Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΠΛΑ

Ανακάλυψα την καμπάνια Greek Up Your World του Skinos Mastiha Spirit και θυμήθηκα πως το καλοκαίρι κρύβεται στις απλές στιγμές. Σαν μια γουλιά από κάτι γνώριμο.

Μπορεί ο περισσότερος κόσμος να φεύγει για διακοπές τον Αύγουστο, όμως εγώ τα τελευταία χρόνια προτιμώ να παίρνω το μεγαλύτερο μέρος της άδειάς μου τον Ιούλιο και να περνώ όσο περισσότερες μέρες γίνεται κοντά στη θάλασσα. Στο μέσο του καλοκαιριού, τα νησιά και γενικά οι παραθαλάσσιοι προορισμοί μού φαίνονται ακόμη πιο θελκτικοί, όχι μόνο γιατί δεν «πνίγονται» στον κόσμο, αλλά και γιατί μια απόδραση τότε μου δημιουργεί την αίσθηση πως το καλοκαίρι διαρκεί περισσότερο!

Χρόνο με τον χρόνο, αγαπημένα καλοκαιρινά στιγμιότυπα καταγράφονται στη μνήμη μου και συνθέτουν ένα νοητικό μωσαϊκό με όσα έχω απολαύσει. Μπορώ να χαζεύω με τις ώρες τη θάλασσα, να ρουφάω αχόρταγα ονειρεμένα τοπία, αλλά και να κλείσω απλώς τα μάτια μου κόντρα στον ήλιο για να εστιάσω στους ήχους: τον παφλασμό των κυμάτων, τα τζιτζίκια, ακόμα και τον άνεμο αν τύχει κάπου να λυσσομανάει.

Κάποιες από τις εικόνες αυτές δεν μπορώ να μην τις απαθανατίσω με την κάμερα του κινητού μου, ενώ όταν ο ήχος είναι σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας, καταφεύγω στο βίντεο. Λίγα από αυτά που τραβάω ποστάρω στα social. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο κριτήριο επιλογής· κυρίως είναι η επιθυμία της στιγμής, μια αίσθηση που σε κατακλύζει και σε κάνει να θέλεις να μοιραστείς αυτό που ζεις.

Αντίστοιχα, υπάρχουν κάποιες αναρτήσεις που με συνεπαίρνουν, σαν να με βυθίζουν σε έναν κόσμο γνώριμο, σχεδόν προσωπικό. Αυτό ακριβώς ένιωσα πρόσφατα, όταν «έπεσα» σκρολάροντας πάνω στην καμπάνια Greek Up Your World του Skinos Mastiha Spirit  – του γνωστού λικέρ μαστίχας που σε ταξιδεύει και μόνο με το άρωμά του.

Ποιο βιντεάκι είδα πρώτο; Πρέπει να ήταν εκείνο το θαλασσινό τοπίο με τους ήχους από τα γλαροπούλια και μια λιτή αφήγηση: «Ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή, αρνείται να συμβεί με βιασύνη».

Αν η πεμπτουσία των διακοπών είναι το slow living, ένα άλλο κατάφερε να το αποδώσει σαν να μου έκλεινε το μάτι. Η ατάκα που το συνοδεύει συμπυκνώνει τέλεια την εικόνα: «Το πιο γρήγορο πράγμα το καλοκαίρι είναι η άμμος που κυλάει στο χέρι σου».

Δεν ήθελα πολλά για να αναζητήσω τα υπόλοιπα και να τα απολαύσω ένα προς ένα. Να περιηγηθώ στα σοκάκια με τα ασπρισμένα σπίτια, να αναρωτηθώ αν είναι πιο δυνατή η σκιά ή ο ήλιος, να ακούσω τα τριζόνια ενώ ο ήλιος παραδίδει την κυριαρχία του στο φως ενός φάρου, να θέλω να γνωρίσω τον γαϊδαράκο που απολαμβάνει ατάραχος το σανό του σε κάποιο κάμπο.

Υπάρχει μια ποιητική ματιά σε αυτά τα βίντεο, που καταφέρνουν να αποδώσουν ένα βίωμα μακριά από τουριστικά κλισέ και φανταχτερούς εντυπωσιασμούς.

Υπάρχει μια νωχελική διάθεση, που σου θυμίζει πως το καλοκαίρι δεν βιάζεται να τελειώσει. Κι αυτό είναι από μόνο του ένα γλυκό αντίδοτο στη γνώση ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει.

Μέχρι τότε, ακόμα κι αν δεν έχω άλλες μεγάλες διακοπές στο πρόγραμμα, όλο και θα καταφέρω να κάνω κάποια βουτιά, να νιώσω το χάδι του ήλιου –που τον Σεπτέμβρη είναι ακόμα πιο τρυφερό–, να αφήσω το αλάτι να στεγνώσει στο δέρμα μου, να δροσιστώ πίνοντας ένα παγωμένο Skinos Med. Μακριά από το FOMO και τη μανία της επίδειξης, η απλότητα έχει αξία θεραπευτική – αν όχι εξαγνιστική!