σκεφτώ – κάτι που δεν συναντάς εύκολα στο διαδίκτυο στην εποχή μας.

Με αφορμή μια συζήτηση που είχα πρόσφατα με την πιο αγαπημένη μου ίσως παλιά συνάδελφο σχετικά με το νόημα της ζωής –του πού καταλήξαμε θα χρειαστεί να το αποκαλύψω σε επόμενο άρθρο– πέφτοντας πάνω στο κείμενο του Manson στο οποίο θα αναφερθώ παρακάτω, «κόλλησα». Ο ίδιος έκανε μια τεράστια στροφή στη ζωή του όταν συνειδητοποίησε ότι ο δρόμος που ακολουθούσε δεν τον έκανε ευτυχισμένο, και τα άλλαξε όλα. Προσπαθεί λοιπόν τα τελευταία χρόνια να παρακινήσει και άλλους που νιώθουν έτσι, απευθύνοντας ένα μήνυμα που η Mary Oliver έχει θέσει πολύ πιο λυρικά στο καταπληκτικό ποίημά της «The Summer Day»: Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις με τη μία, μοναδική, άγρια και πολύτιμη ζωή σου;

Τι είναι σημαντικό για εσένα και τι μπορεί να προσθέσει νόημα στη ζωή σου;

Για να αλλάξει κανείς τον δρόμο που δεν τον κάνει ευτυχισμένο και να βρει αυτό που πραγματικά θα δώσει νόημα στην κάθε του μέρα, ο Manson έκανε την προσωπική του έρευνα και κατέληξε σε 7 ερωτήσεις που εκ πρώτης θα σου ακουστούν κάπως… αλλόκοτες ή ίσως αστείες. Ωστόσο, όπως λέει ο ίδιος, το να αναζητά κανείς το νόημα στη ζωή του πρέπει πάνω απ’ όλα να είναι μια διαδικασία διασκεδαστική.

Ερώτηση #1: Τι είδους «σκατά» θέλεις να φας;

Υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια για τη ζωή που σπάνια θα σου αποκαλύψει κάποιος όταν ακόμα είσαι νέος: Θα υπάρξουν στιγμές που θα φας «σκατά». Όλα τα σημαντικά απαιτούν μια θυσία. Όλα έρχονται με κάποιο κόστος. Τίποτα δεν είναι πάντα ευχάριστο και διασκεδαστικό. Συνεπώς, έχει νόημα να αναρωτηθείς: Τι θυσίες είμαι πρόθυμος να κάνω; Τι αγώνες αντέχω να δώσω;

Γιατί αυτό που τελικά θα κρίνει την ικανότητά μας να μείνουμε πιστοί σε κάτι που μας νοιάζει πραγματικά είναι η ικανότητά μας να χειριστούμε τις αιχμηρές γωνίες του και να προσπεράσουμε τις αναπόφευκτα απελπιστικές ημέρες.

Θες, λοιπόν, να κάνεις σοβαρή καριέρα – αντέχεις να δουλεύεις ατελείωτες ώρες; Θες να καθυστερήσεις να κάνεις παιδιά, προς χάριν της καριέρας – είσαι έτοιμος/-η να αντιμετωπίσεις τυχόν δυσκολίες γονιμότητας; Είπαμε, τίποτα σημαντικό δεν είναι εύκολο.

Ερώτηση #2: Τι ισχύει για τη ζωή σου σήμερα που θα έκανε τον 8χρονο εαυτό σου να κλαίει;

Αυτό που σίγουρα είναι άξιο θαυμασμού στα μικρά παιδιά είναι το πάθος με το οποίο ζουν τη ζωή τους στο τώρα. Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που χάνεται από την εφηβεία και μετά, με τις κοινωνικές πιέσεις και τις απαιτήσεις που ακολουθούν καθώς μεγαλώνουμε – είναι σαν κάποιος να στραγγίζει το πάθος από μέσα μας.

Αυτό συμβαίνει γιατί διδασκόμαστε ότι ο μόνος λόγος για να κάνουμε κάτι είναι αν με κάποιον τρόπο ανταμειφθούμε γι’ αυτό. Για τα παιδιά, όμως, δεν ισχύει το ίδιο. Παίζουν για την καθαρή απόλαυση του παιχνιδιού, ανεξάρτητα από το αν είναι επιτυχημένα σε αυτό, χωρίς να περιμένουν κάτι μετά τη νίκη. Αν σε έβλεπε, λοιπόν, σήμερα ο 8χρονος εαυτός σου να μην τολμάς π.χ. να πιάσεις την μπάλα στα χέρια σου επειδή φοβάσαι ότι δεν θα βάλεις ποτέ το καλάθι, πιθανότατα θα έκλαιγε.

Ερώτηση #3: Τι σε κάνει να ξεχνάς να φας;

Σίγουρα θα έχει υπάρξει κάποια στιγμή στη ζωή σου που είχες κάτι τόσο σημαντικό να κάνεις, ώστε ξέχναγες ακόμα και να φας ή να πας στην τουαλέτα. Για εμένα, μετά την περίοδο των Πανελληνίων, που συχνά έχανα την επαφή με τον χρόνο, η επόμενη τέτοια φάση ήταν όταν είχα γεννήσει την πρώτη μου κόρη. Ήμουν πραγματικά τόσο αφοσιωμένη στη φροντίδα της, ώστε δεν είχα ιδέα πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα φάει κάτι μέσα στη μέρα ή τι ήταν αυτό. Θυμάμαι κάποια βράδια, ενώ τη θήλαζα, να έρχεται με ένα πιάτο δίπλα μου ο άντρας μου και να με ταΐζει.

Τι ήταν αυτό που με έκανε να λειτουργώ έτσι; Ότι αυτό που έκανα εκείνες τις δύο περιόδους ήταν ό,τι σημαντικότερο! Και με ένοιαζε με όλο μου το είναι να το κάνω καλά. Την ορμή αυτή νιώθω σήμερα όταν έχω να γράψω ένα σημαντικό άρθρο: Μπορεί να σηκωθώ μέσα στη νύχτα και να το ξεκινήσω, για να μη χάσω την έμπνευσή μου. Όσο τρελό κι αν ακούγεται, είναι τόσο απολαυστικό!

Ερώτηση #4: Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ντροπιάσεις τον εαυτό σου;

Πριν φτάσεις να γίνεις καλός σε κάτι και να κάνεις κάτι σημαντικό, θα πρέπει πρώτα να αποτύχεις αμέτρητες φορές, μην έχοντας ιδέα πώς να το κάνεις σωστά. Αυτό σημαίνει ότι με κάποιον τρόπο θα ντροπιαστείς, συχνά παραπάνω από μία φορές. Φυσικά, σε κανέναν δεν αρέσει να ντροπιάζεται. Στον αντίποδα, αν αποφεύγεις πάντα οτιδήποτε μπορεί να σε ντροπιάσει, δεν θα κάνεις ποτέ κάτι που να το νιώσεις ως σημαντικό.

«Αποδέξου την ντροπή», λέει ο Manson. «Το να νιώσεις κάποια στιγμή ανόητος είναι μέρος της διαδρομής σου προς αυτό που για εσένα είναι σημαντικό, που δίνει νόημα στη ζωή σου. Όσο πιο πολύ σε τρομάζει μια μεγάλη απόφαση, πιθανότατα τόσο πιο πολύ σου δείχνει ότι πρέπει να την πάρεις».

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Ερώτηση #5: Πώς σκοπεύεις να σώσεις τον κόσμο;

Προφανώς, δεν θα μπορέσεις μόνος σου να διορθώσεις όλα τα στραβά αυτού του κόσμου, αλλά μπορείς πάντα να συμβάλεις ώστε να υπάρξει μια αλλαγή. Το αίσθημα ότι έχεις παίξει κι εσύ ρόλο σε αυτή την αλλαγή μπορεί πραγματικά να σε φέρει πιο κοντά στην ευτυχία και την ολοκλήρωση.

Διάλεξε, λοιπόν, ένα από τα αμέτρητα και σοβαρά προβλήματα που έχει αυτός ο κόσμος, η χώρα, η γειτονιά, το σχολείο του παιδιού σου, και ξεκίνα να σκέφτεσαι πώς θα συμβάλεις στο να γίνουν τα πράγματα καλύτερα.

Ερώτηση #6: Αν είχες ένα περίστροφο στο κεφάλι που σε ανάγκαζε να φεύγεις καθημερινά από το σπίτι σου και να πηγαίνεις κάπου, πού θα πήγαινες και τι θα έκανες εκεί;

Η καθημερινή ρουτίνα έχει το πλεονέκτημα της ευκολίας, δεν χρειάζεται να σκεφτείς πολύ, όμως για πολλούς μπορεί να αποτελεί και τον μεγαλύτερο εχθρό: Ο καναπές είναι μαλακός, τα γαριδάκια νόστιμα και τίποτα νέο δεν συμβαίνει στη ζωή. Αν σκέφτεσαι κι εσύ κάπως έτσι, ίσως δεν έχεις συνειδητοποιήσει πως το πάθος είναι το αποτέλεσμα τη δράσης, όχι η αιτία της. Το να ανακαλύψεις, λοιπόν, τι δίνει πάθος στη ζωή σου και τι έχει σημασία για εσένα είναι μια διαδικασία-πρόκληση που απαιτεί να δοκιμάσεις. Κανείς δεν ξέρει πού θα σε οδηγήσει η δοκιμή, αλλά δεν θα μάθεις ποτέ αν δεν το κάνεις.

Τι θα έκανες, λοιπόν, αν κάποιος έβαζε ένα περίστροφό στον κρόταφό σου; Θα ξεκινούσες μαθήματα χορού; Ένα νέο πτυχίο; Θα έκανες το ταξίδι των ονείρων σου; Πώς θα περνούσες τον χρόνο σου;

Ερώτηση #7: Αν ήξερες ότι θα πεθάνεις σε έναν χρόνο από σήμερα, τι θα έκανες και πώς θα ήθελες να σε θυμούνται;

Σε κανέναν δεν αρέσει αυτή η σκέψη, όμως το να σκέφτεσαι κατά καιρούς τον θάνατό σου μπορεί να έχει ορισμένα πρακτικά πλεονεκτήματα. Ένα από αυτά είναι ότι μας αναγκάζει να ιεραρχούμε τα πραγματικά σημαντικά στη ζωή μας και να βάζουμε στη θέση τους τα επιπόλαια και αυτά που μας αποσπούν.

«Στο διά ταύτα», λέει ο Manson, «ο θάνατος είναι το μόνο πράγμα που μας δίνει μια προοπτική αναφορικά με την αξία της ζωής μας. Γιατί μόνο όταν φανταζόμαστε τη μη ύπαρξή μας μπορούμε να έχουμε μια αίσθηση του τι είναι πραγματικά σημαντικό αναφορικά με την ύπαρξή μας».