Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ανακάλυψε γιατί η συναισθηματική ρύθμιση θεωρείται «υπερδύναμη» και πώς μπορείς να την καλλιεργήσεις για να πετύχεις τους στόχους σου.

«Έχω διαπιστώσει πως μερικοί από τους πιο επιτυχημένους και δημιουργικούς ανθρώπους είναι εξαιρετικά ικανοί στο να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η υπερδύναμή τους», γράφει σε άρθρο της η Zorana Ivcevic Pringle, ερευνήτρια στο Κέντρο Συναισθηματικής Νοημοσύνης του Πανεπιστημίου Yale.

Όπως εξηγεί η American Psychological Association, η συναισθηματική ρύθμιση ή ρύθμιση των συναισθημάτων είναι η ικανότητα ενός ατόμου να τροποποιεί ένα συναίσθημα ή ένα σύνολο συναισθημάτων.

Ειδικότερα, η συνειδητή ρύθμιση των συναισθημάτων (explicit emotion regulation) απαιτεί ενεργή παρακολούθηση και περιλαμβάνει τεχνικές όπως η ανακατασκευή της ερμηνείας μιας κατάστασης με σκοπό την καλύτερη διαχείρισή της ή η αλλαγή του στόχου ενός συναισθήματος (π.χ. του θυμού) με τρόπο που είναι πιθανότερο να οδηγήσει σε θετικότερο αποτέλεσμα.

Από την άλλη, η μη συνειδητή ρύθμιση (implicit emotion regulation) λειτουργεί χωρίς σκόπιμη παρακολούθηση. Ρυθμίζει την ένταση ή τη διάρκεια μιας συναισθηματικής αντίδρασης χωρίς να απαιτείται επίγνωση από το άτομο.

Η συναισθηματική ρύθμιση στον χώρο εργασίας

«Όταν δημιουργούμε κάτι καινούργιο, χρειάζεται να μπορούμε να αντέξουμε τον κίνδυνο που συνοδεύει τη δημιουργική διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι αποδεχόμαστε έναν βαθμό αβεβαιότητας και μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε στιγμές δυσφορίας ή απογοήτευσης. Για να είμαστε επιτυχημένοι στη ζωή και στη δουλειά, χρειαζόμαστε όλα τα συναισθήματα, όχι μόνο τα "θετικά"», υπογραμμίζει η ειδικός.

Στρατηγικές βελτίωσης της συναισθηματικής ρύθμισης

1. Προστατεύουμε τον χρόνο μας

Όσοι ρυθμίζουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς το πού αφιερώνουν τον χρόνο και την ενέργειά τους. Ξέρουν τι τους εξαντλεί και τι τους ενδυναμώνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγουν το άγχος ή τις απαιτητικές εμπειρίες, αλλά ότι τις προσεγγίζουν βάσει των προσωπικών τους αξιών και στόχων.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

2. Αλλάζουμε περιβάλλον

Όταν χρειάζεται να αλλάξουμε τη νοητική μας κατάσταση, η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Αν, για παράδειγμα, η τηλεργασία από το σπίτι δεν αποδίδει, ίσως λειτουργεί καλύτερα το αγαπημένο μας καφέ. «Αυτή η αλλαγή στέλνει στον εγκέφαλο το σήμα ότι ήρθε η ώρα για ένα διαφορετικό είδος εργασίας, με άλλους στόχους. Η μετάβαση αυτή ενισχύει την αίσθηση ελέγχου και βελτιώνει τη διάθεση».

3. Ανακατευθύνουμε την προσοχή μας

Θα το έχεις παρατηρήσει κι εσύ: Όταν πονάει π.χ. το κεφάλι μας και χτυπήσουμε το μικρό μας δαχτυλάκι, αυτή η απόσπαση της προσοχής βοηθά στη μείωση του πρώτου πόνου. Το ίδιο, μας λέει η Pringle, ισχύει και για τον συναισθηματικό πόνο. Αν, για παράδειγμα, νιώθουμε έντονο εκνευρισμό κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης επαγγελματικής συζήτησης, ένα διάλειμμα και η ενασχόληση με κάτι διαφορετικό μπορούν να μας ηρεμήσουν και να μας προσφέρουν την απαραίτητη απόσταση ώστε να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία.

ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

4. Η συναισθηματική ρύθμιση και οι αποτυχίες μας

Όταν πιστεύουμε ότι αποτύχαμε, συχνά κατακλυζόμαστε από συναισθήματα όπως απογοήτευση, λύπη ή ματαίωση. Αυτά είναι φυσιολογικά, αλλά μπορεί να μας εμποδίσουν να ανασυνταχθούμε και να προσπαθήσουμε ξανά. Σε τέτοιες στιγμές, είναι χρήσιμο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να διατηρήσουμε την περιέργειά μας, κάνοντας στον εαυτό μας ορισμένες ερωτήσεις, όπως: Γιατί αντιδρούν έτσι οι άλλοι; Μήπως δεν επικοινωνήσαμε με σαφήνεια; Μήπως η ένταση που νιώθουμε δείχνει πόσο μας ενδιαφέρει το θέμα;

5. Αλλάζουμε την αντίδρασή μας

Όλοι έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση όπου καλούμαστε να φαινόμαστε ευγενικοί και υπομονετικοί, ενώ είμαστε εξαντλημένοι. Δύο είναι οι επιλογές που έχουμε σε αυτήν την περίπτωση:

• Την προσποίηση (surface acting), όπου υποκρινόμαστε ότι νιώθουμε αυτό που «πρέπει» να νιώσουμε, κάτι το οποίο μπορεί να βοηθήσει προσωρινά, αλλά είναι συναισθηματικά εξαντλητικό.
• Την προσαρμογή (deep acting), όπου προσπαθούμε ειλικρινά να αλλάξουμε τη συναισθηματική μας κατάσταση ώστε να νιώσουμε αληθινά τα συναισθήματα που απαιτεί η περίσταση. Όπως αντιλαμβανόμαστε, η δεύτερη αυτή επιλογή είναι μάλλον και η πιο βιώσιμη.