ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ;

Είναι υπέροχα ρομαντικό να πιστεύουμε ότι η αγάπη νικά τα πάντα και ότι είναι το μόνο που αρκεί για να πετύχει μια σχέση. Υπάρχουν, όμως, τουλάχιστον 3 σοβαροί λόγοι που συχνά η προσδοκία αυτή διαψεύδεται.

Η αγάπη είναι η αρχή των πάντων – κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Είναι η πηγή της ζωής, ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας, αφού η αγάπη φέρνει τους ανθρώπους κοντά, τους ενώνει και τους οδηγεί να δημιουργούν τις επόμενες γενιές.

Η αγάπη μοιάζει λοιπόν να είναι το απόλυτο καταφύγιο όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Πολλές φορές είναι, άλλες τόσες όμως εξελίσσεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο: Καθώς ο χρόνος κυλά, φέρνει μαζί του δυσκολίες ή προβλήματα που μας κάνουν να δούμε το αληθινό πρόσωπο του άλλου, καταστάσεις που δοκιμάζουν τις δικές μας δυνάμεις και αντοχές. Κι επειδή είμαστε άνθρωποι, με ανεπάρκειες και αδυναμίες, συχνά παίρνουν αυτές την πρωτοκαθεδρία, αφήνοντας την αγάπη πίσω να αγκομαχά. Τότε είναι που έκπληκτος διαπιστώνει κανείς ότι η αγάπη δεν αρκεί για να πετύχει μια σχέση.

«Το πρόβλημα με την εξιδανίκευση της αγάπης είναι ότι μας οδηγεί στο να αναπτύσσουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες σχετικά με το τι είναι και τι μπορεί να κάνει για εμάς. Αυτές οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες μπορεί να σαμποτάρουν ακόμα και την ίδια τη σχέση που διέπεται από συναισθήματα αγάπης», γράφει σε άρθρο του ο Mark Manson, πολυδιαβασμένος συγγραφέας και life coach.

Ο ίδιος εξηγεί ότι υπάρχουν 3 τρόποι με τους οποίους συμβαίνει αυτό:

1. Η αγάπη δεν ισοδυναμεί με συμβατότητα

Το ότι ερωτεύεσαι ένα άτομο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι το κατάλληλο για σένα τώρα ή σε βάθος χρόνου. Ο έρωτας και η αγάπη είναι μια συναισθηματική διαδικασία, όμως η συμβατότητα είναι θέμα λογικής. Και αυτά δεν συμπίπτουν πάντα.

Συμβαίνει, λοιπόν, κάποιες φορές να ερωτευόμαστε άτομα που δεν μας φέρονται καλά, που μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα, που δεν μας σέβονται όπως τα σεβόμαστε εμείς, ή που έχουν τόσο δυσλειτουργική ζωή, ώστε υπάρχει κίνδυνος να μας παρασύρουν σε αυτή.

Μπορεί ακόμα να ερωτευτούμε κάποιον που έχει εντελώς διαφορετικές προσδοκίες από εμάς, ή ακόμα και πεποιθήσεις, ιδέες, κοσμοθεωρίες οι οποίες συγκρούονται με τη δική μας αίσθηση πραγματικότητας.

Αυτά ίσως να μην αποτελούν πρόβλημα στις εντελώς προσωρινές καταστάσεις, όμως όταν κανείς αναζητά έναν σύντροφο για σχέση έχει νόημα να χρησιμοποιεί και το μυαλό, πέρα από την καρδιά. Ναι, φυσικά θέλεις έναν/μία σύντροφο που να κοιτάζεις και να λιώνεις, όμως πρέπει την ίδια ώρα να αξιολογείς και τη συμπεριφορά, τις αξίες, τις φιλοδοξίες του άλλου και κατά πόσο συμβαδίζουν με τις δικές σου. Γιατί αν δεν συμβαδίζουν, είναι μάλλον αδύνατον να πετύχει η σχέση.

2. Η αγάπη δεν λύνει τα προβλήματα στη σχέση

Σίγουρα έχεις κάποιο παράδειγμα σχέσης στο μυαλό σου που, παρόλο που υπήρχε μεγάλη αγάπη στο ζευγάρι, τα εμπόδια που έπρεπε να αντιμετωπιστούν ήταν ανυπέρβλητα:

• Η απόσταση, ας πούμε, μπορεί να είναι ένα από αυτά αν οι δύο χρειάζεται να μείνουν χώρια για χρόνια.
• Η ζήλια είναι συχνά μια κατάσταση που μπορεί να μετατρέψει την αγάπη σε θηλιά.
• Οι καταχρήσεις μπορούν να διαλύσουν τα πάντα – π.χ. μπορεί να αγαπάς κάποιον πολύ αλλά να μην αντέχεις να ζεις μαζί του όταν πίνει και γίνεται άλλος άνθρωπος.

«Η αγάπη όλα τα νικά», λένε πολλά τραγούδια. Ξεχνούν να προσθέσουν, όμως το «κάποιες φορές». Γιατί κάποιες άλλες, τα προβλήματα απλά κερδίζουν. Οι καλές στιγμές –αυτές που δίνουν κουράγιο– μειώνονται και αν δεν υπάρχουν πραγματικά γερά θεμέλια, τη νίκη παίρνουν τελικά τα προβλήματα.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

3. Δεν αξίζει πάντα να θυσιάζεσαι για την αγάπη

Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της αγάπης είναι η ανιδιοτέλεια. Το γεγονός ότι σκέφτεσαι πέρα από τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου, δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες του άλλου.

Έχει νόημα όμως μερικές φορές να πατάς το «pause» για να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που θυσιάζεις, σε ποιο βαθμό και κατά πόσο αξίζει τον κόπο. Γιατί, ενώ είναι σίγουρα κάτι που συμβαίνει ενίοτε στα ζευγάρια, αν αποτελεί κανόνα και είναι μονόπλευρο, σπάνια βοηθά τη σχέση.

Για παράδειγμα, όταν θυσιάζει κανείς τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπεια, τη σωματική υγεία, τις φιλοδοξίες, τον σκοπό της ζωής του απλά για να είναι με κάποιον, τότε η ίδια αυτή αγάπη που κάποτε έδινε χαρά καταλήγει να προκαλεί πικρά συναισθήματα.

ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ. ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ.

Η σχέση όμως που μας κάνει να ανεχόμαστε συστηματικά ασεβείς συμπεριφορές είναι μια σχέση που σταδιακά θα μας «αδειάσει». Αυτός είναι και ο λόγος που μερικές φορές αγάπη σε μια σχέση σημαίνει να της επιτρέψεις να τελειώσει.