ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΝΕΑ

Η οργάνωση, η ευσυνειδησία, η σχολαστικότητα αποτελούν, μεταξύ άλλων, στοιχεία όχι μόνο ενός καλού χαρακτήρα, αλλά και ενός ανθρώπου με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής.

Άσε τους άλλους να λένε ότι υπερβάλλεις: Το να είσαι άτομο που αγαπά την οργάνωση, δραστήριο, με διάθεση να βοηθά τους άλλους, δεν σε κάνει απλά καλύτερο άνθρωπο, μπορεί και να σε βοηθά να ζήσεις περισσότερο. Στον αντίποδα, το να έχεις διαρκώς στρες, άγχος και κακή διάθεση μπορεί να συνδέεται με μικρότερο προσδόκιμο ζωής.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Journal of Psychosomatic Research. Όπως λένε, τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν γιατρούς να αναπτύξουν εργαλεία για την πρόβλεψη κινδύνων για την υγεία, με βάση όχι μόνο την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τείνει κανείς να σκέφτεται, να αισθάνεται και να συμπεριφέρεται.

Ο ερευνητής René Mõttus, καθηγητής Ψυχολογίας και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης,  αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αντί να εξετάσουμε ευρείς, γενικούς τύπους προσωπικότητας, όπως οι εξωστρεφείς ή οι ευσυνείδητοι, εστιάσαμε σε μεμονωμένες περιγραφές: στους ακριβείς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι μιλούσαν για τον εαυτό τους όταν συμπλήρωναν τυποποιημένα ερωτηματολόγια προσωπικότητας».

Ο Mõttus δήλωσε ότι το ισχυρό εύρημα της μελέτης είναι ότι οι συγκεκριμένες αυτοπεριγραφές μπορεί να αποτελέσουν μια σιωπηρή πρόγνωση του ποιος ζει περισσότερο: «Η λέξη δραστήριος ήταν η πιο εντυπωσιακή. Οι συμμετέχοντες που περιέγραψαν έτσι τον εαυτό τους είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά το διάστημα που εξελισσόταν η μελέτη – ο κίνδυνος ήταν κατά 21% χαμηλότερος, ακόμα και για τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με προβλήματα υγείας».

iStock

Άλλες λέξεις που ακολουθούσαν ήταν ζωηρός, οργανωμένος, υπεύθυνος, εργατικός, σχολαστικός και εξυπηρετικός.

Στην έρευνα, η οποία έλαβε χώρα σε τέσσερις μεγάλες περιόδους 6 έως 28 ετών, συμμετείχαν περισσότεροι από 22.000 ενήλικες.

Ο Páraic O’Súilleabháin, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίμερικ στην Ιρλανδία, δήλωσε: «Η σπουδαιότητα αυτής της μελέτης έγκειται στην ακρίβειά της. Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι η προσωπικότητα δεν λειτουργεί μόνο ως γενική επιρροή αλλά ως ένα σύνολο συγκεκριμένων συμπεριφορών και στάσεων. Και αυτά τα ατομικά χαρακτηριστικά έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στη μακροζωία».

Δεν αρκεί, βέβαια, η οργάνωση

Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, δεν είναι μόνο η οργάνωση, η ευσυνειδησία, αλλά και η εργατικότητα και η σχολαστικότητα. Δεν είναι μόνο η εξωστρέφεια, αλλά και η ζωντάνια και η δράση που παίζουν ρόλο στη μακροζωία. Εξάλλου, σημειώνει ο Mõttus, «οι άνθρωποι μπορεί να είναι εξίσου ευσυνείδητοι ή εξωστρεφείς με διαφορετικούς τρόπους. Αυτές οι λεπτές διαφορές, και όχι γενικότερα χαρακτηριστικά όπως η εξωστρέφεια και ο νευρωτισμός, είναι που έχουν σημασία – πιθανώς ακόμη και για το πόσο θα ζήσουμε».

Στον αντίποδα, η ίδια μελέτη έδειξε ότι τα συναισθηματικά αντίθετα αυτών των χαρακτηριστικών φάνηκε να έχουν και το αντίθετο αποτέλεσμα: Άνθρωποι που αξιολογούσαν τον εαυτό τους υψηλά σε τάσεις που συνδέονται με τον νευρωτισμό, π.χ. που αυτοχαρακτηρίζονταν κυκλοθυμικοί, αγχωμένοι ή ευερέθιστοι, ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν νωρίτερα.

Προσοχή, όμως: Οι επιστήμονες τονίζουν ότι τα ευρήματά τους δεν είναι ντετερμινιστικά. «Δεν είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις νωρίς επειδή ανησυχείς πάρα πολύ ούτε να ζήσεις παραπάνω επειδή είσαι συνεπής στις προθεσμίες».

«Αυτό που υποδηλώνει η έρευνά μας είναι ότι η προσωπικότητα θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν υποστηρικτικό ρόλο – έναν ρόλο που υποτιμάται στην ιατρική και τη δημόσια υγεία», λέει ο O’Súilleabháin.

iStock

Η ίδια μελέτη διαπίστωσε ότι ο τρόπος ζωής και κλινικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα, ο Δείκτης Μάζας Σώματος, η σωματική δραστηριότητα και οι χρόνιες ασθένειες ευθύνονται για ορισμένες μόνο διαφορές μεταξύ προσωπικότητας και διάρκειας ζωής. Τι σημαίνει αυτό;

«Ότι το να είναι κανείς οργανωμένος μπορεί να τον βοηθά να προσκολλάται σε ρουτίνες που βελτιώνουν την υγεία, αλλά μπορεί και να αντανακλά την υποκειμενική ψυχολογική ανθεκτικότητα ή κοινωνικές συνήθειες που συμβάλλουν σε μια μακρόχρονη ζωή», συνεχίζει ο O’Súilleabháin.

Η ευρύτερη επιστημονική κοινότητα, πάντως, επαίνεσε την πρωτοποριακή αυτή μελέτη που εστιάζει σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, δείχνοντας ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι περιγράφουν τον εαυτό τους μπορεί να είναι καθοριστικά ενδεικτικός της μακροζωίας τους.

Ο καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Tartu στην Εσθονία Samuel Henry τόνισε ότι αν τα συστήματα υγείας μπορούσαν να ενσωματώσουν τον έλεγχο προσωπικότητας στους τυπικούς προληπτικούς ελέγχους, αυτό θα υποδείκνυε ποιοι άνθρωποι κινδυνεύουν λόγω της συμπεριφοράς τους. Όπως είπε: «Ένας άνθρωπος που δεν θεωρεί τον εαυτό του οργανωμένο μπορεί, για παράδειγμα, να δυσκολεύεται να ακολουθήσει σωστά μια φαρμακευτική αγωγή. Κάποιος που δεν θεωρεί τον εαυτό του δραστήριο, μπορεί να χρειάζεται υποστήριξη στο να βάλει στη ζωή του την κίνηση».