ΤΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΓΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ;
Ένα από τα παράδοξα της σωματικής δραστηριότητας, πώς διαφέρει δηλαδή το περπάτημα σε διαφορετικά περιβάλλοντα, έχει εξήγηση.
Αν υπάρχει μία συμβουλή που η πλειοψηφία των γιατρών θα σου δώσει ως μέτρο πρόληψης τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική σου υγεία, αυτή είναι: Να περπατάς. Το περπάτημα, όπως πολλές φορές έχουμε πει, έχει σπουδαία οφέλη: Ανακουφίζει από τους πόνους στις αρθρώσεις, επηρεάζει τα γονίδια που σχετίζονται με το βάρος, προστατεύει από τη βλάβη της χρόνιας φλεγμονής, μπορεί ακόμα και να μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Θα περίμενε κανείς πως το καθημερινό περπάτημα στη δουλειά, όπως αυτό που αναγκάζονται να κάνουν π.χ. οι πωλητές ή όσοι εργάζονται σε αποθήκες, είναι ό,τι πρέπει για να παραμένουν οι άνθρωποι αυτοί σε καλή φυσική κατάσταση. Ωστόσο, σύμφωνα με τον φυσικοθεραπευτή Zachary Walston δεν είναι καθόλου έτσι: Έχει μεγάλη διαφορά στην υγεία και την ευεξία το να περπατά κανείς στη δουλειά από το να περπατά για διασκέδαση.
Γιατί εντοπίζεται αυτή η διαφορά
Ο Walston αναφέρεται στο «παράδοξο της φυσικής δραστηριότητας», ένα φαινόμενο στην έρευνα αναφορικά με την άσκηση και την ευεξία, σύμφωνα με το οποίο η σωματική δραστηριότητα στην εργασία δεν παρέχει τα ίδια οφέλη για την υγεία με τη σωματική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο.
Η δραστηριότητα αυτή, δηλαδή, δεν θα σε προστατεύσει από μακροχρόνιες ασθένειες, ούτε θα λειτουργήσει προληπτικά ως προς τον πόνο στη μέση και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
Μάλιστα, πρόσφατη μελέτη από το The Journal of Pain πρόσθεσε μια ακόμα πληροφορία προς την ίδια κατεύθυνση: τη χρήση αναλγητικών φαρμάκων για μυοσκελετικό πόνο. Η μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας και της ανάγκης λήψης συνταγογραφούμενων μυοσκελετικών αναλγητικών φαρμάκων. Αυτό που οι ερευνητές διαπίστωσαν ήταν ότι η σωματική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο δεν αναγκάζει τόσα πολλά άτομα να λάβουν βαριά αναλγητικά, όσο η κόπωση από επαγγελματική σωματική δραστηριότητα.
Το «καλό» περπάτημα
Ο φυσικοθεραπευτής εξηγεί ότι υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν το παραπάνω παράδοξο:
- Μόνο η σωματική δραστηριότητα που κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες σου.
- Η εργασιακή δραστηριότητα δεν επαρκεί για να αυξήσεις τη δύναμη, τη μυϊκή σου μάζα και τη μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου.
- Η έντονη καθημερινή εργασιακή δραστηριότητα δεν επιτρέπει επαρκή ανάπαυση, έτσι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική καταπόνηση του μυοσκελετικού συστήματος.
Άλλοι ειδικοί, πάντως, επισημαίνουν έναν ακόμα λόγο: Αυτόν της ψυχολογίας. Όπως λένε, η σωματική κίνηση στη δουλειά δεν έχει την ελευθερία και την ένταση των αγαπημένων μας αθλητικών δραστηριοτήτων. Το να κινείσαι, δηλαδή, για ψυχαγωγία μπορεί να αποτελεί μια πολύ θετική εμπειρία, εντείνοντας το αίσθημα του επιτεύγματος και της προσωπικής ανάπτυξης. Στη δουλειά μας, όμως, το περπάτημα μπορεί μερικές φορές να γίνεται απρόθυμα και καταναγκαστικά, στο πλαίσιο μιας συνθήκης που πιέζει και αγχώνει – έτσι χάνει το θεραπευτικό του όφελος.