ΟΙ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Γνώρισε τους B.A.C.A., τους μοτοσικλετιστές που στέκονται δίπλα σε παιδιά θύματα κακοποίησης, χαρίζοντας ασφάλεια, αγάπη και ελπίδα.

Φαντάσου μια ομάδα μοτοσικλετιστών να περνούν μπροστά από το σπίτι σου. Δερμάτινα γιλέκα, τατουάζ, γυαλιστερά κοσμήματα, μηχανές που βρυχώνται. Αυτοί οι μηχανόβιοι δεν είναι αυτό που νομίζεις. Δεν ταιριάζουν στο στερεότυπο που παρουσιάζουν τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι μέλη της διεθνούς οργάνωσης Bikers Against Child Abuse κι έχουν ως σύνθημα το «κανένα παιδί δεν αξίζει να ζει με φόβο». Σκοπός τους είναι να στηρίξουν παιδιά τα οποία έχουν υποστεί σεξουαλική, σωματική, λεκτική ή ψυχολογική κακοποίηση, ενδυναμώνοντάς τα με την παρουσία τους, προστατεύοντας και υποστηρίζοντάς τα.

Το μεγάλο λογότυπο με τα αρχικά B.A.C.A. που κοσμεί την πλάτη των γιλέκων κρύβει όλη τη φιλοσοφία της οργάνωσης. Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αθωότητα των παιδιών, ενώ το μαύρο τις δύσκολες ώρες που περνούν. Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα που έχει χυθεί, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το κρανίο και τα οστά σημαίνουν «θάνατος στην παιδική κακοποίηση». Η γροθιά συμβολίζει τη δέσμευσή τους να συνεχίζουν να αγωνίζονται και οι αλυσίδες ότι όλοι είναι ενωμένοι, κανείς μόνος του.

Ένας για όλους και όλοι για έναν

Η οργάνωση B.A.C.A. ιδρύθηκε από τον κοινωνικό λειτουργό J.P. Lilly, έναν άνθρωπο που αφιέρωσε πάνω από είκοσι χρόνια στη θεραπεία παιδιών που έχουν υποστεί κακοποίηση. Μέσα από το έργο του, συνειδητοποίησε ότι ενώ το σύστημα μπορεί να παρέχει σημαντική υποστήριξη στα παιδιά που έχουν υποστεί κάποιου είδους τραύμα, εξακολουθούν να υπάρχουν κενά. Δύο ήταν τα βασικά ελλείμματα: η ασφάλεια των παιδιών και η χρηματοδότηση για τη θεραπεία τους. Ο Lilly παρατήρησε ότι, όταν τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή, έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να μιλήσουν ανοιχτά. Έτσι, οι απειλές του θύτη χάνουν τη δύναμή τους μπροστά στην παρουσία μιας ομάδας μοτοσικλετιστών που μπαίνουν στη ζωή τους σαν φύλακες.

Όλα ξεκίνησαν από ένα τραυματισμένο παιδί. Ήταν οκτώ ετών και φοβόταν τόσο πολύ τους θύτες του, που δεν έβγαινε από το σπίτι. Ο ιδρυτής, έχοντας ο ίδιος καλές και στοργικές εμπειρίες με μοτοσικλετιστές στα νιάτα του, συγκινήθηκε και συμπεριέλαβε το αγόρι στον κύκλο των μοτοσικλετιστών του. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, αυτό το αγόρι κυκλοφορούσε σε όλη την πόλη με το ποδήλατό του και έπαιζε με άλλα παιδιά.

Η ιδέα να συσπειρωθεί η συγκεκριμένη κοινότητα για την υπεράσπιση και την υποστήριξη των παιδιών υλοποιήθηκε το 1995, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη διαδρομή, κατά την οποία επισκέφτηκαν τραυματισμένα παιδιά και τα ενέταξαν στην οικογένεια των μοτοσικλετιστών. Από εκεί και πέρα, ήταν θέμα χρόνου να εξαπλωθεί η είδηση (και η ιδέα) σε άλλα μέρη της Αμερικής και του πλανήτη.

Alamy/Visualhellas.gr

Μοτοσικλετιστές στο πλευρό των παιδιών

Η B.A.C.A. δεν περιορίζεται μόνο στη συμβολική παρουσία. Οι μοτοσικλετιστές συνοδεύουν τα παιδιά στο σχολείο ή σε εξωτερικές δουλειές αν χρειαστεί, παρευρίσκονται μαζί τους σε δικαστήρια ή ακροάσεις για αποφυλακίσεις και γενικά κάνουν ό,τι χρειάζεται ώστε το παιδί να απελευθερωθεί από τον φόβο και να μπορέσει να επανέλθει στη φυσιολογική του ζωή.

Όπως λένε σε συνέντευξή τους, για κάθε παιδί που μπαίνει στην οικογένειά τους, ορίζονται δύο υπεύθυνοι επικοινωνίας που είναι διαθέσιμοι 24/7. Όταν, για παράδειγμα, το παιδί πει ότι άκουσε κάτι στην πόρτα, ενεργοποιούνται αμέσως. Ζητούν από το παιδί να καλέσει την αστυνομία ενώ ταυτόχρονα ειδοποιούν κι εκείνοι τις αρχές. Μέσα σε λίγη ώρα, βρίσκονται έξω από το σπίτι του. Δεν τους σταματά η ώρα, το σκοτάδι ή η απόσταση. Τοποθετούνται περιμετρικά γύρω από το σπίτι και παραμένουν εκεί, σιωπηλά και διακριτικά, μέχρι το παιδί να νιώσει ασφαλές και να μπορέσει να ξανακοιμηθεί. Για τα παιδιά που έχουν πληγωθεί, η ασφάλεια είναι το πρώτο βήμα για να ξαναχτίσουν την εμπιστοσύνη τους στον κόσμο.

AP Photo/Douglas C. Pizac

Το αρκουδάκι της B.A.C.A.

Η B.A.C.A. καλωσορίζει τα παιδιά στην οικογένειά της δίνοντάς τους γιλέκα με το σήμα της και ένα «road name». Πέρα από αυτά, τα μέλη προσφέρουν στα παιδιά κάτι ακόμα: μια λούτρινη αρκούδα. Ονομάζεται B.A.C.A. Bear και, πριν την παραδώσουν, κάθε μοτοσικλετιστής την αγκαλιάζει, «γεμίζοντάς» τη με στοργή. Όταν τη δίνουν στο παιδί, του εξηγούν ότι η αρκούδα αυτή είναι γεμάτη αγκαλιές και ότι, όποτε νιώσει φόβο ή μοναξιά, μπορεί να την κρατήσει σφιχτά και να πάρει μια αγκαλιά. Αν κάποια στιγμή νιώσει ότι η αρκούδα «άδειασε», αρκεί ένα τηλεφώνημα για να ξαναέρθουν να τη γεμίσουν. Κάποια παιδιά παίρνουν την αρκούδα ακόμα και στο δικαστήριο και, πριν καταθέσουν, παίρνουν «μια αγκαλιά» από αυτήν για να αντλήσουν θάρρος.