ΜΑΛΟΥ ΛΑΡΣΙΝΟΥ: «ΤΟ WELLBEING ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ»

Η Μαλού Λαρσινού θεωρεί ότι το wellbeing είναι μια φυσική κατάσταση του ανθρώπου και προσπαθεί να μας εμπνεύσει την ίδια πεποίθηση ως Health & Wellness Lifestyle Coach.

Νομίζω δεν έχω ξαναδεί επαγγελματία που να δραστηριοποιείται στον τομέα του wellbeing από τόσο νεαρή ηλικία και με τέτοια επιμονή όσο η Μαλού Λαρσινού. Έτυχε να τη γνωρίσω όταν έκανε τα πρώτα της βήματα, συνδυάζοντας την ορμή της νιότης με την αποφασιστικότητα κάποιου που ξέρει καλά τι θέλει στη ζωή του.

Έχοντας ξεκινήσει με σπουδές Marketing & Communications στο Emerson College, στη Βοστώνη, η Μαλού Λαρσινού είναι πιστοποιημένη Health & Wellness Lifestyle Coach από το Institute for Integrative Nutrition, στη Νέα Υόρκη. Και βλέπει τα όνειρά της να αποκτούν υπόσταση ως συνιδρύτρια και chief marketing officer του Nama Group.

– Από πολύ νέα είχες δείξει ενδιαφέρον για τον τομέα του wellbeing. Υπήρξε κάποιο σημείο καμπής που σε έκανε να θέλεις να ασχοληθείς με αυτό επαγγελματικά;

Για εμένα το wellbeing ήταν τρόπος ζωής από πολύ μικρή. Μου άρεσε να νιώθω καλά με το σώμα μου, να ασχολούμαι με το φαγητό και την άσκηση, να παρατηρώ τις σκέψεις μου. Όταν δούλευα σε εταιρεία για marketing στο Λονδίνο, ξεκίνησα να παρακινώ τους συναδέλφους μου να βάλλουν το wellbeing στην ζωή τους. Οργάνωνα ομαδικά τρεξίματα, μαγείρευα για όλους και τρώγαμε μαζί στο γραφείο. Παραδόξως, μία από τις συναδέλφους μου με παρότρυνε να ασχοληθώ με το wellbeing επαγγελματικά. Ξεκίνησα σχετικές σπουδές πειραματικά, παράλληλα με τη δουλειά μου. Όταν κατάλαβα ότι αυτό είναι το πάθος μου, παραιτήθηκα και αφοσιώθηκα στις σπουδές και την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στο κομμάτι του wellbeing.

– Ποια ήταν τα σημαντικότερα μαθήματα ή, αν προτιμάς, εφόδια που πήρες μεγαλώνοντας;

Δύσκολη ερώτηση! Σίγουρα με βοήθησε πάρα πολύ το γεγονός ότι έζησα στο εξωτερικό για μια κρίσιμη δεκαετία της ζωής μου. Είμαι το δεύτερο παιδί ανάμεσα σε δύο αγόρια στην οικογένεια μου και, από «πριγκίπισσα» του σπιτιού, στα 17 μου βρέθηκα μόνη μου στην Αμερική για σπουδές. Εκτός από πρακτικά ζητήματα που καλούμουν να αντιμετωπίσω, αναγκάστηκα να με μάθω καλύτερα και να ωριμάσω. Σε συνδυασμό με τον νέο κόσμο που αντιμετώπισα, τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και τη συναναστροφή με ανθρώπους από διαφορετικούς λαούς, ήταν κάτι καθοριστικό για την πορεία μου.

Κάτι άλλο που έχει διαμορφώσει τον τρόπο σκέψης και ζωής μου είναι ο τρόπος που μεγάλωσα. Δεν έχω να σου πω ένα γεγονός ή μια εμπειρία που ήταν καθοριστική. Πιο πολύ ήταν το σύνολο των παραστάσεων που είχα. Έμαθα να σέβομαι και να φροντίζω το σώμα μου γιατί είναι το σπίτι της ψυχής μου, να νιώθω καθημερινά ευγνώμων για το δώρο της ζωής.

«ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΕΛΕΙΑ. ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΕΙ».

– Από την εμπειρία σου, ποια θα έλεγες ότι είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια για να κατακτήσουμε το wellbeing στην ελληνική καθημερινότητα;

Ο τρόπος σκέψης! Τίποτα παραπάνω. Το wellbeing είναι μια φυσική κατάσταση του ανθρώπου, που το μόνο που χρειάζεται για να πετύχει είναι θέληση και σωστός τρόπος σκέψης. Το wellbeing δεν είναι πολυτέλεια. Είναι κομμάτι της φύσης μας, πόσο μάλλον όταν ζούμε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που μας παρέχει άφθονες φυσικές ομορφιές.

Τα «δε βαριέσαι», «εγώ έτσι είμαι», «πού να τρέχω τώρα» είναι αντιδράσεις και προσεγγίσεις που δεν ταιριάζουν με την ευζωία.

Το σώμα μας και το μυαλό μας θέλουν μονάχα τη θέληση και τον ενθουσιασμό για να ξεκινήσουν να εκτιμούν την καλή διάθεση, την υγεία, την ψυχική και σωματική ευημερία.

– Αν μπορούσες να ζεις σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, πού θα ήθελες να είσαι;

Εδώ, στην Ελλάδα! Ιδανικά, να μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα στην Αθήνα και στην επαρχία. Δεν υπάρχει άλλη χώρα σαν την Ελλάδα. Το γεγονός ότι μέσα σε μισή ώρα μπορώ να είμαι είτε στη θάλασσα είτε στο βουνό, ή σε 1 ώρα σε μια άλλη πόλη της Ευρώπης είναι μοναδικό. Για να μην μιλήσω για το κλίμα και τις φυσικές ομορφιές που έχει η χώρα μας.

Αν πιάσουμε το κοινωνιολογικό κομμάτι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια κοινωνία που να λειτουργεί τέλεια. Στο χέρι του καθενός είναι να βρει τον τρόπο να ενταχθεί και, γιατί όχι, να διαφοροποιηθεί στο κοινωνικό σύνολο που έχει επιλέξει. Αν καταλάβει ο κάθε άνθρωπος πόσο μοναδικός είναι, πόσα πράγματα περνάνε από το χέρι του και τι κατορθώματα είναι ικανός να πετύχει, η ζωή γίνεται τόσο πιο εύκολη και όμορφη!

«ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΑΠΟΤΥΧΩ – ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΕ ΚΙΝΗΤΡΟ».

– Υπάρχει ένα ιδανικό κοινό στο οποίο απευθύνεσαι μέσα από τα κανάλια επικοινωνίας που αξιοποιείς; Πώς διαφοροποιείται η ανταπόκριση ανάλογα με το φύλο και την ηλικία;

Αν και εγώ δεν στοχεύω κάπου συγκεκριμένα, τείνουν να με αγαπάνε πιο πολύ οι γυναίκες από 20 έως 50! Το κύριο μέσο επικοινωνίας με το κοινό μου είναι το Instagram και η πλατφόρμα μας.

Οι γυναίκες κάνουν πιο πολλές ερωτήσεις, είναι πιο ανοιχτές. Βέβαια, δεν θέλω να αδικώ τους άντρες που με ακολουθούν και πολλές φορές με εκπλήσσουν με τη συνέπεια με την οποία ακολουθούν αυτά που λέω. Μου έχει κάνει εντύπωση πως, αν κάποιος άντρας ακολουθήσει κάτι και του ταιριάξει, τείνει να είναι πιο πιστός στην συνήθειά του απ’ ό,τι μια γυναίκα. Εμείς οι γυναίκες ενθουσιαζόμαστε και ξεχνάμε πιο εύκολα!

– Ποιες είναι οι δικές σου δικλείδες ασφαλείας;

Η φύση, το σώμα μου και η οικογένεια μου. Η φύση με ηρεμεί, με εμπνέει, μου θυμίζει ομορφιές της ζωής που ξεχνάω. Το σώμα μου με υποστηρίζει, με ακούει και με ακολουθεί όπου και να θέλω να πάω. Η οικογένεια μου είναι μια μόνιμη και σταθερή αγκαλιά.

– Υπάρχουν φόβοι σου με τους οποίους αναμετριέσαι αλλά δεν έχεις ακόμη νικήσει;

Παλαιότερα φοβόμουν πολύ τον θάνατο. Όταν έχασα τον μπαμπά μου ξαφνικά, πριν από μερικά χρόνια, και κλήθηκα να το αντιμετωπίσω, να ζήσω με αυτό και τελικά να το αγαπήσω για να προχωρήσω, τον ξεπέρασα αυτόν τον φόβο.

Ο επόμενος φόβος που πρέπει να ξεπεράσω είναι της αποτυχίας. Πολλές φορές φοβάμαι μην αποτύχω – από τα πιο απλά μέχρι και σημαντικά πράγματα. Είναι κάτι που με επιβαρύνει και με πάει πίσω, γι’ αυτό και θέλω να αγαπήσω και αυτόν τον φόβο και να τον μετατρέψω σε κίνητρο.

– Ποια θεωρείς πως είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια στη ζωή;

Η ίδια η ζωή. Πόσο μάλλον όταν μπορούμε να τη γευτούμε έχοντας λύσει τα βασικά της επιβίωσης και ανθρώπους που αγαπάμε.

– Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μερικές δεκαετίες;

Να χαμογελάω! Να κάνω αυτό που αγαπάω, πατώντας πάνω σε γερούς στόχους και μεγάλα παθήματα/μαθήματα, κρατώντας το χέρι αυτών που αγαπάω.