ΑΥΤΟΣ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ

Ανακάλυψε το Dad Letter Project, μια τρυφερή πρωτοβουλία που στέλνει γράμματα αγάπης και καλοσύνης σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

«Θα θέλατε ένα γράμμα από τον μπαμπά μου;» ρώτησε η Rosie Paulik. «Ή μήπως γνωρίζετε κάποιον που θα χρειαζόταν λίγη καλοσύνη από έναν συνταξιούχο καθηγητή με εκπληκτική υπογραφή και πένα;»

Ένα αυθόρμητο βίντεο στο TikTok για τον πατέρα της, ο οποίος είχε πρόσφατα αποκτήσει το διδακτορικό του και «αναρωτιόταν τι να κάνει στη συνέχεια», οδήγησε στη γέννηση μιας μοναδικής πρωτοβουλίας που προσφέρει χαμόγελα και συγκίνηση σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Στη λεζάντα του βίντεο η Rosie έγραψε: «Αγαπά να γράφει γράμματα περισσότερο από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τα παιδιά τους», εξηγώντας ότι της γράφει ένα γράμμα κάθε μέρα, από τα χρόνια της κατασκήνωσης και του πανεπιστημίου, μέχρι και την ενήλικη ζωή της. Αν και η ίδια δεν περίμενε κάποια τρομερή ανταπόκριση (ίσως λίγες απαντήσεις, λίγη συγκίνηση), τελικά εκατοντάδες άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά της.

Από την κατασκήνωση στο Dad Letter Project

Η Rosie έχει κρατήσει χιλιάδες από τα γράμματα αυτά, που μπορεί να περιγράφουν οτιδήποτε, ακόμα και το σάντουιτς που ο πατέρας της έφαγε για μεσημεριανό. Το ζητούμενο είναι να ειπωθεί μια ιστορία και να γίνει αισθητή η πατρική παρουσία. Μάλιστα, μέσα στις αναρτήσεις της μπορείς να βρεις κι ένα γράμμα από τον Ιούνιο του 2005, όταν η Rosie βρισκόταν σε κατασκήνωση στο Traverse City του Μίσιγκαν. Τότε, ο μπαμπάς της τής είχε γράψει: «Γεια σου Ρόζι!!! Σ’ αγαπώ και μου λείπεις ήδη τρομερά!»

Ο Buz Ecker, ο πατέρας της Rosie, περνά ώρες ολόκληρες απαντώντας σε ανθρώπους που ζητούν γράμματα. Κάποιοι θρηνούν τον χαμό του πατέρα τους. Άλλοι νιώθουν χαμένοι, κουρασμένοι από τη δουλειά ή μπερδεμένοι με τον ρόλο της πατρότητας. Όλοι, όμως, έχουν κάτι κοινό: την ανάγκη για μια ζεστή φωνή που να θυμίζει οικογένεια.

Η Rosie βάφτισε αυτή την εθελοντική πρωτοβουλία Dad Letter Project και έστησε μια μικρή ιστοσελίδα με το σύνθημα: «Γράμματα που θα σε κάνουν να χαμογελάσεις (ή να κλάψεις, με τον καλό τρόπο)». Ο Ecker μεγάλωσε ο ίδιος μέσα σε γράμματα, καθώς τα έπαιρνε από τη μητέρα του όταν ήταν παιδί, και συνέχισε την παράδοση στέλνοντας γράμματα στα δικά του παιδιά, αλλά και σε αγνώστους που έχουν ανάγκη μια πατρική φιγούρα.

Γράμματα που γεφυρώνουν

Σήμερα, εκατοντάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν λάβει τέτοια γράμματα. Μικρές ιστορίες, εξομολογήσεις, αλλά και δόσεις χιούμορ που θυμίζουν πως η ζωή, ακόμη και στις δυσκολίες της, κρύβει φως. Ο ίδιος ξυπνά κάθε μέρα στις 4:30 το πρωί και γράφει επί σχεδόν 4 ώρες. Δεν τον νοιάζει το κόστος, όπως λέει, γιατί η χαρά που λαμβάνει και προσφέρει μέσα από τις λέξεις ξεπερνά κάθε λογαριασμό.

«Είναι πολύ συγκινητικό να γίνεσαι πατέρας για ανθρώπους που δεν έχουν. Και είναι εξίσου συγκινητικό να γράφεις ένα γράμμα σε ανθρώπους που δεν έχουν λάβει ποτέ γράμμα από πατέρα», έχει δηλώσει στην Washington Post.

Η Rosie, βλέποντας την απήχηση που έχει η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, επιστράτευσε κι άλλους «μπαμπάδες» που αγαπούν να γράφουν. Ένας από αυτούς βρήκε στο γράψιμο έναν καινούργιο σκοπό, κάτι ωραίο να κάνει μετά τη συνταξιοδότησή του. «Ξυπνάω το πρωί με περισσότερη όρεξη», παραδέχεται.