ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΣ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΜΕΙΩΝΕΙ Ή ΣΟΥ ΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΑΣΕΒΕΙΑ

Όταν κάποιος σε μειώνει ή σου φέρεται με ασέβεια, υπάρχει ένας τρόπος να απαντήσεις χωρίς ένταση – αλλά με καθαρό μήνυμα και ψυχραιμία.

Υπάρχουν άνθρωποι που ξεσπούν την οργή, την απελπισία ή/και την αγανάκτηση που συσσωρεύεται μέσα τους εκεί που νιώθουν ότι τους «παίρνει» – συνήθως όχι στα άτομα που τους πνίγουν συναισθηματικά. Υπάρχουν και εκείνοι που, όταν νιώθουν ανασφαλείς, μειώνουν όποιον βρεθεί μπροστά τους, ώστε να αισθανθούν ανώτεροι. Όσοι βρίσκονται απέναντι από τέτοιους τύπους, προφανώς δεν περνούν καλά. Μπορεί να είναι πολύ ντροπαλοί, πολύ ευγενικοί ή πολύ καλοί άνθρωποι και να μην απαντούν ανάλογα. Να δέχονται τα «σκουπίδια» που τους πετούν και αυτό να τους πληγώνει.

Εύχομαι να ήμασταν όλοι απλά αδιάφοροι σε τέτοιου είδους φαινόμενα και να μη σπαταλούσαμε χρόνο, συναισθήματα και ενέργεια σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Είναι μια δυνατότητα με την οποία δεν γεννιέσαι. Τη χτίζεις κάνοντας δουλειά με τον εαυτό σου και με ανθρώπους όπως ο Jefferson Fisher, δικηγόρος και ειδικός στην επικοινωνία, που έδωσε τα σχετικά SOS κατά την επίσκεψη του στο podcast της Mel Robbins.

Ο Fisher πρότεινε έναν τρόπο να διαχειριζόμαστε όλες εκείνες τις ερωτήσεις που γίνονται –και από δικούς μας ανθρώπους– με ξεκάθαρο στόχο να ξύσουν τις πληγές μας ή να μας εκνευρίσουν. «Όταν κάποιος μας μειώνει ή κάνει κάποιο σχόλιο προσβλητικό ή επώδυνο, του ζητάμε να το επαναλάβει, λέγοντας: Θέλω να πεις ξανά ό,τι είπες».

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Ίσως ακούγεται παράδοξη μια τέτοια αντίδραση, όμως ο ειδικός εξηγεί ότι το άτομο που κάνει ένα κακοπροαίρετο σχόλιο ελπίζει στην αντίδρασή μας. Με το να απαντήσουμε εμείς κατ’ αυτόν τον τρόπο, του στερούμε τη χαρά, καθώς δεν προκαλούμε την έκρηξη της ντοπαμίνης που θα του προκαλούσε μια άλλη αντίδραση, αλλά καθυστερούμε την ικανοποίησή του. Έτσι, παύει να είναι διασκεδαστικό για εκείνους.

Η οικοδέσποινα του podcast πρότεινε να κάνουν μια δοκιμή. Της είπε αυτό που της λένε συνήθως οι συγγενείς της στα οικογενειακά τραπέζια: Πώς είναι ακόμα single.

«Θα ήθελα να το επαναλάβεις», είπε η Robbins. Ο Fisher άφησε λίγα δευτερόλεπτα να κυλήσουν πριν πει: «Ακριβώς αυτό! Δεν θέλω να το ξαναπώ, γιατί έχω πάνω μου τον προβολέα. Μετά, μπορείς να κάνεις σκόπιμες ερωτήσεις. Για παράδειγμα: Μου λες ότι είμαι ακόμα single για να με πληγώσεις; Έτσι, το άλλο άτομο καταλήγει σαν να βλέπει σε έναν καθρέφτη, διερωτάται γιατί έκανε αυτή την ερώτηση και αρχίζει την οπισθοχώρηση».

ΑΡΑ, ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ, ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Ή ΜΑΣ ΜΕΙΩΝΕΙ, ΤΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΕ.

«Τις περισσότερες φορές δεν θα το κάνουν. Αν όμως επαναλάβουν, επαναλαμβάνουμε κι εμείς ό,τι λένε. Για παράδειγμα: Αλήθεια, με ρωτάς αν είμαι ακόμα single; Και τότε διαπιστώνουν πως αυτό που άρχισαν για να διασκεδάσουν, δεν έχει πια πλάκα. Το ίδιο θα συμβεί αν τους ρωτήσεις: Το λες αυτό για να με ντροπιάσεις ή να με προσβάλεις; Και τότε κάνουν πίσω».

Η Robbins ρώτησε τον καλεσμένο της και πώς απαντά στην ασέβεια.

«Αφήνοντας ένα κενό μεταξύ εκείνης και εμού», είπε αρχικά ο Fisher, πριν διευκρινίσει ότι «η αντίδρασή μου είναι παρατεταμένη σιωπή. Συχνά, όταν περιμένουμε 10 δευτερόλεπτα δημιουργούμε απόσταση μεταξύ αυτού που μας έχουν πει και του πώς θα απαντήσουμε. Λένε ό,τι λένε για να βγάλουν κάτι από εμάς, να προκαλέσουν μια αντίδραση. Νιώθουν κάτι, είτε είναι φόβος και ανασφάλεια είτε οτιδήποτε άλλο. Δεν πρέπει να “συντονιζόμαστε” μαζί τους».

Αν λοιπόν κάποιος πει κάτι ασεβές, προτείνει να μένουμε σιωπηλοί τόσο, ώστε να διασφαλίσουμε πως η συνθήκη είναι άβολη. Μετά λέμε κάτι του τύπου: Αυτό που είπες είναι κάτω από στάνταρ μου για να αξίζει μια απάντηση. «Έτσι, ξεκαθαρίζουμε πως αυτό που είπε ήταν κατώτερό μας και ότι δεν απαντάμε σε πράγματα που είναι κατώτερά μας».