5 ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝ ΧΩΡΙΣΜΟ

Εσύ μπορεί να πιστεύεις ότι κάνεις βήματα μπροστά, ωστόσο οι μηχανισμοί που χρησιμοποιείς για να ξεπεράσεις τον χωρισμό είναι πιθανό να μην βοηθούν.

Από τις πρώτες κιόλας εφηβικές σχέσεις μας, οι συμβουλές που ακούμε από τους δικούς μας ανθρώπους σχετικά με το πώς να ξεπεράσουμε έναν χωρισμό, κατά κανόνα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα πραγματικά έχουμε την ανάγκη να κάνουμε. Εμείς θέλουμε να μείνουμε μόνοι και να κυλιστούμε στο πάτωμα κλαίγοντας με μαύρο δάκρυ για τον χαμένο έρωτα και οι γύρω μας, μας καλούν να ανασκουμπωθούμε, να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να τον/τη βγάλουμε από το μυαλό μας το συντομότερο δυνατό.

«Μας μαθαίνουν πώς να αγαπάμε τους ανθρώπους, όμως κανείς δεν μας μαθαίνει πώς να τους αφήνουμε να φύγουν», λέει σε άρθρο η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του «Girl Let Him Go: How to Heal from a Painful Breakup to Love Again», Radisha Brown.

Και προσθέτει πως παρόλο που δεν υπάρχει κάποιος οδηγός για το πώς να ξεπερνάς τους πρώην σου σε χρόνο μηδέν, το να αποφεύγεις ορισμένες τυπικές συνήθειες που προκύπτουν από τον πόνο σου, μπορεί να σε βοηθήσει να τον αφήσεις πίσω σου μια ώρα αρχύτερα.

iStock

Θες να μάθεις πώς σαμποτάρεις την προσπάθειά σου να ξεπεράσεις έναν χωρισμό;

– Δεν θες να μιλάς για τον χωρισμό

Ίσως σκέφτεσαι ότι το τέλος μιας ακόμα σχέσης σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα. Ίσως δεν θέλεις να παραδεχτείς ανοιχτά ότι χωρίσατε γιατί με τον τρόπο αυτό κάπως θα το οριστικοποιήσεις – και η ευαίσθητη καρδιά σου δεν είναι ακόμα έτοιμη να δεχτεί κάτι τέτοιο. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, εσύ θέλεις να κρατήσεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου μόνο για εσένα – ιδανικά να μην το συζητήσεις ούτε με τους κολλητούς σου.

Και αυτό μπορεί όντως να σου προκαλεί μια ασφάλεια για τις πρώτες 1-2 μέρες, όμως υπάρχει πρόβλημα όταν αρχίσεις να απομονώνεσαι για εβδομάδες. Καταρχάς έτσι χάνεις την ευκαιρία να δεχτείς την ένθερμη υποστήριξη των φίλων σου που μπορεί να κάνουν την «ανάρρωση» πολύ πιο υποφερτή. Οι δικοί σου άνθρωποι θα σου δώσουν προοπτική και θα σε «ανεβάσουν» με τρόπο που εσύ δεν μπορείς τη δεδομένη στιγμή. Κατά δεύτερον, δεν δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να ακούσει έναν ψυχοθεραπευτή που θα σου διδάξει τρόπους να επεξεργάζεσαι αποτελεσματικά τα δύσκολα συναισθήματα που βιώνεις.

Όταν νιώσεις, λοιπόν, έτοιμος/η απευθύνσου στους δικούς σου ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και άφησέ τους να σε στηρίξουν και να σου θυμίσουν πόση αγάπη υπάρχει στη ζωή σου.

– Γεμίζεις όλο τον ελεύθερο χρόνο σου με περισπασμούς

Αποφασίζεις πως δεν θα «σαπίσεις» σε ένα κρεβάτι τρώγοντας παγωτό από το πρωί έως το βράδυ, παρά θα βουλιάξεις στη δουλειά και θα πεις «ναι» σε κάθε πιθανή πρόσκληση που θα σε βοηθήσει να κρατάς το μυαλό σου απασχολημένο. «Οι μηχανισμοί αυτοί μπορεί να φαίνεται ότι λειτουργούν εκείνη τη στιγμή, αλλά όταν γίνονται σε υπερβολικό βαθμό δεν προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια και ανακούφιση. Είναι μόνο περισπασμοί και δεν σου επιτρέπουν να καθίσεις, να σκεφτείς τι νιώθεις και να αποδεχτείς αυτό που έγινε. Αναπόφευκτα, όμως, η ανάγκη αυτή θα "βγει" κάποια στιγμή, ίσως ακόμα και μήνες ή χρόνια μετά, όταν δεν θα το περιμένεις», λέει η Brown.

«Σαφώς και βοηθά να βγαίνεις και να συναντάς φίλους μετά τον χωρισμό, να ξεχνιέσαι και να διασκεδάζεις. Ειδικά τις ημέρες και ώρες που συνήθιζες να περνάς με τον/την πρώην σου. Όμως χρειάζεται και ισορροπία», επισημαίνει η ίδια. «Δηλαδή, κανείς χρειάζεται χρόνο και χώρο για να καθίσει με τα συναισθήματά του, να κλάψει και να σκεφτεί όσα έχασε, να θρηνήσει για το μέλλον που πίστευε ότι θα έχει με τον άλλον άνθρωπο. Ακόμα και 15 λεπτά αρκούν. Είναι αρκετός χρόνος για να πεις στον εγκέφαλό σου: Είναι ΟΚ να νιώθεις έτσι, και να αφήσεις τα συναισθήματά σου να εξελιχθούν, αλλά όχι να σε "πνίξουν"».

Unsplash Stephen Harland

– Περιμένεις το σωστό «κλείσιμο» για να προχωρήσεις

Σύμφωνα με τους ειδικούς, πολλοί άνθρωποι όταν χωρίζουν περιμένουν ότι θα υπάρξει μια τελευταία ικανοποιητική συζήτηση με τον/την πρώην σύντροφο που θα το κάνει πιο εύκολο και στους δύο να προχωρήσουν μπροστά. Με τον τρόπο αυτό, πιστεύουν, πως ο πόνος θα είναι λιγότερος και δεν θα υπάρξουν τα «κι αν» που μπορεί να σε ταλαιπωρούν για καιρό. Έτσι, κάποιοι συνεχίζουν να στέλνουν μηνύματα που απλά λένε «αντίο» με αμέτρητους διαφορετικούς τρόπους και άλλοι αρνούνται να γνωρίσουν νέα άτομα, με την ελπίδα ότι τελευταία στιγμή μπορεί να αλλάξει κάτι.

Το να περιμένεις, όμως, από τον άλλον να σου δώσει την οριστική λύση είναι κάτι που μπορεί να σε κρατά πίσω με αμέτρητους τρόπους: Ο άλλος μπορεί να μη θέλει ή να μην είναι σε θέση να σου παρέχει τις απαντήσεις που θέλεις. Ενώ ισχύει ότι ακόμα κι αν δοθούν απαντήσεις στο «γιατί δεν προχωρήσαμε;», ο πόνος δεν θα μειωθεί.

«Αποδέξου ότι δεν χρειάζεσαι την οπτική του άλλου για να νιώσεις καλύτερα. Μπορείς να βάλεις τελεία από μόνος/η σου. Μπορείς να ανακαλύψεις τι έφταιξε και οδήγησε στον χωρισμό: καβγάδες, γκρίνιες, διαφωνίες, καμία διάθεση για συμβιβασμό, έλλειψη συναισθηματικής διαθεσιμότητας. Όλες αυτές είναι απαντήσεις που ακόμα κι αν πάρεις από το άλλο άτομο δεν θα σε βοηθήσουν απαραίτητα να τον/την ξεπεράσεις», λέει η Brown.

– Δεν επεξεργάζεσαι τον πόνο, τον επαναλαμβάνεις

Πολλές φορές επαναλαμβάνουμε στο μυαλό μας τον τελευταίο καβγά, τα τελευταία μηνύματα, ζητάμε από τους κολλητούς μας ξανά και ξανά να απαντήσουν: «ποιο ήταν πραγματικά το πρόβλημα;» Και αυτό αρχικά μπορεί να δείχνει πως βοηθά, όμως αν μέσω της επανάληψης αυτής απλά προσπαθείς να βρεις κρυμμένα νοήματα και ίσως κάποιο ίχνος ότι ο άλλος σε αγαπούσε πραγματικά, τότε καταλήγεις περισσότερο να βασανίζεις τον εαυτό σου, παρά να τον βοηθάς.

Εξάλλου, αυτός ο μηχανισμός δεν είναι καθόλου παραγωγικός: Δίνεις προτεραιότητα σε λεπτομέρειες που δεν αλλάζουν και ίσως δεν απαντώνται και όχι στον πόνο. Έτσι, δεν προχωράς μπροστά παρά μένεις κολλημένος/η στο παρελθόν. Αυτό, όμως, που χρειάζεσαι είναι να επικεντρωθείς στο πώς οι δύσκολες στιγμές σε έκαναν να νιώθεις: Σε πλήγωσαν; Σε εξόργισαν; Σε προκαλούν πικρία; «Χρησιμοποίησε τον χωρισμό ως μια αφορμή για να ανακαλύψεις τι συμβαίνει μέσα σου, ώστε να μάθεις και να αναπτυχθείς μέσα από αυτή την εμπειρία», καταλήγει η Brown.

Unsplash Liquid Artiste

– Περνάς περισσότερο χρόνο αναζητώντας εξηγήσεις για τον χωρισμό, παρά ανακούφιση

Αγαπούσες αυτόν τον άνθρωπο για μήνες ή χρόνια, οπότε είναι λογικό να μη θες τώρα να τον/την μισήσεις – συμβαίνει συχνά, μάλιστα, να υπερασπιζόμαστε τους πρώην μας σε έναν χωρισμό, να το ρίχνουμε π.χ. στα δύσκολα παιδικά τους χρόνια που τους διαμόρφωσαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Υπάρχει, όμως, μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ενσυναίσθηση και την εθελοτυφλία. Γιατί, όπως λέει η Brown, το να δικαιολογείς τον άλλον και τον τρόπο που σου φέρθηκε μειώνει την αυταξία σου, ενώ την ίδια ώρα απομακρύνει την προσοχή σου από αυτό που εσύ χρειάζεσαι και αξίζεις.

Αντί, λοιπόν, να κάνεις ανατομία στα κίνητρα και τα παιδικά τραύματα του άλλου, μετακίνησε την προσοχή σου στην επίδραση που έχουν οι πράξεις του σε εσένα. Αυτό σημαίνει να απαντήσεις σε σκέψεις όπως: «Δεν ήθελε να με πληγώσει, απλά δεν είναι καλός στην επικοινωνία!», με προσγειωμένες φράσεις όπως: «Ακόμα κι αν δεν το έκανε σκόπιμα, εγώ ένιωθα εγκατάλειψη». Μάλιστα, όπως καταλήγει η Brown, συχνά βοηθά το να έχεις ένα mantra εύκαιρο για τις στιγμές που το μυαλό σου πάει να τον/την υπερασπιστεί: Το παρελθόν μπορεί να εξηγεί γιατί συμπεριφέρθηκε έτσι, αλλά δεν το δικαιολογεί.

Βρείτε εδώ τα audio articles που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.

Για να ακούτε τα άρθρα του OW που είναι διαθέσιμα σε ηχητική μορφή, μπορείτε να μας ακολουθήσετε σε Spotify και σε Apple Podcasts.