ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ;

Η υπερβολική ποσότητα αρώματος που φορούν κάποιοι διχάζει τα social media και θεωρείται αγένεια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το άρωμα πρέπει να κηρυχθεί παράνομο!

Ετοιμάζεσαι για τη δουλειά ή για νυχτερινή έξοδο. Τα έχεις κάνει όλα όπως πρέπει και όπως συνηθίζεις, κι απομένει η τελευταία πινελιά: το άρωμα. Διαλέγεις εκείνο που αισθάνεσαι ότι ταιριάζει στη διάθεσή σου εκείνη τη στιγμή ή ότι θα σου φτιάχνει τη διάθεση μέσα στη μέρα.

Μπορεί να είναι ένα άρωμα που αναδίδει την αύρα της Μεσογείου και μιας ηλιόλουστης παραλίας όπου περπατάς πάνω στην άμμο με γυμνά πόδια. Αν είσαι σε διαφορετικό «ταξιδιωτικό» mood, ένα oriental με νότες λάβδανου και μπαχαρικών. Ή ένα άλλο που το αγόρασες γιατί διάβασες ότι τονώνει την αυτοπεποίθηση και ενισχύει τον δυναμισμό.

Ψεκάζεσαι γενναιόδωρα και βγαίνεις από την πόρτα. Μια στιγμή, όμως… Σκέφτηκες τους άλλους; Και μιλάω για τους συνενοίκους της πολυκατοικίας που θα μπουν στο ασανσέρ έπειτα από σένα, τους συναδέλφους σου στo γραφείο, τους ανθρώπους που θα σταθούν δίπλα σου στο λεωφορείο ή θα κάθονται δίπλα σου στο σινεμά ή στο εστιατόριο. Είναι σίγουρο ότι θέλουν να σε «συνοδεύσουν» στο νοερό σου ταξίδι στο Κάπρι, στα σουκ της Μέσης Ανατολής ή στη θαρραλέα και αποφασιστική πλευρά του εαυτού σου;

iStock

Ο «πόλεμος» για το άρωμα στα social media

Στο TikTok, μια κοπέλα που ταξιδεύει με αεροπλάνο κλείνει τη μύτη της και ακουμπάει την παλάμη της στο στήθος με δυσφορία, γράφοντας ότι κάποιος εκεί μέσα φοράει ένα συγκεκριμένο άρωμα (δεν θα το μαρτυρήσω, θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε!). Σε άλλο βίντεο, κάποιος άλλος επιβάτης αεροπλάνου έχει τυλίξει τη μύτη του με την κουκούλα της μπλούζας του και γράφει ότι θα έπρεπε να υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τα αρώματα στην οικονομική θέση (προφανώς γιατί εκεί ταξιδεύουμε ο ένας πάνω στον άλλο). Ο αντίλογος; «Να βγάλεις εισιτήριο για την πρώτη θέση» και «Προτιμώ να μυρίζει κάποιος άρωμα παρά άπλυτες μασχάλες», είναι μερικά από τα σχόλια που πυροδοτούν τον διχασμό!

Τα social media είναι πάντως γεμάτα από αναρτήσεις που ζητούν να εφαρμοστεί ένας τέτοιος νόμος σε αεροπλάνα, σινεμά, θέατρα, γραφεία, εστιατόρια και γενικά στους δημόσιους χώρους. Εννοείται πως αυτό είναι ανήκουστο. Ή μήπως όχι; Όταν άνοιξε πριν από δύο χρόνια, το βραβευμένο με δύο αστέρια Michelin εστιατόριο Sushi Kanesaka στο Λονδίνο ανέφερε στο dress code ότι οι πελάτες θα πρέπει να αποφεύγουν να φορούν έντονα αρώματα – αυτή τη στιγμή κάτι τέτοιο δεν αναγράφεται, ούτε πρόκειται να το μάθω, μιας και δεν έχω 400 λίρες για να φάω εκεί, αλλά γνωρίζω ότι στην ιαπωνική κουλτούρα υπάρχει ένας άγραφος κανόνας να μη φοράς αρώματα στα εστιατόρια που σερβίρουν σούσι, γιατί καλύπτουν τη μυρωδιά του ξυδιού και του ψαριού.

Στο εστιατόριο Toscanini στο Άμστερνταμ, η επιβεβαίωση της κράτησης έρχεται με την ακόλουθη παράκληση: «Θα θέλαμε όλοι οι επισκέπτες μας να έχουν μια εξαιρετική εμπειρία, αλλά μερικές φορές αυτό δυσχεραίνεται από την υπερβολική χρήση αρώματος. Γι’ αυτό, σας παρακαλούμε ευγενικά να το λάβετε υπόψη, εφαρμόζοντας το άρωμά σας με πιο διακριτικό τρόπο».

iStock

Ψέκασμα με αυτοσυγκράτηση

Πέρα από τον πόλεμο που διεξάγεται στα social media και τους κανόνες που βάζει μια ιδιωτική επιχείρηση όπως τα εστιατόρια, η αλήθεια είναι ότι το να μυρίζει κάποιος σαν τον όροφο με τα αρώματα ενός πολυκαταστήματος είναι ενοχλητικό, πνιγηρό αλλά και επικίνδυνο. Αυτό που σε σένα μυρίζει κήπος ιταλικής έπαυλης, βόλτα στο δάσος πάνω στο νοτισμένο από την πρωινή υγρασία χώμα, εκρηκτική θηλυκότητα ή κλασική αρρενωπότητα, στους ανθρώπους με ευαισθησία στα αρώματα προκαλεί συριγμό, βήχα, σφίξιμο στο στήθος, επιδείνωση των συμπτωμάτων του άσθματος, πονοκέφαλο, ναυτία και δυσκολίες στη λειτουργία της μνήμης και της συγκέντρωσης.

Η Αμερικανική Πνευμονολογική Εταιρεία αναφέρει σε ένα έντυπο οδηγιών για εργοδότες που ενδιαφέρονται να κάνουν «άοσμο» τον εργασιακό τους χώρο: «Ένα περιβάλλον χωρίς αρώματα συμβάλλει στη δημιουργία ενός ασφαλούς και υγιούς χώρου εργασίας. Τα αρώματα από προϊόντα προσωπικής φροντίδας, αποσμητικά χώρου, κεριά και προϊόντα καθαρισμού έχουν συσχετιστεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία … Άτομα που υποφέρουν από αλλεργίες και άσθμα αναφέρουν ότι ορισμένες μυρωδιές, ακόμα κι αν δεν είναι έντονες, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα άσθματος». Στον Καναδά, πολιτικές περιορισμού ή και απαγόρευσης της χρήσης προϊόντων που περιέχουν άρωμα εφαρμόζονται σε εκπαιδευτικούς, κοινοτικούς και υπηρεσιακούς χώρους.

Λογικό ή εξωφρενικό να αποφεύγεις το άρωμα στους δημόσιους χώρους;

Αν ακούγεται λογικό να αποφεύγεται το άρωμα για λόγους δημόσιας υγείας (π.χ. σε νοσοκομεία ή σε γραφεία), άλλο τόσο εξωφρενικό και υστερικό είναι να ζητάμε την απαγόρευσή του σε χώρους όπου κινούμαστε και μαζευόμαστε ελεύθερα. Το άρωμα είναι ένα αξεσουάρ, τρόπος αυτοέκφρασης, σύνδεσης με τους άλλους ή ακόμα και πολιτισμική συνήθεια. Αν το κρίνουμε παράνομο, τι θα ζητήσουμε στη συνέχεια; Να απαγορευτούν τα σκουλαρίκια; Το έντονο μακιγιάζ; Οι κοντές φούστες;

Φυσικά, η συζήτηση περί αρώματος στους δημόσιους χώρους ξεκινά από το ότι κάποιοι το παρακάνουν αδειάζοντας στο σώμα και τα ρούχα τους μισό μπουκάλι πριν βγουν έξω. Αυτό δηλώνει έλλειψη ευγένειας και σεβασμού προς τους άλλους. Η Katarina Bradacova, που διδάσκει τρόπους καλής συμπεριφοράς στο TikTok, συμβουλεύει πολύ σωστά ότι «το άρωμα πρέπει να σε συμπληρώνει και όχι να κυριαρχεί στον χώρο, να γίνεται ελαφρά αντιληπτό και όχι να αφήνει έντονο ίχνος». Στο ίδιο μήκος κύματος, η Gina Lin, που εργάζεται στην ανάπτυξη αρωμάτων, λέει ότι «το άρωμα πρέπει να μοιάζει με μια προσωπική πινελιά, όχι με δημόσια ανακοίνωση».

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα πατήσεις το spray του μπουκαλιού του αγαπημένου σου αρώματος, συγκρατήσου: η μυρωδιά του πρέπει να είναι αισθητή μόνο σε σένα και σε όποιον σε… αγκαλιάσει, και να μην πνίγει τους γύρω σου – ή να σκεπάζει τη μυρωδιά του ξυδιού και του ψαριού στο σούσι που θα ακριβοπληρώσεις!