ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΥΕΞΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ

Το workplace wellness δεν είναι θέμα προνομίων, όπως συχνά θεωρούμε. Φαίνεται να συνδέεται περισσότερο με το στυλ ηγεσίας, αποκαλύπτουν δύο ειδικοί.

Το παρατηρώ τους τελευταίους μήνες όλο και πιο έντονα, σε γνωστούς και φίλους. Δεν είναι μόνο η ζέστη που μας έχει βγάλει νοκ άουτ, αλλά και ο φόρτος εργασίας, η συσσωρευμένη πίεση, το καθημερινό άγχος. Σε όλους τους κλάδους, η εξουθένωση έχει μετατραπεί στη νούμερο ένα κρίση του σύγχρονου εργατικού δυναμικού. Κι όποιος αναρωτιέται γιατί οι εργαζόμενοι είναι τόσο κουρασμένοι, τότε κατά πάσα πιθανότητα είναι μέρος του προβλήματος, αντί να προσπαθεί να γίνει μέρος της λύσης.

Το ερώτημα, λοιπόν, που καλούμαστε να απαντήσουμε δεν είναι το πώς φτάσαμε ως εδώ (αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά), αλλά το πώς μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση.

Επανακαθορίζοντας το workplace wellness

Στην προσπάθειά τους να εξετάσουν το αν οι λύσεις ευεξίας που προτείνονται συχνά σε εργασιακούς χώρους ευθυγραμμίζονται με τις ανάγκες και τις προσδοκίες των εργαζομένων κι αν εταιρείες ακολουθούν τις τάσεις της εποχής χωρίς αποδείξεις ότι αυτές λειτουργούν, οι οργανωσιακές ψυχολόγοι, Patricia Grabarek και Katina Sawyer, πραγματοποίησαν έρευνα με εκατοντάδες υπαλλήλους. Στόχος τους ήταν να κατανοήσουν καλύτερα πώς μπορούν οι ηγέτες να δράσουν ουσιαστικά για να βελτιώσουν την ευημερία των εργαζομένων, των ομάδων και των οργανισμών.

Όπως αναφέρουν, η ευεξία στον χώρο εργασίας δεν είναι αυτό που οι περισσότερες εταιρείες πιστεύουν. Τα εργαστήρια ενσυνειδητότητας, τα γεύματα και οι συνεδρίες γιόγκα μπορεί να φαίνονται καλές ιδέες, αλλά στην πράξη δεν αλλάζουν κάποια από τις ρίζες του προβλήματος. Ενώ τέτοια προγράμματα ίσως βοηθούν μια μικρή μερίδα υπαλλήλων (όσους έχουν την ενέργεια και τον χρόνο να συμμετάσχουν), η πλειοψηφία παραμένει παγιδευμένη.

iStock

Το μυστικό της εργασιακής ευεξίας

Ποιο είναι, λοιπόν, το μυστικό για να παραμένουν οι υπάλληλοι γεμάτοι ενέργεια και παραγωγικοί; Για να υπάρξει πραγματικά workplace wellness; «Παραδόξως, δεν έχει να κάνει τόσο με τα παροδικά προνόμια, αλλά με την ίδια την ηγεσία», λένε οι ειδικοί. Αναλύοντας τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους, διαπίστωσαν ότι σχεδόν όλοι απέδιδαν την εργασιακή τους ευεξία, όχι σε ένα πρόγραμμα ή μια πρωτοβουλία, αλλά στον προϊστάμενό τους. «Αν οι οργανισμοί θέλουν να ενισχύσουν τη δέσμευση και την απόδοση, πρέπει να πάψουν να επενδύουν σε "γρήγορες λύσεις" και να αρχίσουν να επενδύουν σε ουσιαστική ηγεσία».

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ, ΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ.

Οι καλοί ηγέτες φέρνουν σταθερά αποτελέσματα χωρίς να εξαντλούν ούτε τις ομάδες τους, ούτε τον εαυτό τους. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά «όπλα» τους είναι η ευαλωτότητα και η αυθεντικότητα. Οι εργαζόμενοι δεν ψάχνουν για ηγέτες-υπερήρωες, ηγέτες-παντογνώστες, ηγέτες-μάρτυρες ή ηγέτες που διαρκώς το παίζουν δάσκαλοι. Άλλωστε, γνωρίζουμε όλοι ότι όσοι ανήκουν στις κατηγορίες αυτές, πέρα από άκρως εκνευριστικοί, είναι και άκρως τοξικοί.

Οι εργαζόμενοι θέλουν ανθρώπους αληθινούς, με τα λάθη και τις αδυναμίες τους και με την ικανότητα να τα αντιλαμβάνονται. Αυτή η αυθεντικότητα χτίζει εμπιστοσύνη, δημιουργεί σταδιακά ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι εργαζόμενοι μοιράζονται τις προκλήσεις τους και προσφέρει μια ευκαιρία για ουσιαστική υποστήριξη, που με τον καιρό οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας.

iStock

Δημιουργώντας όρια

Μια άλλη στρατηγική που υιοθετούν οι καλοί ηγέτες είναι να βλέπουν τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζονται ως ολόκληρες προσωπικότητες, με ξεχωριστές ανάγκες, ικανότητες και ζωή εκτός δουλειάς. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τους στηρίζουν στο να θέτουν όρια, να τα διατηρούν και κυρίως τους προστατεύουν από καταστάσεις ή πρόσωπα που τα παραβιάζουν. Παίρνουν ξεκάθαρη θέση, δεν αφήνουν προβληματικές συμπεριφορές να διαιωνίζονται και αναλαμβάνουν το βάρος του ρόλου τους, αντί να το μεταθέτουν.