RAINBOW MERMAIDS: ΤΟ PODCAST ΤΩΝ DRAG QUEENS ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Τι κάνουν δύο drag queens σε ένα podcast, από το μικρόφωνο του οποίου περνάει όλη η καλλιτεχνική σκηνή της Ελλάδας;

Δύο drag queens από τη Θεσσαλονίκη παίρνουν συνεντεύξεις από τα πιο γνωστά ονόματα της ελληνικής καλλιτεχνικής σκηνής. Στα επεισόδια του podcast με τίτλο «Rainbow Mermaids», θα ακούσεις να ανοίγουν την ψυχή τους από την Τάνια Τσανακλίδου, τον Φοίβο Δεληβοριά και την Ελένη Ράντου, μέχρι τον Λευτέρη Πανταζή, τη Μάρθα Φριντζήλα και τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Η τεράστια επιτυχία του podcast οφείλεται στις πληθωρικές προσωπικότητες των Mystic van Rouge και Katina Bella.

Την πρώτη φορά που «έπεσα» πάνω στο podcast τους στα social media (vidcast πιο σωστά, γιατί το κοινό έχει τη δυνατότητα να βλέπει τη συζήτηση) μού έκαναν εντύπωση τα έντονα, χαρούμενα χρώματα. Τη δεύτερη φορά παραξενεύτηκα από το πόσο μεγάλα ονόματα αγαπημένων καλλιτεχνών είχαν υπάρξει καλεσμένοι. Την τρίτη αποφάσισα να δω μερικά επεισόδια και έκανα την εξής διαπίστωση: το podcast (vidcast, όπως θες πες το) συμβάλλει στην ορατότητα της LGBTQ+ κοινότητας χωρίς καν να αναφέρεται σ’ αυτήν. Το βρήκα εξαιρετικό – το «διαφορετικό» εδώ βρίσκει τη θέση που του αξίζει, αυτή της κανονικοποίησης. Βλέπεις δύο ανθρώπους να παίρνουν υπέροχες συνεντεύξεις. Τελεία.

Με αφορμή την Ημέρα κατά της Ομοφοβίας (γιορτάζεται στις 17 Μαΐου), επικοινώνησα μαζί τους για να τους ζητήσω να δώσουν αυτές, αυτή τη φορά, μία συνέντευξη. Μετά από πολλά πίσω μπρος (Πού θα γίνει η συνέντευξη; Αθήνα ή Θεσσαλονίκη;) πολλές δουλειές, γυρίσματα και εμφανίσεις, καταφέραμε να επικοινωνήσουμε διαδικτυακά – απομακρυσμένα, κι όμως τόσο κοντά. Η Mystic van Rouge δίνει τις απαντήσεις, μιλώντας και εκ μέρους της Katina Bella – 20 χρόνια είναι ζευγάρι, κάτι θα ξέρει.

Drag, trans και άλλες παρανοήσεις

– Ο κόσμος συγχέει συχνά τον όρο drag με τον όρο trans. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τη διαφορά;

Ναι, αυτό συμβαίνει συχνά, ο κόσμος μπερδεύεται. Ωστόσο, είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Στη μία περίπτωση μιλάμε για ταυτότητα φύλου – μία trans γυναίκα είναι γυναίκα 24 ώρες το 24ωρο. Και το drag είναι μια τέχνη, ένα επάγγελμα. Για να να κάνεις τον διαχωρισμό, πρέπει να σκεφτείς ένα απλό παράδειγμα: Το επάγγελμα του ηθοποιού μπορεί να το κάνει μόνο ένας στρέιτ άντρας; Όχι φυσικά. Ή το επάγγελμα του ζωγράφου μπορεί να το κάνει μόνο μία λεσβία; Δεν είναι τελείως άτοπο να συγκρίνουμε αυτά τα δύο πράγματα;

– Τι περιλαμβάνει η τέχνη του drag;

Η τέχνη του drag συνδυάζει πολλές άλλες τέχνες, όπως είναι το μακιγιάζ, η κομμωτική, το styling, ο χορός, το τραγούδι, η πρόζα, το stand-up comedy. Δεν χρειάζεται να είσαι κορυφή σε όλες αυτές για να γίνεις drag queen, απλώς πρέπει να έχεις γνώσεις σε όλες αυτές τις τέχνες. Για μένα το drag είναι μια βαθιά έκφραση των συναισθημάτων μας, της δημιουργικότητάς μας, του χαρακτήρα μας, της περσόνας που έχουμε χτίσει, που βασίζεται –σε έναν βαθμό, αλλά όχι αποκλειστικά– στον χαρακτήρα μας.

Και ουσιαστικά αυτό που εμείς θέλουμε να κάνουμε μέσω του podcast σε συνδυασμό με το drag, είναι να δείξουμε ότι μία drag queen δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, είναι ακόμα περισσότερα. Μία drag queen μπορεί να πάρει και ωραίες συνεντεύξεις, να κάνει και ομιλίες, να είναι και ακτιβίστρια, να έχει λόγο. Χωρίς διδακτισμό (τον σιχαίνομαι), μόνο από τη στάση μας, δείχνουμε ότι drag queen μπορείς να είσαι και να κάνεις αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι και θέλεις, χωρίς να χρειαστεί να μπεις σε καλούπι, χωρίς να σου πει κάποιος ότι αυτό δεν μπορείς να το κάνεις.

Για μένα ήταν πολύ σημαντική η συμπερίληψη, η ορατότητα – κυρίως η ορατότητα. Δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα κάθονται σε δύο πολυθρόνες δύο drag queens και θα παίρνουν συνέντευξη από την Τάνια Τσανακλίδου, τη Νατάσσα Μποφίλιου, τον Φοίβο Δεληβοριά και πολλούς ακόμα ανθρώπους που ήρθαν και μας τίμησαν. Αυτό από μόνο του, είναι για μας πολύ σημαντικό.

Από αριστερά Katina Bella και Mystic van Rouge.

– Πίσω από κάθε περσόνα στο drag υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία, σωστά; Βάλτε μας στη ζωή της Mystic van Rouge και της Katina Bella.

Η Mystic van Rouge γεννήθηκε πριν από περίπου 14 χρόνια. Τη δημιούργησα με γνώμονα τη βαθιά αγάπη μου για το γυναικείο φύλο, για τις θηλυκές εκφάνσεις του χαρακτήρα που εγώ λάτρευα. Με γνώμονα γυναίκες, οι οποίες ήταν μοιραίες, ασυμβίβαστες, που είχαν φωνή. Πρότυπά μου είναι πολύ ετερόκλητες γυναίκες – από Ελληνίδες είναι σίγουρα η Νατάσα Μποφίλιου, η Τάνια Τσανακλίδου, η Άννα Βίσση. Ως Mystic έχω επίσης κάτι από Αλίκη Βουγιουκλάκη, Πέμυ Ζούνη, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Από ξένες ηθοποιούς, το μεγαλύτερό μου πρότυπο ήταν η Τζέσικα Λανγκ, από ζωγράφους η Φρίντα Κάλο, από ποιήτριες η Κική Δημουλά, η Κατερίνα Γώγου, η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Από όλες τις τέχνες βρήκα γυναίκες οι οποίες ήταν πρότυπα για μένα και τις έβαλα μέσα στην περσόνα μου, πρόκειται για τον συνδυασμό αυτών των ανθρώπων και φυσικά του εαυτού μου.

H Mystic van Rouge. To μακιγιάζ είναι μία από τις τέχνες που απαιτεί το drag.

Το Mystic προέρχεται από τη λέξη μυστήριο ή μυστικό – ο καθένας το εκλαμβάνει διαφορετικά. Λατρεύω το μυστήριο και το γεγονός ότι κάτι κρύβεται από πίσω – γι’ αυτό και δεν έχουμε ακόμη εμφανίσει τα πραγματικά μας πρόσωπα. Το van έχει κάτι το αριστοκρατικό και κάτι που έρχεται από μέρη γοτθικά – γι’ αυτό και η Mystic φοράει συνήθως μαύρα ρούχα και κόκκινο κραγιόν. Και το rouge, το κόκκινο, είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Κάπως έτσι χτίστηκε η περσόνα μου, η οποία έλεγε πιο αισθησιακά τραγούδια, πιο ευαίσθητα, πιο ρομαντικά, πιο σκοτεινά, πιο θεατρικά. Και όχι, δεν έκανα drag show με κορμάκι, δεν έλεγα pop τραγούδια κατά βάση.

H Mystic van Rouge επί σκηνής. Thanos Lainas

Η Katina Bella είναι ένα πλάσμα τρομερά εξωστρεφές. Δημιουργήθηκε από την ανάγκη της για επικοινωνία, από την ανάγκη της να κάνει τον κόσμο χαρούμενο. Φοράει πολύχρωμα ρούχα, έχει δυνατή φωνή, λέει αυτά τα «καμένα» αστεία της, κάνει stand up comedy. Τη δημιούργησα εγώ, είμαι η drag mother της, της έχω δώσει το όνομα και τα χαρακτηριστικά της, γιατί ήξερα τον άνθρωπο από πίσω και το τι μπορεί να «βγάλει» η ίδια και να κάνει επιτυχία. Την συμπαθούν όλοι για κάποιον λόγο, είναι αξιαγάπητη, παρ’ όλο που έχει αυτή τη δυνατή, στεντόρεια φωνή.

Η Katina Bella.

– Τόσο εντυπωσιακές προσωπικότητες και οι δύο. Πώς αισθάνεστε κάθε φορά που χρειάζεται να τις αποχωριστείτε; Νιώθετε ο… συμβατικός, απλός εαυτός σας;

Τον τελευταίο χρόνο τις αποχωριζόμαστε για πολύ λίγο! Θεωρώ ότι ουσιαστικά ζούμε το 51% ως drag queens και το 49% ως αγόρια. Έχουμε τόσες δουλειές που πολλές φορές σκέφτομαι ότι πρέπει να κοιμηθώ με το μακιγιάζ, γιατί το άλλο πρωί έχω γυρίσματα και είναι ήδη 4 ή 5 το πρωί! Άρα, ζούμε τον τελευταίο χρόνο κατά βάση ως drag queens. Αυτό πρώτη φορά συμβαίνει στα 14 χρόνια που κάνω αυτό το επάγγελμα.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για αν καταλάβεις: Είναι όπως ο Σούπερμαν που αφήνει τη στολή του και μπαίνει στη συμβατική του ζωή και του αρέσει που είναι πιο ήρεμος, που κάνει μια συμβατική δουλειά, που είναι ήσυχος, που περνάει απαρατήρητος. Γιατί όταν για ένα μεγάλο διάστημα της μέρας σου είσαι τόσο extravagant ντυμένος, είναι όλα fabulous, είσαι μέσα στα φώτα, εγώ προσωπικά θέλω να περνάω απαρατήρητος τον υπόλοιπό μου χρόνο και περνάω πάρα πολύ καλά στην κανονική μου ζωή. Κάνω χίλια δυο πράγματα που με εκφράζουν και με ηρεμούν. Βέβαια περνάω υπέροχα και στην άλλη μου ζωή ως Mystic, είναι μια άλλη έκφραση της δημιουργικότητάς μου.

Οι drag περσόνες μας μάς δίνουν ένα όχημα, μια υπερδύναμη που μας βοηθάει να κατακτήσουμε πράγματα που με την άλλη μας μορφή ίσως δεν μπορούσαμε. Και αυτό νομίζω αποδείχτηκε και μέσω του podcast. Το ίδιο podcast θεωρώ ότι δεν θα είχε την ίδια απήχηση αν γινόταν από δύο αγόρια που απλά κάνουν ένα podcast.

– Στην καθημερινότητά σας, εκτός δουλειάς, κυκλοφορείτε ως αγόρια; Ανυπομονούμε να δούμε τι κρύβεται πίσω από τις περσόνες σας! Σκοπεύετε να αποκαλυφθείτε ή να διατηρήσετε το μυστήριο;

Φυσικά και κυκλοφορούμε ως αγόρια στην κανονική μας ζωή. Το drag είναι το επάγγελμά μας – όταν τελειώνει, βγάζουμε τα κοστούμια μας και είμαστε δύο αγόρια. Όπως είπα, το μυστήριο μου αρέσει πάρα πολύ και είναι ωραίο ο κόσμος να έχει αυτό το συναίσθημα. Όταν κάποιοι μας συναντούν και μας αναγνωρίζουν, μου αρέσει πολύ αυτή η έκπληξη που βλέπω στα μάτια τους, αλλά αρκετοί μας λένε «Ωραία θα ήταν και να μην το ξέραμε». Προς το παρόν δεν έχουμε σκοπό να αποκαλύψουμε τις πραγματικές μας ταυτότητες! Είναι ωραίο να περνάμε απαρατήρητοι στην κανονική μας ζωή και αγαπάμε και αυτό το μυστήριο που κρύβεται από πίσω – ποιος είναι ο Μπάτμαν και ποια είναι η μάσκα;

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι οι φωνές μας είναι αναγνωρίσιμες. Μου έχει τύχει να τηλεφωνήσω στη ΔΕΗ και να με καταλάβουν! Η υπάλληλος μού ζήτησε συγγνώμη που σπάει το πρωτόκολλο και μου αποκάλυψε ότι ακούει το podcast. Επίσης, έχει τύχει να πάμε ως αγόρια σε ένα μαγαζί και να μας καταλάβουν από τις φωνές μας την ώρα που παραγγέλναμε.

Oι Rainbow Mermaids. Naustos Photography

Το podcast που φέρνει τα πάνω κάτω στη Θεσσαλονίκη

– Καταφέρατε στο podcast σας να συμβάλλετε στην ορατότητα της LGBTQ+ κοινότητας χωρίς να μιλάτε γι’ αυτό το θέμα με τους καλεσμένους σας, μόνο και μόνο με την παρουσία σας. Το βρίσκω εξαιρετικό, τον πιο ουσιαστικό τρόπο να υπάρξει ορατότητα.

Καταρχάς ευχαριστούμε γι’ αυτό το κομπλιμέντο! Η λέξη ορατότητα είναι η λέξη κλειδί. Είναι ο σκοπός που φτιάχτηκε αυτό το podcast. Χωρίς να μιλήσουμε για τα δικαιώματα της LGBTQ+ κοινότητας, παρά μόνο αν το φέρει η συζήτηση ή αν έχει προκύψει κάποιο θέμα στην επικαιρότητα, συμβάλλουμε στην ορατότητα. Κάθεται δίπλα σου ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος του πολιτισμού με 40, 50 χρόνια καριέρας και είστε ίσοι, εκείνη τη στιγμή σε αντιμετωπίζει ως ίσο. Εσύ από την άλλη κάνεις τα πάντα για να περιποιηθείς τον καλεσμένο σου, για να νιώσει ευχάριστα, άνετα, και εκείνος σου ανοίγει την ψυχή του.

Αυτή λοιπόν η άφεση που αντιμετωπίζουμε τους καλεσμένους μας είναι, σε πρώτη ανάλυση, η ορατότητα που έχουμε κερδίσει. Η ορατότητα που έρχεται σε δεύτερο χρόνο είναι αυτή που κερδίζουμε από ανθρώπους οι οποίοι δεν ήξεραν καν τι είναι drag. Π.χ. γυναίκες 60 χρονών μας λένε «Είχα παρεξηγήσει, νόμιζα ότι κάτι άλλο κάνατε. Τελικά, μας αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνετε». Αυτό δεν είναι ορατότητα;

Και μετά από την ορατότητα, τι έρχεται; Η συμπερίληψη. Δύο έννοιες που πολλοί θεωρούν ότι τις έχουμε κάνει καραμέλα, αλλά χωρίς ορατότητα και συμπερίληψη, πώς θα κάνει η κοινωνία ένα βήμα παραπέρα; Στόχος είναι η ορατότητα να οδηγήσει στην συμπερίληψη και αυτή με τη σειρά της στην κανονικοποίηση. Σε λίγα χρόνια ένας άνθρωπος που ανήκει στην LGBTQ+ ομπρέλα, να μην νιώθει και να μην αντιμετωπίζεται ως διαφορετικός, γιατί δεν είναι. Είμαστε όλοι μας διαφορετικοί –ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, εθνικότητας, ύψους, κιλών– αλλά όλοι ίσοι. Αυτό θέλουμε από την κοινωνία μας, να μας αντιμετωπίζει ως ίσους. Το podcast βοήθησε σε αυτό πιστεύω και όσο περνάει ο καιρός και αποκτάει περισσότερους αποδέκτες, θεωρώ ότι μόνο καλό μπορεί να κάνει.

Αυτό που νιώθουμε είναι μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη. Παιδιά κάνουν coming out στους γονείς τους, γιατί βλέπουν π.χ. ότι οι μαμάδες τους μας παρακολουθούν, άρα νιώθουν ότι μπορούν να τους μιλήσουν ανοιχτά. Μαμάδες βλέπουν μαζί με τα παιδιά τους, που είναι 4-5 χρονών, τις εκπομπές μας, νιώθοντας ότι δεν θα ακουστεί κάτι κακό, νιώθοντας ότι το παιδί τους δεν θα πάθει τίποτα αν δει την εκπομπή μας, αντίθετα θα δει ωραία χρώματα, θα ακούσει ωραίους ανθρώπους να μιλάνε, να τραγουδάνε, να γελάνε.

Στη σκηνή με την Ελεονώρα Ζουγανέλη. Soula Apostolaki

– Πώς υποδέχτηκε η (μικρή και μάλλον συντηρητική) κοινωνία της Θεσσαλονίκης δυο drag queens;

Κάνουμε πάρα πολλά χρόνια αυτή τη δουλειά –πάνω από 14– και έχει χρειαστεί να περπατήσουμε πάρα πολλές φορές στην πόλη μας ως drag queens επειδή π.χ. πεταγόμαστε να φάμε κάπου ανάμεσα στις εμφανίσεις μας και δεν προλαβαίνουμε να αλλάξουμε ρούχα και να αφαιρέσουμε το μακιγιάζ. Είμαστε πολύ τυχερές γιατί δεν έχουμε αντιμετωπίσει κάποιο ρατσιστικό περιστατικό, δεν έχουμε πέσει θύματα βίας, είτε σωματικής, είτε λεκτικής. Σίγουρα έχουν ακουστεί κάποια πράγματα πίσω από την πλάτη μας καθώς περνάμε –γελάκια, υπονοούμενα–, αλλά θεωρώ ότι ανήκουμε στα τυχερά άτομα που δεν τους έχει συμβεί κάτι. Γιατί είναι θέμα τύχης το να μην βρεθείς στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή.

Η Θεσσαλονίκη μάς είχε υποτιμήσει για πολλά χρόνια, αλλά τώρα τον τελευταίο χρόνο με το podcast μάς έχει αγκαλιάσει, μας αποδέχτηκε. Θα προτιμούσα βέβαια να είχε γίνει πιο νωρίς, γιατί τώρα δεν αναγνωρίζεις ποιος είναι αληθινά δίπλα σου και ποιος είναι απλά επειδή έκανες μια επιτυχία. Οι Θεσσαλονικείς είναι κατά βάθος αυτό που λέμε το «χαλαρά», το «έξω καρδιά». Ναι, μπορεί να πουν μια κουβέντα παραπάνω, μπορεί να γίνουν και προσβλητικοί, αλλά κατά βάση θα είναι εγκάρδιοι. Έτσι το βιώσαμε εμείς, όπως είπα, ήμασταν τυχεροί.

«ΔΕΝ ΜΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΦΥΛΟ Ή Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ»

– Βλέπετε να συντηρητικοποιείται η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια ή υπάρχουν ψήγματα προοδευτισμού;

Σαφώς και έχουμε κάνει βήματα, μόνο και μόνο ο νόμος για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι πολύ σημαντικό βήμα. Είναι το κεφαλόσκαλο σε μια σκάλα προόδου, είναι μια αρχή. Ωστόσο, το νομοσχέδιο έχει αφήσει απ’ έξω τα τρανς άτομα, άρα υπάρχει δρόμος μπροστά μας. Και φυσικά υπάρχει δρόμος, γιατί δεν αρκεί ένας νόμος για να αλλάξει τα μυαλά των ανθρώπων. Χρειάζεται παιδεία, εκπαίδευση, τριβή, ορατότητα, συμπερίληψη προς όλους. Αν έρθει ένας νόμος και σου πει ότι αν βρίσεις ένα άτομο της LGBTQ+ κοινότητας θα πας φυλακήγια 10 χρόνια, ναι, δεν θα βρίσεις, αλλά μέσα σου θα έχεις αλλάξει; Γι’ αυτό παλεύουμε για τις ουσιαστικές αλλαγές.

Πρέπει όλοι, όλες και όλα να συνεισφέρουμε σε έναν ανώτερο στόχο που είναι αυτός της ορατότητας. Οι άνθρωποι να δουν ότι υπάρχουμε, ότι είμαστε κανονικοί άνθρωποι, ότι δεν μας ορίζει το φύλο, η σεξουαλικότητά μας ή η σεξουαλική μας προτίμηση. Είμαστε απλά άνθρωποι σαν κι εκείνους με τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια όνειρα, τους ίδιους προβληματισμούς, τις ίδιες ανασφάλειες. Και δεν θα πρέπει να μας ορίζει το σεξ.

– Πώς προέκυψε η ιδέα του podcast;

Μετά από 10 χρόνια που ήμουν σε μια διαφημιστική εταιρεία η οποία έκλεισε, αποφάσισα να βγω στο ταμείο ανεργίας και να καθίσω έναν χρόνο για να δω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου. Ήταν ένα κομβικό σημείο της ζωής μου, γιατί είχα περάσει τα 30. Ήμουν ήδη μια δεκαετία στο drag και δεν είχα καταφέρει να βιοποριστεί από αυτό, παρ’ όλο που είχα κάνει σόου σε όλα τα μαγαζιά της Ελλάδας, τα LGBTQ+, σε θέατρα, σε συναυλιακούς χώρους. Σκεφτόμουν να τα παρατήσω.

Το drag ήταν σε κρίση και αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω ένα podcast. Ευτυχώς. Φυσικά μαζί με την Katina Bella, με την οποία είμαστε 20 χρόνια ζευγάρι. Αν έκανα μόνη μου podcast θα ήταν πολύ σοβαρό, θα το βαριόντουσαν όλοι, δεν θα είχε αυτό το κωμικό στοιχείο, αυτό το αλατοπίπερο που δίνει η Katina, δεν θα έκανα podcast παρά μόνο μαζί της. Άρχισα λοιπόν  να στελεχώνω την ομάδα.

H Katina Bella. Soula Apostolaki

Είμαστε μια ομάδα των 5, σαν το «Παρά Πέντε», και αυτή η ομάδα δημιούργησε το Rainbow Mermaids. Με αμφισβήτησαν πολλοί στην αρχή, μου έλεγαν «Πώς θα δεχτεί αυτός να του κάνεις συνέντευξη; Ποια είσαι εσύ για να έρθει;» Οι χορηγοί με σνόμπαραν, γιατί δεν είχα τον εξοπλισμό, δεν είχα τον χώρο, δεν είχα ιδέα από social media. Ήταν ένα τόλμημα, το οποίο ευτυχώς απέδωσε καρπούς.

«ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΣΟΝΑ ΤΗΣ KATINA ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ. Η ΤΟΞΙΚΗ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ»

– Τι κάνατε πριν από αυτό επαγγελματικά;

Εγώ σπούδασα φιλόλογος, παράτησα τη σχολή μου γιατί είχα τρέλα με τη μαγειρική –μαγειρεύω από 8 χρονών–, τελείωσα τη σχολή των σεφ, πήρα το πτυχίο μου, έκανα την πρακτική μου και δούλεψα για έναν χρόνο. Αλλά έκανα άλλη μια μεγάλη διαπίστωση εκεί: Πως το επάγγελμα των ονείρων σου, μπορεί όταν το δεις στην πράξη, να μην σου αρέσει. Και πρέπει να είσαι αρκετά ώριμος για να αποφασίσεις ότι, ενώ το λατρεύεις, δεν είναι για σένα. Άφησα και τη μαγειρική και έπιασα δουλειά σε μια διαφημιστική εταιρεία, επειδή είχα στοιχειώδεις γνώσεις υπολογιστή, ήξερα να γράφω καλά ελληνικά και είχε ευέλικτο ωράριο που μου έδινε τον χρόνο να κάνω drag – τη μόνη σταθερή δουλειά που κάνω τα τελευταία 14 χρόνια.

H Mystic van Rouge. Areta Peristeri

Έχω δουλέψει και στην Greenpeace για ένα διάστημα, γιατί είμαι οικολόγος, είμαι και vegan, και προσπαθώ να τρέχω και γι’ αυτά τα ζητήματα, αλλά το drag ήταν πάντα η σταθερή μου δουλειά. Επίσης, είμαι και συγγραφέας – έχω εκδώσει ήδη δύο βιβλία μου, μία ποιητική συλλογή και μία συλλογή διηγημάτων, και πάω για το τρίτο.

Το αγόρι πίσω από την περσόνα της Katina, εργάστηκε κατά βάση στη ζωή του σε συνεργείο αυτοκινήτων, έναν τρομερά ανδροκρατούμενο χώρο. Η τοξική αρρενωπότητα ήταν μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ήταν συνεχιστής της οικογενειακής επιχείρησης, του συνεργείου και κάποια στιγμή έκανε επανάσταση. Τα παράτησε όλα και έφυγε για να αναζητήσει τη θέση του στη δημιουργικότητα και στην έκφραση. Και τη βρήκε μέσω του drag – εκεί εκφράστηκε και απελευθερώθηκε.

– Το μεγάλο μου ερώτημα είναι πώς γίνεται να δέχονται τόσο μεγάλα ονόματα να έρχονται στο podcast σας, λαμβάνοντας υπόψη και το έξτρα εμπόδιο ότι το γύρισμα γίνεται στη Θεσσαλονίκη;

Όταν ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι δεν είχαμε θέσει τόσο υψηλούς στόχους. Απλά μέσα μου βαθιά υπήρχε μια φωνή που έλεγε ότι αυτοί που αγαπάτε πραγματικά θα δεχτούν την πρόσκληση που τους στείλατε και θα έρθουν. Με την Katina, τα 20 χρόνια που είμαστε ζευγάρι, βλέπουμε κάθε εβδομάδα τουλάχιστον μία θεατρική ή μουσική παράσταση. Άρα αυτούς τους ανθρώπους, μέσα σ’ αυτά τα χρόνια, τους έχουμε δει, ως αγόρια, πολλές φορές. Έτσι, με όλους κάπου έχουμε συναντηθεί. Φυσικά οι ίδιοι δεν το θυμόντουσαν πάντα, αν και υπήρχαν πολλοί που είχαν εκτιμήσει την άνευ όρων αγάπη μας για την τέχνη τους. Και κάπως έτσι, άρχισαν να μας εμπιστεύονται ο ένας μετά τον άλλον.

Πλέον, βλέπουν ότι κάνουμε μια επαγγελματική δουλειά, ότι θέτουμε ωραίες ερωτήσεις, ότι σεβόμαστε τον καλεσμένο μας, ότι δεν κιτρινίζουμε και δεν ροζίζουμε, αλλά κρατάμε τη συζήτηση σε ένα ωραίο φιλικό επίπεδο. Το πιο ωραίο είναι ότι περνάμε δυο ώρες με έναν άνθρωπο, που ίσως κάτω από άλλες συνθήκες, δεν θα μας δινόταν ποτέ η ευκαιρία να έχουμε χρόνο για να συνομιλήσουμε μαζί του. Είναι σαν να πίνουμε ένα ωραίο καφεδάκι παρέα και τα λέμε. Και επειδή οι καλλιτέχνες περνάνε καλά εδώ, μιλάνε ο ένας με τον άλλον, και έρχονται και οι επόμενοι.

Το φυσικό εμπόδιο της Θεσσαλονίκης δεν υπήρξε ποτέ, γιατί πέρα από τους ανθρώπους που ήρθαν αποκλειστικά για εμάς, οι περισσότεροι βρισκόντουσαν ήδη εδώ για παραστάσεις και δουλειές. Άλλωστε, μέσα στη χρονιά όλοι όσοι ξέρετε, περνάνε κάποια στιγμή από τη Θεσσαλονίκη.

– Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που δέχτηκε;

Ο χρυσός μας Ολυμπιονίκης Ιωάννης Μελισσανίδης. Αλλά και η Τόνια Σωτηροπούλου και η Μαρία Σολωμού είπαν «ναι» χωρίς να έχει βγει κάποιο επεισόδιο.

– Οι 5 πιο σημαντικές ατάκες που σας έχουν μείνει από τις συνεντεύξεις που έχετε πάρει μέχρι σήμερα;

Η Τάνια Τσανακλίδου, με το που τελείωσε η συνέντευξη, μας είπε ότι θέλει να γίνουμε φίλες της! Υπέροχο; Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος μάς είπε ότι «Συνήθως στις συνεντεύξεις είμαι μαζεμένος, αλλά με εσάς ένιωσα τόσο άνετα που μου ξέφυγε και μια βρισιά!» Ο Φοίβος Δεληβοριάς μού είπε ότι περιέγραψα με μια φράση τον ψυχισμό του – πολύ ωραίο κι αυτό. Η Νατάσα Μποφίλιου που μας ξέρει από μικρά παιδάκια, μας είπε ότι είναι πολύ περήφανη για μας και μας καμαρώνει. Πολλοί μας έχουν πει επίσης ότι ήταν η πιο ωραία συνέντευξη που έχουν δώσει στη ζωή τους – αυτό για μας είναι το μεγαλύτερο δώρο.

20 χρόνια ζευγάρι

– Είστε 20 χρόνια ζευγάρι. Πώς επηρεάζει τη σχέση σας το γεγονός ότι αλληλεπιδράτε ως οι εαυτοί σας, αλλά κι ως περσόνες; Δίνει έξτρα ενδιαφέρον; Σπάει τη ρουτίνα; Είναι κουραστικό;

Γνωριζόμαστε από το δημοτικό. Δεν αρχή δεν συμπαθιόμασταν, μετά γίναμε κολλητοί φίλοι και πολύ αργότερα τα φτιάξαμε. Και μάλιστα, εδώ και έναν χρόνο είμαστε παντρεμένοι. Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο το να είσαι με τον άνθρωπό σου και συνεργάτης. Υπάρχει έντονη τριβή, χρειάζεται να κάνεις τα πάντα μαζί… Εμείς, ως ζευγάρι αγαπάμε την ελευθερία, μας αρέσει πολύ να κάνουμε και πράγματα χώρια και αυτό τονώνει τη σχέση μας. Παράλληλα, είναι και υπέροχο γιατί γνωρίζεις τον άλλο τόσο καλά που μπορείτε να επικοινωνήσετε με ένα κλείσιμο του ματιού. Όταν λέει κάτι, ξέρεις τη συνέχεια – και η χημεία μας αυτή έχει παίξει έναν ρόλο στην επιτυχία αυτού του podcast.

Φυσικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι εμείς έχουμε και δύο άλλες περσόνες πέρα από την αντρική μας μορφή. Αυτό είναι ένα έξτρα παιχνίδι και όντως ρουτίνα, βαρεμάρα δεν έχουμε προλάβει να νιώσουμε αν και είμαστε τόσα χρόνια μαζί.

«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. ΑΝ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟΚΤΟΥΣΑΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΜΑΓΙΚΑ ΘΑ ΛΥΝΟΝΤΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ»

– Παντρευτήκατε ως drag queens ή όχι;

Παντρευτήκαμε ως drag queens στη σκηνή του EuroPride με 20.000 κόσμο από κάτω, με «παράνυφους» τον Γιώργο Καπουτζίδη και τον Φώτη Σεργουλόπουλο, με «πάστορα» τη Zoe Pre και «κουμπάρα» την Άννα Βίσση (που μας γνωρίζει πολλά χρόνια), η οποία εμφανίστηκε σε ένα video wall και ήταν ουσιαστικά η έκπληξη που μου έκανε η Katina Bella για το γάμο, ήταν το δώρο γάμου. Αυτό ουσιαστικά ήταν ένα happening, ένα πάρτι, ένα act που έγινε πάνω στη σκηνή για να προβάλουμε τη συμπερίληψη και να πούμε ότι μαζί με το EuroPride φέτος γιορτάζουμε και το δικαίωμα στον γάμο ανάμεσα στα ομόφυλα ζευγάρια. Ο πραγματικός γάμος έγινε μια εβδομάδα αργότερα, ως αγόρια φυσικά, φορώντας δύο λευκά T-shirts με πέντε ανθρώπους, πολύ απλά – πήγαμε για ένα φαγητό και μετά παίξαμε σε ένα escape room.

– Ποια είναι τα στοιχεία που θεωρείτε αναγκαία για να διατηρηθεί μια μακροχρόνια σχέση;

Αυτό που ισχύει για μας είναι ότι είμαστε δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Αυτές οι αντιθέσεις μας είναι που μας ενώνουν και φέρνουν την ισορροπία.

– Ψυχοθεραπεία έχετε κάνει;

Ναι, έχουμε κάνει ψυχοθεραπεία. Εγώ συγκεκριμένα προέρχομαι από μία οικογένεια που είχε ψυχολόγους και θεωρώ ότι το μυστικό είναι η αυτογνωσία. Εάν από αύριο, με ένα χτύπημα των δακτύλων, όλοι οι άνθρωποι αποκτούσαν αυτογνωσία, μαγικά θα λύνονταν τα περισσότερα από τα προβλήματα που έχουμε. Είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζεις τον εαυτό σου, το τι σου αρέσει, το τι δεν σου αρέσει, να ξέρεις πού έχεις τοποθετήσει εσύ τα όρια σου. Έτσι, δεν θα υπήρχαν παρεξηγήσεις, υποκρισίες, τα κακώς κείμενα στις σχέσεις των ανθρώπων. Άρα, ναι, θεωρώ ότι η ψυχοθεραπεία είναι ένα βασικό εργαλείο που βοηθάει τους ανθρώπους να έρθουν κοντά με τον ψυχισμό τους, με τον εαυτό. Όταν έρθεις κοντά με τον εαυτό, οι απαντήσεις είναι εκεί, μέσα σου.

– Από ποιον/α/ο θα θέλατε να πάρετε συνέντευξη και γιατί;

Ευχόμαστε, και ας ακουστεί η ευχή μας κάπου, να καταφέρουμε να κάνουμε συνέντευξη με τα παρακάτω πρόσωπα. Χαρούλα Αλεξίου – την αγαπάμε, και ποιος δεν την αγαπάει. Η Χαρούλα είναι η συλλογική μας συνείδηση στο τραγούδι. Αν η Ελλάδα ήταν γυναίκα και είχε φωνή, θα ήταν αυτή της Χαρούλας. Η Άννα Βίσση επίσης, η οποία όταν ήμουν παιδί ήταν το ίνδαλμά μου. Ήταν η γυναίκα που μου έμαθε με τη στάση ζωής της να μην έχω ταμπού, να σπάω στερεότυπα. Είναι ένας βαθιά ανοιχτός άνθρωπος. Τότε, πριν από 30 χρόνια, έλεγε ότι «δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το θέμα σας με τους γκέι, οι άνθρωποι αρκεί να αγαπάνε». Όταν το άκουσα αυτό απελευθερώθηκα. Μεγάλη μου αγάπη και η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη. Η κουβέντα μας θα ήταν περιουσία για μένα και για τους θεατές πιστεύω. Και ένα ακόμη πρόσωπο από το θέατρο είναι η Ρούλα Πατεράκη, την οποία γνωρίζουμε. Πολύ ενδιαφέρουσα, με πνεύμα λαμπερό, γεμάτο φως.