Η ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ

Η πνευμονολόγος Δρ Δήμητρα Μπουσίου γράφει παραμύθια, θεατρικά έργα και βιβλία για εκπαιδευτικούς, με στόχο να αποστραφούν τα παιδιά το τσιγάρο, από τις πιο μικρές ηλικίες.

Υπάρχουν κάποιοι γιατροί που αναλαμβάνουν –και απολαμβάνουν– τον ρόλο τους ως πραγματικό λειτούργημα. Που ο καθημερινός τους αγώνας ξεπερνά τα προσδοκώμενα, π.χ. τη θεραπεία ενός ασθενούς, και ανοίγει ευρύτερα «πεδία» προς την πρόληψη, την ενημέρωση, την εκπαίδευση, τη συμβολή στη δημόσια υγεία, ακόμα και μέσω της ψυχαγωγίας. Μία τέτοια γιατρός είναι η Δρ Δήμητρα Μπουσίου, Πνευμονολόγος - Διευθύντρια ΕΣΥ. Παράλληλα με την εργασία της ως πνευμονολόγος στο Κ.Υ. Δάφνης και ως επιστημονικά υπεύθυνη του ιατρείου διακοπής καπνίσματος του Δήμου Αγίου Δημητρίου, για παραπάνω από μια δεκαετία έχει αφοσιωθεί σεμνά και αθόρυβα σε έναν αξιέπαινο, ευγενή σκοπό: Να κρατήσει, πρώτα από όλους, τα παιδιά μακριά από το τσιγάρο.

Η κ. Μπουσίου είναι από το 2014 επιστημονικά υπεύθυνη του εγκεκριμένου από το Υπουργείο Παιδείας προγράμματος πρόληψης του καπνίσματος «ΠΑΡΕ ΑΝΑΣΑ» της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, το οποίο υλοποιείται σε μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Επιπλέον, είναι συγγραφέας παιδικών και εφηβικών βιβλίων, βιβλίου αυτοβοήθειας για τη διακοπή του καπνίσματος, καθώς και βιβλίου αγωγής υγείας-πρόληψης του καπνίσματος με βιωματικά προγράμματα για εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας. Επίσης, είναι συγγραφέας θεατρικών έργων (σχετικών με την αγωγή υγείας, την πρόληψη του καπνίσματος και τους εθισμούς), τα οποία πολύ συχνά φιλοξενούνται σε χώρους πολιτισμού, πολιτιστικά κέντρα Δήμων και σχολικές αίθουσες εκδηλώσεων, δίνοντας μια εξαιρετική ευκαιρία στους μαθητές να αποστραφούν το τσιγάρο και να  μάθουν για τους κινδύνους του με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο. Φροντίζει η ίδια γι’ αυτό, αφού βρίσκεται πάντα στο πλευρό των παιδιών για να συνομιλήσει μαζί τους και να τους δώσει έμπνευση.

Πάνω απ’ όλα, βέβαια, η κ. Μπουσίου είναι μία επιστήμονας με τόση αγάπη στον άνθρωπο και πίστη στο έργο της, που είναι μάλλον αδύνατον να μην σε πείσει όχι μόνο να απαλλαχθείς από αυτή την απόλυτα επιβλαβή συνήθεια, αλλά κυρίως να δώσεις την αξία που οφείλεις στη ζωή σου.

– Κυρία Μπουσίου, γίνατε Πνευμονολόγος, όμως τι σας ώθησε να αφοσιωθείτε στο κάλεσμα για διακοπή του καπνίσματος; Ακόμα περισσότερο, στο να απευθυνθείτε κυρίως σε παιδιά;

Το κάπνισμα δεν είναι αυτό που λέμε μια συνήθεια, ένας τρόπος ζωής, μια απασχόληση για τα χέρια, ένα μέσο να περνάει κανείς την ώρα του ή μια απλή καθημερινή συμπεριφορά.  Αν θέλουμε να ακούσουμε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας,  θα πληροφορηθούμε πως είναι κάτι πολύ περισσότερo.

Πρόκειται για μια επικίνδυνη χρόνια αρρώστια, μια επιδημία, μια πολύ σοβαρή απειλή της υγείας και της ζωής. Οι αριθμοί μιλάνε για 8 εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο και η επιστήμη της στατιστικής δίνει στοιχεία που αποτελούν στην κυριολεξία πολεμικό ανακοινωθέν: 80.000 - 100.000 νέοι άνθρωποι ξεκινούν κάθε ημέρα να καπνίζουν, από τους οποίους οι μισοί θα χάσουν πρόωρα τη ζωή τους λόγω του καπνίσματος.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ.

Ο λόγος, λοιπόν, που με κινητοποίησε να ασχοληθώ ως πνευμονολόγος με την πρόληψη της χρήσης καπνού από τους έφηβους, αλλά και με τη διακοπή του καπνίσματος σε εφήβους και ενήλικες, είναι το γεγονός ότι το κάπνισμα αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της δημόσιας υγείας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Την πρώτη και κύρια αιτία πρόωρης νοσηρότητα, αναπηρίας και θνησιμότητας, η οποία συνδέεται αιτιολογικά με 6 από τις 8 κύριες αιτίες θανάτου. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται σοβαρές παθήσεις της καρδιάς και των αγγείων, αλλά και κύριες αναπνευστικές παθήσεις, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η φυματίωση και οι λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Η πλήρης αποχή από το κάπνισμα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας αυτών των νοσημάτων, που επηρεάζουν σοβαρά την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και το προσδόκιμο επιβίωσής τους.

Η ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΓΚΑΙΡΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ.

Επειδή η έναρξη του καπνίσματος  στην πλειονότητα των περιπτώσεων συμβαίνει κατά την εφηβεία, με το 90% των συστηματικών ενηλίκων καπνιστών να έχουν ξεκινήσει τη χρήση καπνού πριν από τα 18 έτη, η μάχη κατά του καπνίσματος μπορεί να κερδηθεί μόνο με έγκαιρες παρεμβάσεις από τη μικρή ηλικία, πριν διαμορφωθούν θετικές στάσεις, πεποιθήσεις και ευνοϊκές προσδοκίες ως προς το κάπνισμα.

Επιπλέον, οι παρεμβάσεις σε μικρή ηλικία, πέραν του προληπτικού χαρακτήρα, στοχεύουν στη διασφάλιση της υγείας των εφήβων, υπό την έννοια ότι, ενώ οι σοβαρές συνέπειες του καπνίσματος στους ενήλικες έχουν διερευνηθεί και αναγνωριστεί επαρκώς, οι συνέπειες της χρήσης του καπνού κατά την εφηβική ηλικία έχουν υποτιμηθεί και αγνοηθεί παρότι είναι σημαντικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες.

Οι νέοι, δηλαδή, που πειραματίζονται με τα καπνικά προϊόντα παρουσιάζουν ήδη από μικρή ηλικία εύκολη κόπωση, βήχα με απόχρεμψη, συριγμό, συχνές λοιμώξεις αναπνευστικού, μειωμένο επίπεδο βέλτιστης αναπνευστικής λειτουργίας, μείωση του ρυθμού ανάπτυξης των πνευμόνων, πρώιμες καρδιαγγειακές βλάβες, διαταραχές των λιπιδίων, μειωμένη αντοχή, δύναμη και ενέργεια, κακή φυσική κατάσταση, χαμηλή αθλητική απόδοση, γήρανση του δέρματος, στυτική δυσλειτουργία, προβλήματα στοματικής υγιεινής και εξάρτηση από τη νικοτίνη.

Η ηλικία των 9-12 ετών αποτελεί την πλέον κρίσιμη περίοδο για την έναρξη του καπνίσματος. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η χρήση καπνού, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ημερήσια κατανάλωση τσιγάρων, τόσο ισχυρότερος ο εθισμός στη νικοτίνη, τόσο υψηλότερη η πιθανότητα για συστηματικό και βαρύ κάπνισμα κατά την ενήλικο ζωή, αλλά και για σοβαρά προβλήματα υγείας που συνδέονται αιτιολογικά με το κάπνισμα λόγω της μακροχρόνιας έκθεσης στις χιλιάδες χημικές ουσίες των καπνικών προϊόντων.

– Με ποιον τρόπο προσπαθείτε τα τελευταία χρόνια να προσεγγίσετε τα παιδιά και να τους συστήσετε τις επιβλαβείς επιπτώσεις του καπνίσματος;

Η αντιμετώπιση και ο έλεγχος της νόσου του καπνίσματος μέσω παρεμβάσεων στους νέους  αποτελεί μια θεμελιώδη στρατηγική για τη μείωση του εφηβικού καπνίσματος, διότι άπαξ και η καπνιστική συμπεριφορά εγκατασταθεί είναι πολύ δύσκολο να τροποποιηθεί, λόγω της φυσικής και ψυχολογικής εξάρτησης των εφήβων από τη νικοτίνη, οι οποίοι παραμένουν στην πλειονότητά τους και ως ενήλικες συστηματικοί καπνιστές.

Γενική συμφωνία υπάρχει στο γεγονός ότι οι παρεμβάσεις πρόληψης είναι σημαντικό να σχεδιάζονται, να εφαρμόζονται νωρίς και να υλοποιούνται στα σχολεία πριν από την έναρξη του καπνίσματος από τα παιδιά.

Η παρέμβαση που υλοποιώ στις σχολικές αίθουσες τα τελευταία 10 χρόνια δεν περιλαμβάνει τις τυπικές εκπαιδευτικές πρακτικές της παθητικής μεταφοράς πληροφοριών, αλλά βασίζεται στις αρχές και τη μεθοδολογία της βιωματικής μάθησης, στην ενεργό συμμετοχή των μαθητών, στο παιχνίδι, στα θεατρικά δρώμενα, στους μύθους και στο τραγούδι.  Επιπλέον των θεατρικών δρώμενων και του θεατρικού παιχνιδιού στην τάξη, έχω δημιουργήσει και θεατρικά έργα σχετικά με την πρόληψη του καπνίσματος και των εθιστικών συμπεριφορών, που παρουσιάζονται ως θεατρικές παραστάσεις από τους εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς της ομάδας «ΚΑΡΥΔΟΤΣΟΥΦΛΟ». Διαμορφώνοντας τις ενότητες του προγράμματος «ΠΑΡΕ ΑΝΑΣΑ»,  έχω λάβει υπόψη πως ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο ενός προγράμματος πρόληψης αποτελεί εκτός από το περιεχόμενο και ο τρόπος παρουσίασης και εφαρμογής του, ο οποίος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την αποτελεσματικότητά του.

Ένα επιπλέον στοιχείο που συνυπολόγισα είναι ότι τα βιωματικά προγράμματα, αντίθετα με τα τυπικά, επηρεάζουν εξίσου μαθητές υψηλών αλλά και χαμηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό στην πρόληψη των εθιστικών συμπεριφορών, υπό την έννοια ότι οι μαθητές με τις όχι ιδιαίτερα καλές σχολικές επιδόσεις είναι και οι πλέον επιρρεπείς στο να γίνουν καπνιστές.

Το υλικό της παρέμβασης σε μεγάλο βαθμό το έχω αντλήσει από την παρακαταθήκη των κειμένων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, που προσφέρονται για εκπαιδευτική αξιοποίηση χρησιμοποιώντας τα αρχετυπικά τους σύμβολα και το διδακτικό τους περιεχόμενο. Η σκέψη που με οδήγησε στην προσέγγιση αυτή ήταν πως σε ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε νέους ανθρώπους, η επιλογή των συμβολισμών και της αλληγορίας μπορεί να αποβεί περισσότερο αποτελεσματική, εφόσον βάσει ερευνητικών δεδομένων οι μεταφορικές έννοιες, ο αλληγορικός λόγος και οι παραβολές διεγείρουν το ενδιαφέρον των εφήβων, τους γοητεύουν, ενώ δημιουργούν ένα οικείο περιβάλλον εγείροντας τη χαμηλότερη δυνατή αντίσταση.

– Τι ανταπόκριση παίρνετε; Τι σκέφτονται και λένε τα παιδιά για το τσιγάρο σήμερα;

Η ανταπόκριση των παιδιών είναι ιδιαίτερα θετική και πολλές φορές ενθουσιώδης, εάν κρίνω από όσα γράφουν στο τέλος της παρουσίασης ως αποτίμηση της παρέμβασης. Μαθαίνουν για τις σοβαρές συνέπειες όλων των καπνικών προϊόντων, αναγνωρίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της αναπνευστικής λειτουργίας στη διατήρηση της υγείας και της ζωής, αναπτύσσουν δεξιότητες, αποκτούν γνώσεις, διαμορφώνουν αξίες και θετικές ως προς την υγεία στάσεις και συμπεριφορές, ανασκευάζουν τις λανθασμένες αντιλήψεις τους, επιλύουν τις απορίες τους, ενώ παράλληλα αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στη μεταφορά των αντικαπνιστικών μηνυμάτων στο σπίτι, σε γονείς και οικείους.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ.

Το κάπνισμα είτε με τη μορφή του συμβατικού είτε του ηλεκτρονικού τσιγάρου, εξακολουθεί να αποτελεί για τους νέους μια ελκυστική συμπεριφορά που αντιπροσωπεύει έναν τρόπο έκφρασης της ριψοκίνδυνης και επαναστατικής τους διάθεσης. Είναι μέρος της αντίστασης προς τους γονείς, αλλά και της αναζήτησης νοήματος και αναγνώρισης από τους συνομηλίκους. Τα νεότερα καπνικά προϊόντα βρίσκονται υψηλά στις προτιμήσεις των παιδιών και κερδίζουν διαρκώς νέους θιασώτες μεταξύ των έφηβων, κάτι που αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας υγείας, διότι η εκθετική αύξηση της χρήσης τους φαίνεται να αναχαιτίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια με τη μείωση της χρήσης του συμβατικού τσιγάρου.

– Είναι γεγονός ότι η χρήση του συμβατικού, βιομηχανικού τσιγάρου τα τελευταία 10-15 χρόνια στην Ελλάδα έχει περιοριστεί σημαντικά. Είναι οι καπνιστές λιγότεροι; Σας κάνει αυτό να αισιοδοξείτε; Τι σας προβληματίζει στη χρήση καπνικών προϊόντων από παιδιά και έφηβους;

Παρότι το κάπνισμα συμβατικών τσιγάρων από τους εφήβους έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες (στις ΗΠΑ από το 1995 έως το 2018 μειώθηκε από το 40% στο 10%), αυτή η μείωση ακολουθήθηκε από ιδιαίτερα σημαντική αύξηση στη χρήση των νέων καπνικών προϊόντων, με προεξάρχουσα τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου (στο εξής Η.Τ.), το οποίο έχει καταγράψει δραματική άνοδο στις προτιμήσεις των παιδιών κερδίζοντας διαρκώς νέους θιασώτες.

ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ, ΜΑ ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΜΕΙΩΜΕΝΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ.

Το Η.Τ. από το 2014 αποτελεί το συχνότερα χρησιμοποιούμενο καπνικό προϊόν μεταξύ των εφήβων και στη χώρα μας, για πολλούς λόγους κυρίως όμως λόγω της εσφαλμένης –αλλά τεχνηέντως διαμορφωμένης από τις καπνοβιομηχανίες– αντίληψης περί μειωμένης βλάβης. Διότι σύμφωνα με το CDC, μειωμένο φορτίο, χαμηλότερες εκπομπές σωματιδίων και μικρότερη έκθεση δεν σημαίνει μειωμένη βλάβη. Η ελκυστικότητα των γεύσεων (τα Η.Τ. διατίθενται σε >15.000 γεύσεις και αρώματα), ο διακριτικός σχεδιασμός των συσκευών, το γεγονός ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αυστηρά επιτηρούμενους χώρους, ακόμα και στη σχολική αίθουσα ή στο σπίτι, και η εύκολη προμήθεια των καπνικών προϊόντων από το διαδίκτυο χωρίς τον φραγμό της επαλήθευσης της ηλικίας δίνουν πλέον στο Η.Τ. προβάδισμα.

Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα εμάς τους επιστήμονες σχετικά με τη χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου στα παιδιά, πέρα από τον κίνδυνο της έκθεσής τους στο πλήθος των τοξικών χημικών ουσιών που περιέχει το ηλεκτρονικό υγρό και άλλων που παράγονται δευτερογενώς από τη θέρμανσή του, είναι οι δυσμενείς συνέπειες στη λειτουργία και την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους, η ταχύτατη εμφάνιση της εξάρτησής τους από τη νικοτίνη, αλλά και η λειτουργία του ηλεκτρονικού τσιγάρου ως πύλης για επακόλουθο κάπνισμα ή και χρήση άλλων ουσιών. Όλα αυτά δεν αποτελούν αόριστους φόβους αλλά ερευνητικά δεδομένα που στηρίζονται σε αδιάσειστα στοιχεία.

«Θα πω στον πατέρα την ιστορία του βατράχου που κάπνισε και μετά κατάλαβε το λάθος του και το έκοψε»: Σχόλιο μαθητή, αφού παρακολούθησε την παράσταση της κ. Μπουσίου.

– Πώς θα πείσω, κ. Μπουσίου, το παιδί μου να μην καπνίζει;

Οι γονείς μπορούν να ασκήσουν θετικές αλλά και αρνητικές επιρροές στους νέους αναφορικά με το κάπνισμα. Η επιρροή των γονέων είναι κριτικής σημασίας τόσο, ώστε το κάπνισμα να θεωρείται κληρονομική νόσος.

Οι έφηβοι παρατηρούν την καπνιστική συμπεριφορά των γονέων, την αντιλαμβάνονται ως αποδεκτή κοινωνική νόρμα και την μιμούνται. Το γονικό κάπνισμα αποτελεί καθοριστικό στοιχείο και ισχυρό προγνωστικό της έναρξης του εφηβικού καπνίσματος, όπως και της μετάβασης από το περιστασιακό στο καθημερινό κάπνισμα.

ΤΟ ΓΟΝΙΚΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ.

Το πρώτο, λοιπόν, και πιο σημαντικό μέτρο που επηρεάζει την επιλογή των νέων ως προς τη χρήση καπνού είναι η αποχή των γονέων από κάθε καπνικό προϊόν και η έκφραση ξεκάθαρης αντικαπνιστικής στάσης. Είναι σημαντικό οι γονείς να αποθαρρύνουν τα παιδιά τους από το κάπνισμα και να εκφράζουν την ανησυχία τους, γιατί αυτή η απαρέσκεια και η στάση αποδοκιμασίας του καπνίσματος σχετίζεται με μειωμένη πιθανότητα χρήσης καπνού από τους εφήβους.

Εάν συμβαίνει οι γονείς να είναι καπνιστές, θα πρέπει να υπογραμμίζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τη δυσκολία στο να διακόψουν τη χρήση του καπνού, να αποσυνδέουν το κάπνισμα από την ευχαρίστηση και τη διαχείριση του άγχους, να μην εκθέτουν τα τσιγάρα τους σε κοινή θέα, να μην καπνίζουν μπροστά στα παιδιά, ενώ παράλληλα είναι σημαντικό να έχουν υιοθετήσει θετικές ως προς την υγεία συμπεριφορές, όπως η ισορροπημένη διατροφή και η φυσική δραστηριότητα, και να εφαρμόζουν τον κανόνα απαγόρευσης του καπνίσματος στο σπίτι και το αυτοκίνητο.

Η τήρηση αυτού του κανόνα συνδέεται με πολλά ευεργετήματα, πέραν της προστασίας των μελών της οικογένειας από την παθητική έκθεση στα καπνικά προϊόντα. Αποτελεί μια σαφή, απλή στην εφαρμογή της πρακτική, που συνδέεται με χαμηλότερο ποσοστό εφηβικού καπνίσματος, με αντικαπνιστικές στάσεις και με την αντίληψη ότι το κάπνισμα δεν αποτελεί μια αποδεκτή και κρατούσα συμπεριφορά.

Σημαντική είναι, επίσης, και η συζήτηση σχετικά με τις συνέπειες από τη χρήση καπνού, με λόγια απλά, χωρίς εκφοβισμό και υπερβολές, προσπαθώντας όχι μόνο να πείσουμε τους εφήβους να μείνουν μακριά από το τσιγάρο, αλλά και να παρουσιάσουμε εικόνες χρηστών καπνού τις οποίες οι ίδιοι θα απορρίψουν. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να συζητήσουμε για το πόσο ελκυστικός μπορεί να είναι κάποιος που καπνίζει, βήχει, λαχανιάζει, έχει μειωμένη αντοχή, δύναμη και ενέργεια, δύσοσμη αναπνοή, κακή στοματική υγιεινή, κίτρινα δόντια, αλλοιωμένη φωνή, θαμπό δέρμα και ισχυρή εξάρτηση, σε σχέση με κάποιον που δεν καπνίζει, αθλείται, έχει καλή φυσική κατάσταση, δύναμη, ενέργεια, ζωτικότητα, αντοχή, καθαρό στόμα, λαμπερό χαμόγελο, γερά δόντια και υγιές δέρμα.

– Πώς δουλεύετε με τους ενήλικες που επιθυμούν να διακόψουν το κάπνισμα; Ποια μέθοδο χρησιμοποιείτε;

Στο ιατρείο διακοπής του καπνίσματος σε ενήλικες και εφήβους, ακολουθώ τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, σύμφωνα με τις οποίες λαμβάνονται υπόψη όλες οι πτυχές της εξάρτησης από τη νικοτίνη: Η σωματική εξάρτηση, η οποία είναι υψηλότερη από εκείνη γνωστών ναρκωτικών ουσιών, η ψυχολογική και η συμπεριφορική εξάρτηση.

Σύμφωνα με αυτό, εφαρμόζω συνδυαστικά συμβουλευτική και συμπεριφορική υποστήριξη μαζί με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Η νόσος του καπνίσματος είναι χρόνια και απαιτεί επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις. Οι καπνιστές μαθαίνουν για τις σοβαρές συνέπειες του καπνίσματος στη σωματική και ψυχική τους υγεία, εκπαιδεύονται σε τεχνικές αυτοελέγχου, αναπτύσσουν δεξιότητες, αναγνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος, ενδυναμώνουν την αυτo-αποτελεσματικότητα τους, καταγράφουν τα κίνητρα τους για να διακόψουν τη χρήση καπνού, εφαρμόζουν εναλλακτικές συμπεριφορές, ενώ ενημερώνονται για την αντιμετώπιση των στερητικών συμπτωμάτων, τον κίνδυνο και τη διαχείριση της υποτροπής.

Η διαθεσιμότητα αρκούντως αποτελεσματικών φαρμακευτικών σκευασμάτων διευκολύνει τη διακοπή του καπνίσματος και μειώνει τα ποσοστά υποτροπής. Σήμερα, γνωρίζουμε περισσότερα από ποτέ για τη θεραπεία της χρόνιας νόσου του καπνίσματος και της εξάρτησης από τη νικοτίνη.