ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΣΤΟ ΜΑΓΓΑΝΑΡΙ ΤΗΣ ΙΟΥ
Στον λόφο πάνω από την παραλία του Μαγγαναρίου, στην Ίο, ετοιμάζεται ένα μικρό τουριστικό συγκρότημα. Δεν θα προκαλέσει με την παρουσία του. Αντιθέτως, θα ενσωματωθεί στο φυσικό τοπίο με τρόπο μοναδικό. Η Βασιλική Δερμιτζάκη, αρχιτέκτων του γραφείου Modulus Architecture που έχει αναλάβει το έργο, μιλάει στο OW και εξηγεί πώς θα το καταφέρει.
Βλέποντας τα φωτορεαλιστικά σχέδια του Magganari Hill, όπως ονομάζεται αυτή η μοναδική κατοικία που θα οικοδομηθεί στο Μαγγανάρι της Ίου, αναγνωρίζει κανείς αμέσως πως ανήκει στα έργα μιας «νέας γενιάς» στα νησιά, εκείνα που έχουν σχεδιαστεί για να πάνε κόντρα στο κοσμοπολίτικο στοιχείο και να αφομοιωθούν από το περιβάλλον τους, υπακούοντας τόσο σε κανόνες βιωσιμότητας, όσο τελικά και απλότητας.
Πολλά είναι αυτά που μας κάνουν –ιδιαιτέρως θετική– εντύπωση. Το πρώτο και πολύ σημαντικό είναι πως δεν εντοπίζουμε πουθενά πισίνα σε μια έκταση συνολικά 30 στρεμμάτων! Στον σχεδιασμό των Modulus Architecture (Βασιλική Δερμιτζάκη, Κατερίνα Στρίκη-Μαγιάκη, Κατερίνα Τσιτσιβά) δεν συμπεριλαμβάνεται πισίνα συνειδητά, προκειμένου να μην υπάρχουν υπερβολικές απαιτήσεις για νερό – σκεπτικό που έρχεται να υπερτονίσει με τρόπο δραματικό η λειψυδρία την οποία διανύουμε αυτή την περίοδο.
«Το νερό για το νησί είναι ένα αγαθό πολύτιμο και σε έλλειψη. Έτσι, θεωρήσαμε ότι θα ήταν μεγάλη η σπατάλη του, δεδομένου ότι η παραλία βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το συγκρότημα, ενώ και η θέαση του θάλασσας από εκεί είναι πολύ άμεση», υπογραμμίζει η κ. Δερμιτζάκη.
Η βλάστηση και οι φυτεύσεις είναι ένας ακόμα λόγος για να χαμογελάσουμε, καθώς «επιλέχθηκε η φύτευση σχεδόν στο σύνολο του οικοπέδου να παραμείνει ως έχει, φυσική, με την προσθήκη κοντά στο κτίριο κάποιων περιορισμένων ελαιόδεντρων χωρίς πολλές απαιτήσεις για νερό».
Επιπλέον, το κτίσμα κατασκευάστηκε εξολοκλήρου με τοπική πέτρα, γεγονός που σε συνδυασμό με τη βλάστηση «κάνει το σύνολο του κτιρίου να χάνεται μέσα στους βράχους και την ιδιαίτερη χλωρίδα της περιοχής».
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην σημειώσουμε πόσο «μαλακά» φαίνεται να εντάσσεται στο τοπίο το κτίσμα, καθώς αναπτύσσεται οριζόντια, χωρίς καθόλου ορόφους, πετυχαίνοντας έτσι να διατηρείται σε «ανθρώπινη κλίμακα, γειωμένο και ενταγμένο στο περιβάλλον του με απόλυτο στόχο την ανάδειξη του τοπίου, όπως εξηγεί η αρχιτέκτων.
«Επιδιώκοντας να διατηρήσουμε την ισορροπία και τη μαγεία του τοπίου και στην οπτική από την παραλία προς τον λόφο στο Μαγγανάρι, διαμορφώσαμε αποκλειστικά ισόγειους όγκους, ακολουθώντας το φυσικό ανάγλυφο του λόφου, παρόλο που το συγκρότημα αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα», συμπληρώνει.
Οι εξωτερικοί χώροι διαμορφώθηκαν σύμφωνα και με τις επιθυμίες των πελατών. «Πρόκειται για μια οικογένεια από τη Γερμανία που έχουν μεγάλη αγάπη για τον συγκεκριμένο τόπο και έμπρακτα σέβονται πολύ τα ζώα και την φύση. Μάλιστα, περνούν κάποιους μήνες στο νησί όταν αυτό ησυχάζει από τον τουρισμό, παρέα με τους σκύλους τους, που ταξιδεύουν πάντα μαζί τους», εξηγεί.
«Υπήρξε εξαρχής η πρόθεση για ένα κατάλυμα φιλικό στο περιβάλλον αλλά και στα ζώα, με μεγάλους αδόμητους εξωτερικούς χώρους για την εκτόνωση όλων των επισκεπτών. Η επαφή με τη φύση με κάθε ευκαιρία και η ανεμπόδιστη απόλαυση της μοναδικής θέας που υπάρχει από το οικόπεδο προς τη Σαντορίνη αλλά και την παραλία του Μαγγαναρίου ήταν κάτι που επίσης τους απασχόλησε από τη πρώτη στιγμή».
Παράλληλα, βασική απαίτηση των πελατών υπήρξε και η δημιουργία διαφορετικών τύπων αυλών, ώστε να αξιοποιούν τους εξωτερικούς χώρους οι επισκέπτες ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Κάπως έτσι προέκυψε και το παρατηρητήριο των αστεριών.
«Έχουν σχεδιαστεί αυλές κάτω από πέργκολες κοντά στο κτίριο, στους κοινόχρηστους χώρους αλλά και στα δωμάτια, με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύονται από τον άνεμο από τον ίδιο τον όγκο του κτιρίου – αλλά και μια ελεύθερη, χωρίς στέγαση που θα μπορεί να αξιοποιηθεί κυρίως τις βραδινές ώρες, επιτρέποντας απρόσκοπτα την παρατήρηση του θερινού έναστρου ουρανού».
Το τοπίο ήταν αυτό που συνεπήρε την αρχιτεκτονική ομάδα κατά την πρώτη επίσκεψη και υπαγόρευσε ως έναν βαθμό την τελική πρόταση. «Από την πρώτη στιγμή που επισκεφτήκαμε το νησί και το συγκεκριμένο σημείο, η ενέργεια του τόπου και της παραλίας του Μαγγαναρίου μας κατέκλυσε. Ήταν χειμώνας, τίποτα και κανένας δεν διατάρασσε την ηρεμία του τοπίου», λέει.
«Αυτό ακριβώς το συναίσθημα αποτέλεσε την αφορμή για ολόκληρη τη σύνθεση. Θελήσαμε, λοιπόν, από την πρώτη στιγμή να κάνουμε μια χειρονομία διακριτική, να έρθουμε να ακουμπήσουμε “απαλά” πάνω στο τοπίο, με τον τρόπο που το ίδιο θα μας επιτρέψει».
Η βιωσιμότητα αποτέλεσε σταθερό γνώμονα για το έργο, το οποίο αναμένεται να ξεκινήσει άμεσα, καθώς βρίσκεται ένα βήμα πριν την τελική αδειοδότηση: «Η βιωσιμότητα και το γενικότερο αποτύπωμα των κτιρίων που σχεδιάζουμε είναι κάτι που μας απασχολεί σε κάθε έργο που αναλαμβάνουμε. Εκτός από την αποφυγή σχεδιασμού κολυμβητικής δεξαμενής και τη φυσική φύτευση, δημιουργήσαμε επίσης δεξαμενές νερού, οι οποίες με ένα ειδικό σύστημα ανακύκλωσης του βρόχινου νερού θα το αξιοποιούν για τις ανάγκες του ποτίσματος αλλά και για το νερό που καταναλώνεται στους χώρους υγιεινής. Ταυτόχρονα, η χρήση της πέτρας της περιοχής ως βασικό δομικό υλικό σε συνδυασμό με τα απαραίτητα μονωτικά υλικά, καθώς και η αποφυγή εκτεταμένης χρήσης μπετόν, θεωρήσαμε ότι θα αναβαθμίσει ενεργειακά το κτίριο», σημειώνει.