«ΠΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΠΑΓΩΜΕΝΗ» ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ 6 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΙΡΑ
Πολλοί την έχουν βασίλισσα στην καρδιά τους κι ακόμα περισσότεροι πιστεύουν σε μύθους γύρω από το όνομά της. Ανακάλυψε τι ισχύει πραγματικά για τη θερμοκρασία σερβιρίσματος, το χρώμα, το ίζημα και άλλες παρανοήσεις γύρω από την πολυαγαπημένη μπίρα.
Η σχέση μας με την μπίρα ήταν ανέκαθεν σοβαρή και μοιάζει να εξελίσσεται διαρκώς. Άλλωστε, παραμένει βασίλισσα στην καρδιά του Έλληνα καταναλωτή, όχι μόνο τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα παρανοήσεις γύρω από το αγαπημένο ποτό, από το τι κάνει καλή μια μπίρα έως το τι αλλοιώνει τη γεύση της και πώς πρέπει να σερβίρεται.
Το Food Republic καταρρίπτει κοινούς μύθου, από τους οποίους διαλέξαμε 7 που «κουμπώνουν» καλύτερα στην ελληνική πραγματικότητα και μάλλον τους έχεις ακούσει.
Οι σκούρες είναι πιο δυνατές από τις ανοιχτόχρωμες
Πρόκειται για έναν από τους πιο επίμονους μύθους. Το χρώμα της μπίρας δεν καθορίζει την περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Υπάρχουν σκούρες με χαμηλή περιεκτικότητα, ενώ πολλές ανοιχτόχρωμες τύπου IPA ή double IPA μπορεί να φτάσουν ή και να ξεπεράσουν το 8-10% abv (Alcohol by Volume). Το χρώμα προκύπτει από τα βυνοποιημένα δημητριακά και τον τρόπο καβουρδίσματός τους, ενώ η ένταση εξαρτάται από τα σάκχαρα που μετατρέπονται σε αλκοόλ κατά τη ζύμωση.
Όλες οι μπίρες πρέπει να σερβίρονται παγωμένες
Μπορείς να το πεις και απαράβατο κανόνα ότι απολαυστική μπίρα είναι μόνο η παγωμένη. Κι όμως, μπίρες όπως οι (αγαπημένες των Βρετανών) απαστερίωτες cask conditioned ale, σερβίρονται σε ελαφρώς υψηλότερη θερμοκρασία από τις συνηθισμένες βαρελίσιες, ώστε να αναδειχθούν καλύτερα τα αρώματα και το σώμα τους. Το ίδιο και οι stout, σκούρες, στιβαρές μπίρες αργής ζύμωσης από καβουρδισμένες βύνες ή καβουρδισμένο κριθάρι, που αποδίδουν καλύτερα σε θερμοκρασία κελαριού, περίπου 10-13°C.
Το μπουκάλι έχει καλύτερη γεύση από το κουτάκι
Η προτίμηση στο γυάλινο μπουκάλι είναι κυρίως θέμα συνήθειας και αντίληψης. Στην πραγματικότητα, το περιεχόμενο παραμένει ίδιο. Τυχόν διαφορές στη γεύση οφείλονται στη θερμοκρασία, τη φρεσκάδα ή τον τρόπο αποθήκευσης. Μάλιστα, τα κουτάκια προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα: προφυλάσσουν από το φως, αποτρέποντας την αλλοίωση του λυκίσκου, και είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον, λόγω ευκολότερης μεταφοράς και ανακύκλωσης.
Η κρύα μπίρα χαλάει αν ζεσταθεί
Πολλοί θεωρούν ότι μια μπίρα «καταστρέφεται» αν ζεσταθεί, κάτι που δεν ισχύει. Οι αλλαγές θερμοκρασίας δεν την καθιστούν επικίνδυνη ή ακατάλληλη για κατανάλωση. Ο παράγοντας που επηρεάζει την ποιότητά της είναι η έκθεση στο φως, όχι η προσωρινή αύξηση της θερμοκρασίας. Η γεύση μπορεί να επηρεαστεί ελαφρώς, ωστόσο η μπίρα δεν χαλάει. Αν ξαναμπεί στο ψυγείο, επανέρχεται συνήθως χωρίς πρόβλημα.
Μια μπίρα πριν από άλλο αλκοόλ σημαίνει χειρότερο μεθύσι
Διάφορες μελέτες έχουν καταρρίψει μια συχνή παρανόηση για την μπίρα, ότι αν προηγηθεί άλλων αλκοολούχων ποτών οδηγεί σε χειρότερο μεθύσι. Τα ευρήματα συνηγορούν ότι αυτό που μετράει είναι η συνολική ποσότητα αλκοόλ, η ταχύτητα κατανάλωσης και η μείξη διαφορετικών τύπων αλκοόλ. Ο έλεγχος και το μέτρο είναι πολύ πιο σημαντικά από τη σειρά των που θα τα καταναλώσεις.
Η βαρελίσια είναι πάντα καλύτερη
Μια μπίρα από βαρέλι (draft) μπορεί να είναι εξαιρετική επιλογή, όχι απαραιτήτως η καλύτερη. Αν οι σωληνώσεις από όπου περνά δεν καθαρίζονται σωστά και τακτικά, η γεύση και το άρωμά της μπορεί να αλλοιωθούν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια μπίρα από μπουκάλι ή κουτί μπορεί να είναι πιο φρέσκια και απολαυστική.
Η μπίρα δεν πρέπει να έχει ίζημα
Τα μικρά σωματίδια στην μπίρα ή η κάπως θολή όψη της δίνουν την εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά. Ωστόσο, είναι απολύτως φυσιολογικό σε πολλά είδη, όπως οι IPA και οι σταρένιες. Το λεγόμενο ίζημα προέρχεται κυρίως από μαγιά και πρωτεΐνες που δεν έχουν φιλτραριστεί, είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και απόλυτα ασφαλές για κατανάλωση.