iStock

ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ COVID ΟΙ ΦΤΩΧΕΣ ΧΩΡΕΣ;

Τι θα συνέβαινε αν οι πλούσιες χώρες παραχωρούσαν τα μισά από τα εμβόλια κατά της Covid-19 στις φτωχές χώρες που τα δικαιούνται; Αν προχωρούσαμε δηλαδή σε αναδιανομή εμβολίων; Η οποία -πρέπει να τονιστεί- δεν συνιστά φιλανθρωπία και θα μπορούσε να σώσει όλο τον πλανήτη.

Στις αρχές της πανδημίας, ακούγαμε ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον ιό που προκαλεί Covid-19 και βλέπαμε στις ειδήσεις όσα εξελίσσονταν σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Τι εικόνα, όμως, είχαμε για την κατάσταση στις χώρες της Αφρικής και στην Ινδία;

«Σε μια πανδημία που κινείται με τόσο γρήγορους ρυθμούς, κανείς δεν είναι ασφαλής, εκτός αν όλοι είμαστε ασφαλείς», αναφέρει η COVAX, μια παγκόσμια πρωτοβουλία που σκοπό έχει την ισότιμη πρόσβαση σε εμβόλια κατά της Covid-19.

Παρά τις παρακλήσεις ειδικών για την αναδιανομή εμβολίων, με την παροχή δόσεων εμβολίων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (Low and Middle Income Countries - LMICs), το χάσμα στα ποσοστά εμβολιασμού ανάμεσα σε αυτές και τις χώρες υψηλού εισοδήματος (High Income Countries - HIC) μεγαλώνει.

Εάν οι κυβερνήσεις δεν λάβουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες αυτές, οι κίνδυνοι που παραμονεύουν δεν είναι ασήμαντοι. Αυξάνονται, για παράδειγμα, οι πιθανότητες νέων μεταλλάξεων, μερικές από τις οποίες μπορεί να μην καλύπτονται από τα υπάρχοντα εμβόλια. Επίσης, είναι πιθανό να αυξηθούν στις αναπτυσσόμενες χώρες τα περιστατικά νόσησης και πρόωρου θανάτου, και να επιδεινωθεί η φτώχεια σε μέρη που ήδη παλεύουν με την πανδημία.

Τι θα συνέβαινε αν προχωρούσαμε σε αναδιανομή εμβολίων;
iStock

Η ανάγκη για αναδιανομή των εμβολίων

Τον Οκτώβριο του 2021, η Winnie Byanyima, εκτελεστική διευθύντρια του UNAIDS (The Joint United Nations Programme on HIV/AIDS) είχε δηλώσει ότι «οι πλούσιες χώρες και οι εταιρείες αποτυγχάνουν να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους [σ.σ. δωρεά δόσεων εμβολίων], ενώ εμποδίζουν την πραγματική λύση του προβλήματος: να διασφαλίσουν ότι τα αναπτυσσόμενα έθνη θα έχουν τη δυνατότητα να κατασκευάσουν τα δικά τους εμβόλια [σ.σ. με την άρση των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας]».

ΟΙ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΘΑ ΒΑΡΥΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ.

«Οι εταιρείες δεν μπορούν να κατασκευάσουν επαρκείς ποσότητες για να εμβολιάσουν τον κόσμο, περιορίζουν τεχνητά την προσφορά και βάζουν τους πλούσιους πελάτες στην πρώτη θέση. Ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η πανδημία είναι να μοιραστούμε την τεχνολογία και την τεχνογνωσία, ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση στα εμβόλια που σώζουν ζωές», είχε πει από τη πλευρά του ο Robbie Silverman, Senior Advocacy Advisor της οργάνωσης Oxfam.

Τι θα συνέβαινε αν…

Τι θα συνέβαινε, λοιπόν, αν οι ισχυροί του κόσμου τούτου μοιράζονταν με τους υπόλοιπους λαούς μερικές από τις πολύτιμες δόσεις των εμβολίων που συσσωρεύουν; Αν, δηλαδή, γινόταν πραγματικότητα η αναδιανομή εμβολίων; Δεν πρόκειται για ένα απλό παράδειγμα αντιπραγματικής σκέψης, αλλά κάτι που θα είχε ουσιαστικό αντίκτυπο στη ζωή μας.

Οι χώρες υψηλού εισοδήματος, που κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων αποθεμάτων, δίνουν προτεραιότητα στον εμβολιασμό των δικών τους πληθυσμών. Όπως, όμως, έχει δείξει η μέχρι τώρα πορεία της πανδημίας, αν δεν είμαστε όλοι ασφαλείς, κανείς δεν είναι ασφαλής.

Πρόσφατη έρευνα στο περιοδικό Nature Human Behaviour προειδοποιεί ότι αυτού τους είδους η πρακτική έχει μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη και μάλιστα σε τοπικό επίπεδο, ενώ μακροπρόθεσμα αυξάνει την ευαλωτότητά μας.

Τι θα συνέβαινε αν προχωρούσαμε σε αναδιανομή εμβολίων;
iStock

Με βάση υπολογιστικά μοντέλα, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν οι πλούσιες χώρες διέθεταν το 46% των αποθεμάτων τους σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, θα μειωνόταν το ποσοστό θνησιμότητας στις χώρες αυτές, καθώς και ο κίνδυνος εμφάνισης νέων στελεχών-μεταλλάξεων. Ενώ οι χώρες υψηλού εισοδήματος αρχικά βλέπουν μια θετική εξέλιξη όσον αφορά τα ποσοστά επιπολασμού των λοιμώξεων από κορονοϊό και θνησιμότητα, η καθυστέρηση των εμβολιασμών σε άλλες χώρες απλώς παρατείνει την πανδημία. Στην περίπτωση των LMIC, η πρακτική αυτή οδηγεί σε περισσότερους θανάτους και αυξάνει την πιθανότητα μελλοντικών κυμάτων και επαναμολύνσεων.

Οι χώρες υψηλού εισοδήματος, ακόμα κι αν έχουν σημειώσει υψηλά ποσοστά εμβολιασμένων, δεν μπορούν να προστατευτούν. «Οι πανδημίες δεν γνωρίζουν σύνορα και το κόστος στη δημόσια υγεία και την οικονομία θα βαρύνει τελικά όλες τις χώρες», εξηγούν οι ερευνητές.

«Είναι προς το συμφέρον των χωρών υψηλού εισοδήματος η αναδιανομή εμβολίων, το να μοιραστούν εμβόλια με τις χώρες χαμηλού εισοδήματος πριν εμβολιάσουν ολόκληρο τον πληθυσμό τους», καταλήγουν.

SLOW MONDAY NEWSLETTER

Θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου; Μπες στη λογική του NOW. SLOW. FLOW.
Κάθε Δευτέρα θα βρίσκεις στο inbox σου ό,τι αξίζει να ανακαλύψεις.