«FLOWERS»: ΠΩΣ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΓΙΝΕ ΘΕΜΑ ΜΙΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΚΩΜΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ

Γιατί να κάνεις μια τηλεοπτική κωμωδία με κεντρικό θέμα μια ψυχική νόσο όπως η κατάθλιψη; Και πώς το καταφέρνεις με σεβασμό στα επιστημονικά δεδομένα και στους πάσχοντες; Η σειρά «Flowers» έχει όλες τις απαντήσεις και αξίζει να τη δεις.

Στο πρώτο λεπτό του «Flowers», ο Μορίς προσπαθεί να κρεμαστεί σε ένα δέντρο στον κήπο του σπιτιού του. Το κλαδί σπάει από το βάρος του, η απόπειρα αυτοκτονίας αποτυγχάνει και κάπως έτσι ξεκινάει μια τηλεοπτική «κωμωδία με ψυχική ασθένεια», όπως την έχει ορίσει ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της, Will Sharpe.

Ο παρ’ ολίγον αυτόχειρας είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων και πάσχει από κατάθλιψη. Δεν θέλει πολύ για να καταλάβεις ότι η οικογένειά του έχει γενικά τα θέματά της – ποια οικογένεια δεν έχει, άλλωστε;

Στο πλευρό του βρίσκεται –ή μπορεί και όχι– η γυναίκα του, Ντέμπορα. Την υποδύεται η Olivia Colman, με τη μαεστρία που της χάρισε το Όσκαρ στην «Ευνοούμενη».

Μαζί τους μένουν η Έιμι και ο Ντόναλντ, τα 25χρονα δίδυμα παιδιά τους. Το επώνυμο της οικογένειας είναι Flowers.

O Μορίς (Julian Barratt), η Ντέμπορα (Olivia Colman), ο Ντόναλντ (Daniel Rigby) και η Έιμι (Sophia Di Martino), στον πρώτο κύκλο της σειράς.

«Οι άνθρωποι είναι παράξενοι. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Οι άνθρωποι είναι ασήμαντοι και ευάλωτοι. Ακόμα και οι πιο σκληροί καταστρέφονται εύκολα», ανέφερε ο Sharpe το 2016, όταν μεταδόθηκε ο πρώτος κύκλος της σειράς. «Θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα ότι ο τίτλος έχει μια σχεδόν αδέξια αμφισημία».

Η ευαίσθητη ισορροπία του «Flowers»

Ο Sharpe γεννήθηκε το 1986, από πατέρα Άγγλο και μητέρα Γιαπωνέζα. Στη σειρά υποδύεται επίσης τον Σον, Ιάπωνα εικονογράφο που συνεργάζεται με τον Μορίς. Ενώ κρύβει μια δική του πονεμένη ιστορία, μας χαρίζει ορισμένες από τις πιο κωμικές στιγμές της σειράς.

Δεν είναι, βέβαια, μια κωμωδία που τη βλέπεις για να ξεκαρδιστείς στα γέλια. Είναι μια κωμωδία που πετυχαίνει κάτι πολύ πιο δύσκολο: Να εστιάσει σε ένα σκοτεινό θέμα και να το αποδώσει με όσο γίνεται πιο χαριτωμένο τρόπο, χωρίς να το υποβαθμίσει ούτε στιγμή.

Η Ντέμπορα στον δεύτερο κύκλο.

«Πιστεύω ότι μπορείς να βρεις κάτι χιουμοριστικό ακόμα και στις πιο δύσκολες και περίπλοκες καταστάσεις. Μερικές φορές, ίσως είναι και υγιές να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αλλά γνωρίζω επίσης πως, όταν καταπιάνεσαι με δύσκολες και περίπλοκες καταστάσεις, οφείλεις να το κάνεις με ευαισθησία και προσοχή», έχει εξηγήσει ο Sharpe.

ΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΨΥΧΙΚΗ ΝΟΣΟ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΖΩΗ.

«Στόχος, αν όχι εμμονή μου, ήταν να βρω το γέλιο χωρίς να παραβλέψω ή να διακωμωδήσω ποτέ τον πόνο των ηρώων. Ήταν επίσης σημαντικό για μένα, και για όλους μας, η σειρά να έχει την ελευθερία να αφήνει κάποιες φορές τη θλίψη να φανεί όπως πραγματικά είναι – ως θλίψη».

Τα προβλήματα των ηρώων

Στον πρώτο κύκλο ξεδιπλώνεται το πρόβλημα του Μορίς, που προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια από τους δικούς του, την ίδια στιγμή που θέλει απελπισμένα να τη μοιραστεί μαζί τους.

Σε έξι επεισόδια, διάρκειας μικρότερης από 25 λεπτά το καθένα, βλέπεις πώς η αγάπη υπάρχει αλλά και χάνεται ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Μιας οικογένειας δυσλειτουργικής, που μπορεί να είναι πολύ πιο εκκεντρική από τον μέσο όρο, όμως βιώνει καταστάσεις που μας αφορούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Ο πρώτος κύκλος του «Flowers» κέρδισε τα εύσημα της βρετανικής οργάνωσης Mind για την ψυχική υγεία, που έλεγξε τα σενάρια του δεύτερου για να διασφαλιστεί η απόλυτη ορθότητά τους.

Ο δεύτερος κύκλος τοποθετείται περίπου δυο χρόνια μετά, ενώ στο επίκεντρο έρχεται η Έιμι και η διπολική διαταραχή της. Όταν βγήκε στον αέρα, ο δημιουργός της σειράς μίλησε για τη δική του εμπειρία από τη συγκεκριμένη πάθηση.

Η διπολική διαταραχή του δημιουργού

«Αντλώ στοιχεία από δικές μου εμπειρίες. Όχι άμεσα, βέβαια, αλλά σχετικά με το πώς αντιλαμβάνομαι και αισθάνομαι τον κόσμο γύρω», ανέφερε ο Sharpe.

«Έχω διπολική διαταραχή τύπου 2 και πάντα ήθελα να γράψω για τη μανιοκατάθλιψη. Δεν έβρισκα ποτέ τον κατάλληλο τρόπο – μέχρι τώρα, ίσως. Είναι δύσκολο να αποδώσεις κάτι τέτοιο.

»Η κατάθλιψη, παραδόξως, είναι ένα θέμα που ίσως αφορά πιο άμεσα τον καθένα. Ακόμα κι αν δεν πάσχεις, πολύς κόσμος μπορεί να έχει βιώσει καταστασιακή κατάθλιψη, όταν περνάει μια δύσκολη φάση. Ή ίσως όταν έχει πένθος, που εμφανίζει κάποιες αναλογίες».

• Η διπολική διαταραχή τύπου 1 χαρακτηρίζεται από επεισόδια μανίας, μεικτά επεισόδια (μανία-κατάθλιψη) που διαρκούν τουλάχιστον επτά ημέρες, ή σοβαρά επεισόδια μανίας που επιβάλλουν την εισαγωγή σε νοσοκομείο ή κλινική.
• Η διπολική διαταραχή τύπου 2 χαρακτηρίζεται από μείζονα καταθλιπτικά επεισόδια, εναλλασσόμενα με επεισόδια υπομανίας, που είναι πιο ήπια μορφή μανίας.

Ο Will Sharpe ως Σον, σε μια από τις πιο απαιτητικές σκηνές του δεύτερου κύκλου.

Το νόημα της σειράς

Γιατί, τελικά, να δει κάποιος μια τέτοια σειρά; «Κάτι που ήθελα να πετύχω ήταν να δώσω στο κοινό μια αίσθηση του πώς νιώθεις όταν έχεις μια ψυχική ασθένεια ή όταν έχει κάποιος γύρω σου», λέει ο δημιουργός.

«Η ευαισθητοποίηση είναι ένα θέμα. Ωστόσο, δεν έχω συχνά την αίσθηση του πώς νιώθει ο άλλος πραγματικά, όταν π.χ. διαβάζω ένα άρθρο ή μια συνέντευξη. Δεν εισπράτω πόσο ανελέητη μπορεί να είναι μια ψυχική νόσος. Ούτε αντιλαμβάνομαι τι πρέπει να κάνει κάποιος για να την αντιμετωπίσει, ή πόσο επώδυνο μπορεί να είναι να αγαπάς κάποιον που υποφέρει.

»Ταυτόχρονα, ήθελα να νιώσει ο τηλεθεατής ότι το να έχεις μια ψυχική νόσο δεν αποκλείει το να ζεις μια χαρούμενη και γεμάτη ζωή. Ότι αυτό δεν αποκλείει το γέλιο και δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ελπίδα στον κόσμο».

Και οι δύο κύκλοι της σειράς Flowers είναι διαθέσιμοι στο Netflix.