Η ΝΕΑ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ DATING ΛΕΓΕΤΑΙ FLOODLIGHTING

Ένα νέο φαινόμενο στις ρομαντικές γνωριμίες, το floodlighting, δείχνει ότι η πρόωρη υπερβολική έκθεση μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Η αγγλική λέξη floodlight μεταφράζεται στα ελληνικά ως προβολέας. Πώς συνδέεται με το floodlighting, που είναι η νέα απειλή στο dating;

Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι κάνω φιλότιμες προσπάθειες να αποφύγω τον όρο «τοξικό» για να χαρακτηρίσω το φαινόμενο που διαπιστώθηκε πως κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό στις συναναστροφές ρομαντικού χαρακτήρα. Και το αποφεύγω γιατί η κατάχρηση που γίνεται –και δη από τις νεότερες γενιές– έχει αποδυναμώσει το συγκεκριμένο επίθετο.

Πολλές φορές, η τεράστια ανάγκη μας να αποφύγουμε την τοξικότητα (από όπου και αν προέρχεται) ορίζει εν πολλοίς τη συμπεριφορά μας και ωθεί εμάς τους ίδιους σε ακραίες συμπεριφορές. Μπορεί, για παράδειγμα, να «ξεφορτώνουμε» σε κάποιον που συναντάμε για πρώτη φορά ό,τι έχουμε μέσα μας αναφορικά με συναισθήματα που μας προκάλεσαν προηγούμενες σχέσεις και δεν μας άρεσαν. Δηλαδή, να κάνουμε floodlighting, που είναι γνωστό και ως «trauma dumping» (ας το αποδώσουμε ως ξαφνική εκφόρτιση τραυματικών εμπειριών).

Ένα παράδειγμα floodlighting

Επιχειρώντας να εξηγήσει περί τίνος πρόκειται, το Vice έδωσε το εξής παράδειγμα για το floodlighting: «Συναντάτε κάποιον από μια εφαρμογή για ραντεβού για ένα ποτό, λίγες ημέρες μετά την αρχική “σύνδεση”. Εκ του σύνεγγυς, αρχίζετε να μιλάτε για τα παιδικά σας χρόνια, να μοιράζεστε λεπτομέρειες για το διαζύγιο των γονιών σας ή το όποιο άλλο τραύμα.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

»Συνεχίζετε με το να εξηγείτε πόσο σας επηρέασε το κάθε γεγονός σε επίπεδο σχέσεων – π.χ. αμφισβητείτε την αγάπη, έχετε ανασφάλειες κ.λπ. Ενόσω τα λέτε όλα αυτά, προσπαθείτε να διαβάσετε τις “αντιδράσεις” του άλλου ατόμου, ώστε να καταλήξετε αν μπορεί να σας δεχθεί και να σας αντέξει».

Η θεωρία και η πράξη

Κάποιοι θεωρούν πως το να αποκαλύπτουν την ευαλωτότητά τους στο πρώτο ραντεβού είναι ένας τρόπος να έρθουν πιο κοντά με τους άλλους ανθρώπους. Από την αντίδραση των άλλων, περιμένουν να διαπιστώσουν αν υπάρχει μέλλον στη σχέση.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ FLOODLIGHTING ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΜΟΛΙΣ ΒΡΕΘΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Το συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει στην τελευταία σχέση του, θεωρώντας ότι αυτός ο συναισθηματικός «βομβαρδισμός» (που δεν σχετίζεται στο ελάχιστο με το νέο άτομο) θα ξεδιαλύνει πιο γρήγορα τα πράγματα. Ενδεχομένως να θεωρεί πως αν τα βγάλει όλα από μέσα του στο πρώτο ραντεβού, θα καταφέρει να διαπιστώσει αν μπορεί να επιτύχει πραγματική, ουσιαστική σύνδεση με τον άλλο ή όχι.

Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική: Ψυχολόγοι διαβεβαιώνουν πως υπάρχουν επιβλαβείς ψυχολογικές επιπτώσεις.

Η Brené Brown, η εμπνεύστρια του όρου floodlighting, έγραψε στο βιβλίο της με τίτλο «Τα δώρα της ατέλειας»: «Το floodlighting εμφανίζεται όταν μοιραζόμαστε πάρα πολλές πληροφορίες για τον εαυτό μας και τη ζωή μας με έναν ξένο, σε μια προσπάθεια να προστατευτούμε από την πραγματική ευαλωτότητα, κερδίζοντας τη συμπάθειά του. Λειτουργεί και ως δοκιμασία αποδοχής ή ανοχής από τον σύντροφο.

Δυστυχώς, για όλους όσοι έχουμε ακολουθήσει αυτήν την πρακτική τα αποτελέσματα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από ό,τι περιμένουμε. Τα άτομα που έχουμε απέναντί μας “κλειδώνουν” και απομακρύνονται».

Η ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΑΛΩΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΝΕΙΣ ΤΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΣΟΥ Ή ΩΣ ΒΑΡΟΜΕΤΡΟ ΑΝΟΧΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.

Το άτομο που δέχεται το floodlighting μπορεί να νιώσει πως «πνίγεται» και ότι δεν υπάρχει επικοινωνία, καθώς τα πρώτα ραντεβού υποτίθεται πως είναι για να καταλάβουμε αν υπάρχει χημεία ή κοινά ενδιαφέροντα.

Όπως λένε οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, όταν κάνουμε floodlighting στην αρχή μιας γνωριμίας, χωρίς να τσεκάρουμε αν το άλλο άτομο έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί επώδυνες εμπειρίες, δημιουργείται χάσμα μεταξύ μας. Μειώνονται οι πιθανότητες να αναπτυχθεί μια ισορροπημένη σχέση και ευνοείται μια ανθυγιεινή συναισθηματική δυναμική.

Χωρίς να έχουμε ενδιαφερθεί δευτερόλεπτο για το αν ο άλλος άνθρωπος θέλει ή μπορεί να ακούσει όσα «πετάμε», του δημιουργούμε την πίεση του ότι πρέπει να μας φροντίσει συναισθηματικά, ακόμα κι αν δεν μπορεί ή δεν θέλει να το κάνει. Έτσι, χάνονται τα υγιή όρια μεταξύ μας.