ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΑ ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΦΥΛΟ

Άντρες και γυναίκες πονάμε διαφορετικά και έχουμε άλλη αντοχή σε διαφορετικά είδη πόνου. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι ορμόνες που επιδρούν σε έναν μηχανισμό άγνωστο μέχρι σήμερα, όπως αποκάλυψε μια νέα έρευνα. Λέτε στο μέλλον να παίρνουμε τα παυσίπονα ανάλογα με το φύλο μας;

Η γυναικεία και η αντρική υγεία διαφέρουν όσο και το σώμα των δύο φύλων, ενώ όλο και περισσότερα επιστημονικά δεδομένα καταδεικνύουν αυτές τις διαφορές. Αν και είναι γνωστό ότι η έρευνα για τη γυναικεία υγεία υποχρηματοδοτείται, τον τελευταίο καιρό γίνονται κάποιες προσπάθειες να εξηγηθούν επιστημονικά ορισμένες από τις διαφορές αυτές των δύο φύλων.

Ο πόνος, για παράδειγμα, είναι ένα πεδίο που προσφέρεται για έρευνα. Φαίνεται ότι περισσότερες γυναίκες πάσχουν από χρόνιο πόνο, ενώ οι άντρες είναι λιγότερο ανεκτικοί σε αυτόν, καθώς διαμαρτύρονται πιο εύκολα. Αν υποψιάζεσαι ότι το αντρικό σώμα δεν θα άντεχε τους πόνους της γέννας, ίσως υπάρχει επιστημονική εξήγηση.

Πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι ορισμένες διαφορές σε γονιδιακό επίπεδο παίζουν ρόλο στο πόσο αντέχουν οι μεν και πόσο οι δε. Στην έρευνα, αναφέρεται ότι μια παραλλαγή σε γονίδιο που κωδικοποιεί έναν τύπο υποδοχέα οπιοειδών έχει συνδεθεί με την ευαισθησία στον πόνο στις γυναίκες.

Επίσης, παραλλαγές σε ένα γονίδιο που κωδικοποιεί έναν άλλον τύπο υποδοχέα έχουν συνδεθεί με υψηλότερο όριο στον πόνο θερμικής και μυϊκής πίεσης στους άντρες, ενώ λόγο έχουν και οι ορμόνες.

iStock

Τα οιστρογόνα φαίνεται να παίζουν ρόλο στην καταστολή του πόνου σε υψηλές συγκεντρώσεις, ενώ τα χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων ή τα υψηλότερα επίπεδα προγεστερόνης φαίνεται να τον ενισχύουν. Με άλλα λόγια, άντρες και γυναίκες πονάμε διαφορετικά και έχουμε άλλη αντοχή σε διαφορετικά είδη πόνου.

Τι έδειξε η έρευνα για τον πόνο σε άντρες και γυναίκες;

Τώρα λοιπόν, οι ερευνητές του University of California San Francisco ανακάλυψαν ένα νέο μηχανισμό που οδηγεί σε διαφορετική αντιμετώπιση του πόνου. Διαπίστωσαν ότι οι γυναικείες ορμόνες μπορούν να καταστείλουν τον πόνο, κάνοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος κοντά στο νωτιαίο μυελό να παράγουν οπιοειδή. «Αυτό σταματά τα σήματα πόνου πριν φτάσουν στον εγκέφαλο», ανέφεραν οι συγγραφείς.

Η Dr Elora Midavaine, μεταδιδακτορική υπότροφος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δήλωσε: «Είναι πολύ ενδιαφέρον όσο και παράξενο το γεγονός ότι υπάρχει μια εξαρτώμενη από το φύλο επιρροή σε αυτά τα κύτταρα, που καθοδηγείται από τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη. Όπως και ότι δεν σχετίζεται καθόλου με καμία λειτουργία του ανοσοποιητικού».

iStock

Το εύρημα αυτό εξηγεί γιατί ορισμένα παυσίπονα λειτουργούν καλύτερα στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες και γιατί οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση αισθάνονται περισσότερο πόνο, ενώ πιθανότατα θα συμβάλει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον χρόνιο πόνο.

Τα ρυθμιστικά ανοσοκύτταρα και ο μηχανισμός που «ευνοεί» τις γυναίκες

Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες εντόπισαν έναν εντελώς νέο ρόλο των ρυθμιστικών ανοσοκυττάρων Τ (T-regs), τα οποία είναι γνωστά για την ικανότητά τους να μειώνουν τη φλεγμονή. Για να τον βρουν, εξέτασαν τα T-regs στα προστατευτικά στρώματα που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό σε ποντίκια.

Αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα ήταν πως οι ιστοί αυτοί, που ονομάζονται μήνιγγες, χρησίμευαν μόνο για την προστασία του κεντρικού νευρικού συστήματος και την εξάλειψη των αποβλήτων. Η καινούργια έρευνα όμως έδειξε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί τις μήνιγγες για να επικοινωνήσει με μακρινούς νευρώνες που ανιχνεύουν την αίσθηση στο δέρμα.

Αυτή η επικοινωνία αρχίζει όταν ένας νευρώνας, συχνά κοντά στο δέρμα, αισθάνεται κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει πόνο. Στη συνέχεια, στέλνει ένα σήμα στον νωτιαίο μυελό. Οι μήνιγγες που περιβάλλουν το κάτω μέρος του φιλοξενούν άφθονα T-regs. Για να καταλάβουν οι ερευνητές πώς λειτουργούν αυτά, απέκλεισαν τα κύτταρα με μια τοξίνη. Φάνηκε πως χωρίς τα T-regs τα θηλυκά ποντίκια έγιναν πιο ευαίσθητα στον πόνο, πράγμα που δεν ίσχυσε για τα αρσενικά.

iStock

Ορμόνες και χρόνιος πόνος στην εμμηνόπαυση

Γιατί τα θηλυκά ποντίκια βασίζονται περισσότερο στα T-regs για τη διαχείριση του πόνου; Περαιτέρω πειράματα αποκάλυψαν για πρώτη φορά ότι τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη ωθούσαν τα κύτταρα να παράξουν εγκεφαλίνη, ένα πενταπεπτίδιο που δημιουργείται στον εγκέφαλο και έχει οπιοειδή δράση, προκαλώντας αναλγησία.

Αν και ο μηχανισμός αυτής της σχέσης δεν έγινε σαφής, και μόνο η επίγνωση της εξαρτώμενης από το φύλο αναλγησίας είναι πιθανό να οδηγήσει σε νέες προσεγγίσεις για τη θεραπεία του πόνου, βοηθώντας τους γιατρούς να επιλέξουν φάρμακα πιο αποτελεσματικά ανάλογα με το φύλο του ασθενούς.

Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και για πολλές γυναίκες που, έχοντας περάσει το κατώφλι της εμμηνόπαυσης, δεν παράγουν πλέον οιστρογόνα και προγεστερόνη, και εμφανίζουν χρόνιο πόνο.