ΜΗΠΩΣ ΒΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ;

Στην καθημερινή αναζήτηση της ευτυχίας, θέτεις κάποιες προϋποθέσεις που πιστεύεις ότι θα σε οδηγήσουν ταχύτερα στην επίτευξή της. Τελικά, όμως, ισχύει το «θα νιώσω ευτυχία όταν…»;

Θυμάμαι πάντοτε να επιδιώκω την ευτυχία στη ζωή μου – όπως όλοι, υποθέτω. Η θεωρητική τουλάχιστον προσέγγιση ακολουθούσε την εξής συλλογιστική: «Θα είμαι ευτυχισμένη όταν...». Το δεύτερο σκέλος της πρότασης συμπληρωνόταν ανάλογα με την εκάστοτε επιθυμία μου, τις ανάγκες, τους στόχους που έθετα. Ατέλειωτες διαφωτιστικές συζητήσεις με φίλους, γνωστούς ή ακόμα και ειδικούς επιβεβαίωναν ότι δεν ήμουν η μόνη που ακολουθούσε αυτή την πρακτική στην αναζήτηση της ευτυχίας.

Ο κατάλογος των προϋποθέσεων της ικανοποίησης και της χαράς ήταν τεράστιος, αλλά σε γενικές γραμμές πήγαινε κάπως έτσι: Θα είμαι ευτυχισμένη όταν μπω στο πανεπιστήμιο, όταν με πάρουν στην δουλειά που θέλω, όταν ερωτευτώ αληθινά, όταν κάνω παιδί, όταν υπάρχει υγεία για όλους, όταν αποκτήσω ένα μεγάλο διαμέρισμα, όταν με αγαπούν όλοι κ.ο.κ. Εάν συνέβαιναν αυτά και άλλα τόσα, πίστευα ότι η ευτυχία θα με περίμενε στην γωνία.

Λοιπόν, πολλά από αυτά συνέβησαν, κάποια άλλα όχι. Κάθε φορά όμως που κάποια από τις σκέψεις μου γινόταν πραγματικότητα, η χαρά και η ικανοποίηση που ένιωθα έδιναν αργά ή γρήγορα τη θέση τους σε μια νέα αναζήτηση, μια καινούργια επιθυμία, μια νέα προϋπόθεση ευτυχίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή είναι η διαδικασία της εξέλιξης του ανθρώπου και ο δρόμος προς την υλοποίηση των στόχων του.

Τι συμβαίνει όμως όταν στην προσπάθεια να ικανοποιηθείς ψυχικά, θέτεις συνέχεια νέους όρους στον εαυτό σου ή και στους άλλους; Μήπως αναπόφευκτα βάζεις την ευτυχία σε αναμονή, σαν να πρόκειται για μια μελλοντική συνθήκη, όχι για κάτι που μπορείς να ζήσεις στο παρόν;

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Πώς θα ξεφύγεις από την παγίδα των προϋποθέσεων ευτυχίας

Ο Jeffrey Bernstein, ψυχολόγος και οικογενειακός σύμβουλος, επισημαίνει ότι αυτός ο φαύλος κύκλος των προαπαιτούμενων για την ευτυχία, αυτά τα «όταν θα…  τότε θα….», είναι στην ουσία ένα ψέμα που σε κάνει να κυνηγάς διαρκώς την ικανοποίηση, χωρίς πραγματικά να τη βιώνεις. Μάλιστα, ο ειδικός προτείνει μερικούς τρόπους για να απαλλάξεις τον εαυτό σου από αυτή την τακτική.

– Πρόσεχε τι λες στον εαυτό σου

Κάθε φορά που ακούς τον εαυτό σου να λέει «θα νιώσω ευτυχία όταν…», αναρωτήσου τι πραγματικά είναι αυτό που σε εμποδίζει από το να αισθανθείς χαρά στο παρόν και άλλαξε το μοτίβο της αναβολής.

– Πάρε ικανοποίηση από τις μικρές «νίκες» της καθημερινότητας.

Εάν, για παράδειγμα, θεωρείς ότι η δουλειά σού στερεί την ευτυχία, μην περιμένεις να συνταξιοδοτηθείς για να νιώσεις ευδαιμονία. Άρχισε να βρίσκεις τρόπους αποφόρτισης και ικανοποίησης που θα εντάξεις στην καθημερινότητά σου, ώστε να ανακουφιστείς από το βάρος της δουλειάς.

– Επαναπροσδιόρισε την έννοια της επιτυχίας

Ίσως χρειάζεται να αποσυνδέσεις την έννοια της ευτυχίας από τα μεγάλα επιτεύγματα και να δώσεις σημασία στην ικανοποίηση που προσφέρουν οι απλές λειτουργίες της ζωής. Όση περηφάνεια κι αν νιώσεις π.χ γιατί κατάφερες να αποκτήσεις αρκετά χρήματα, σκέψου πόσο μειώνεται η αξία τους όταν δεν είσαι μαζί με τους αγαπημένους σου ανθρώπους.

– Δείξε ευγνωμοσύνη για το παρόν

Άρχισε να σκέφτεσαι τα πράγματα που έχεις, όχι μόνο όσα δεν έχεις αποκτήσει. Ίσως σε βοηθήσει να σημειώνεις καθημερινά σε ένα χαρτί τρία πράγματα που εκτιμάς ιδιαίτερα από όσα υπάρχουν στη ζωή σου. Συγκεντρώσου στη χαρά που σου δίνει το παρόν, αντί να περιμένεις να εμφανιστεί στο μέλλον.

– Αποδέξου ότι δεν είναι όλα τέλεια στη ζωή

Πάντα θα υπάρχει ένας ακόμα στόχος να πετύχεις, ένα deadline που χρειάζεται να προλάβεις, μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Αλλά το να περιμένεις πότε θα είναι όλα τέλεια για να μπορέσεις να νιώσεις ευτυχία είναι μια συνήθεια που μάλλον σε απομακρύνει από τη χαρά που μπορεί να προκύψει κάθε στιγμή.

O Bernstein καταλήγει ότι από τη στιγμή που θα αναγνωρίσουμε την πλάνη που δημιουργούν οι διαρκείς όροι και οι προϋποθέσεις για την ευδαιμονία, τότε πρέπει να σταματήσουμε να κυνηγάμε την ευτυχία και να αρχίσουμε να τη ζούμε. Αλλιώς μπορεί να πέσουμε στην παγίδα που είχε επισημάνει και ο Αμερικανός συγγραφέας και φιλόσοφος Eric Hoffer (1902–1983) λέγοντας: «Η διαρκής αναζήτηση της ευτυχίας είναι η κυριότερη αιτία της δυστυχίας μας».