ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΘΕΙ Η ΑΠΙΣΤΙΑ;

Εύκολα διατείνεται κανείς ότι δεν θα συγχωρούσε ποτέ την απιστία, όμως στην πράξη πολλές φορές ανακαλύπτουμε ότι δεν πρόκειται για μια απόφαση απλή, για πολλούς και διάφορους λόγους.

Η απιστία είναι από τα «αμαρτήματα» που εύκολα δηλώνει κανείς πως ποτέ δεν θα συγχωρούσε, μέχρι να έρθει η στιγμή που θα κληθεί να την αντιμετωπίσει. Γιατί η απόφαση να εγκαταλείψεις το αγόρι που σε «κεράτωσε» στα 23, όσο κι αν σε παρακάλεσε να τον συγχωρέσεις, δεν διέπεται από καμία κοινή συνθήκη που θα καθορίσει την απόφασή σου να εγκαταλείψεις έναν γάμο είκοσι χρόνια μετά, για τον ίδιον ακριβώς λόγο. Τα πράγματα τότε μπορεί να είναι εξαιρετικά πιο περίπλοκα.

Σημαίνει αυτό ότι μπορεί να δικαιολογηθεί ή να συγχωρεθεί μια απιστία; Η απάντηση είναι απόλυτα υποκειμενική και προσαρμόζεται ανά περίπτωση. Έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες, κυρίως με το πώς βιώνει και αντιλαμβάνεται το απατημένο άτομο αυτό που συνέβη: Για κάποιους η πράξη αυτή όχι μόνο είναι ασυγχώρητη, αλλά και βασανιστική όσο καμία. Όμως άλλοι μπορεί να την αντιμετωπίσουν ψύχραιμα και, εφόσον υπάρχει από κοινού αυτή η πρόθεση, να την αφήσουν πίσω τους ως μια κακή στιγμή στη σχέση. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια απόφαση απόλυτα προσωπική – ό,τι κι αν λένε οι άνθρωποι που περιβάλλουν το ζευγάρι.

Η σύμβουλος γάμου Idit Sharoni, η οποία έχει δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα επ' αυτού λέει σε άρθρο της: «Δεν υπάρχει κανένας καλός λόγος για να απατήσεις τον/τη σύζυγό σου. Με κανέναν τρόπο δεν μπορεί αυτή η πράξη να αποτελέσει ένδειξη αγάπης και συντροφικότητας. Όμως, δεν είναι αυτονόητο ότι η απιστία θα αποτελέσει την ταφόπλακα του γάμου».

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΤΕΙ ΞΑΝΑ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.

Η Sharoni δεν είναι η μόνη ειδικός που πιστεύει ότι οι άνθρωποι υποτιμούν το γεγονός ότι μια σχέση ή ένας γάμος μπορούν να «αντέξουν» ή ακόμα και να δυναμώσουν έπειτα από μια απιστία. Προϋπόθεση, βέβαια, για να συμβεί αυτό είναι η ειλικρινής συγχώρεση, η οποία, ακόμα κι αν τελικά η σχέση δεν αντέξει, θα φέρει στον σύντροφο που θα συγχωρέσει την απαραίτητη ψυχική γαλήνη για να προχωρήσει στη ζωή. Στο ίδιο άρθρο αναφέρονται παραδείγματα ζευγαριών στα οποία η απιστία έχει συγχωρεθεί.

Το ζευγάρι με τη μακρόχρονη ιστορία και τη βαθιά σχέση

Δύο άνθρωποι που είναι μαζί εδώ και πάρα πολλά χρονιά, που αγαπιούνται βαθιά και η σχέση τους έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου, δύσκολα θα αντιμετωπίσουν μια απιστία ως αφορμή για άμεσο διαζύγιο. Μιλάμε για δύο ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ καλά ο ένας τον άλλο και έχουν αλληλοσυμπαρασταθεί σε πολύ δύσκολα και σοβαρά θέματα (π.χ. θέματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες) απέναντι στα οποία μια απιστία ίσως παίρνει πολύ μικρότερες διαστάσεις.

iStock

Το ζευγάρι που αλληλοεξαρτάται οικονομικά

Η οικονομική κατάσταση του ζευγαριού αρκετές φορές παίζει ρόλο στο αν θα χωρίσει ή όχι κανείς έπειτα από μια απιστία, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό. Οι ειδικοί το επιβεβαιώνουν: Μια σύμβουλος γάμου λέει πως πολλά ζευγάρια αποφασίζουν να μη χωρίσουν επειδή δεν αντέχουν οικονομικά να συντηρούν δύο σπίτια και έτσι επιλέγουν να κάνουν μια προσπάθεια ώστε να ξεπεράσουν την απιστία. Άλλα ζευγάρια παραμένουν μαζί γιατί π.χ. η σύζυγος που δεν εργαζόταν για να μεγαλώσει τα παιδιά δεν έχει δικό της μισθό, σύνταξη ή ασφάλεια. Δεν είναι ευχάριστο αλλά είναι ρεαλιστικό.

Το ζευγάρι που μίλησε ανοιχτά και ειλικρινά

Αυτό που πονάει βαθιά στην απιστία είναι η έλλειψη ειλικρίνειας – το να μη μιλά ανοιχτά το άτομο που αποφάσισε να απιστήσει για το πώς νιώθει μέσα στη σχέση. Γι’ αυτό πολλές φορές, όταν εξομολογηθεί από μόνο του την πράξη του, εξηγώντας πώς οδηγήθηκε εκεί και δείχνοντας γνήσια μετανιωμένο, το άλλο άτομο έχει περισσότερες πιθανότητες να συγχωρέσει. Η ειλικρίνεια, λένε οι ειδικοί, δείχνει προθυμία για ανάληψη ευθύνης και μπορεί να αποτελέσει μια καλή βάση ώστε να χτιστεί ξανά σταδιακά η εμπιστοσύνη και να πετύχει τελικά η σχέση.

iStock

Το ζευγάρι που επιλέγει να μην πονά

Ορισμένοι άνθρωποι επιλέγουν να αφήσουν ό,τι έγινε πίσω τους όχι επειδή απαραίτητα συγχώρεσαν και ξέχασαν, ούτε επειδή πρέπει να σώσουν τη σχέση τους, αλλά επειδή δίνουν προτεραιότητα στην ψυχική τους ηρεμία. Επειδή επιλέγουν να απελευθερώσουν τον εαυτό τους από αισθήματα μνησικακίας και θυμού, τα οποία ξέρουν ότι μπορεί κυριολεκτικά να σε αρρωστήσουν. Δεν θέλουν, λοιπόν, να επιτρέψουν σε μια εξωσυζυγική σχέση να καθορίσει το πώς θα νιώθουν για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους. Θέλουν απλά να προχωρήσουν μπροστά και να μην πονούν. Αν και το άτομο που διέπραξε την απιστία δηλώνει μετανιωμένο και θέλει να παραμείνει στη σχέση ή τον γάμο, έχει καλώς – αν όχι, προχωρούν με χαμόγελο.

Το ζευγάρι που επέλεξε να «δουλέψει» για τη σχέση

Αυτό στο οποίο όλοι οι ειδικοί συμφωνούν είναι ότι η απιστία δεν μπορεί –και δεν πρέπει– να συγχωρεθεί αν το άτομο που την διέπραξε δεν δείξει πρόθυμο να αναλάβει κάποιες ευθύνες και να επανορθώσει. Στην πράξη, αυτό μπορεί να σημαίνει να απολογηθεί –χωρίς φυσικά να αναζητήσει δικαιολογίες ή να κατηγορήσει τον άλλο για κάτι– και να είναι πρόθυμο να κάνει υπομονή, μέχρι να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του. Κατά το διάστημα αυτό, το ζευγάρι μπορεί να δοκιμάσει να επισκεφθεί έναν σύμβουλο, που θα βοηθήσει να σχεδιάσουν εκ νέου τη σχέση τους, με ειλικρίνεια, ανοιχτά συναισθήματα και καλή επικοινωνία, ώστε να αποφευχθεί επόμενη απιστία στο μέλλον.