5 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΟΣΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΟ
Η καλή υγεία των οστών είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι μας. Μάθε τι δεν κάνει ποτέ μια ρευματολόγος για να προστατεύσει τα δικά της.
Συνειδητοποιούμε την αξία των γερών οστών όταν ατυχήσουμε με κάποιο κάταγμα. Αν μάλιστα βρισκόμαστε μετά τη μέση ηλικία, ίσως τότε να είναι που ερχόμαστε για πρώτη φορά σε επαφή με την απειλή της οστεοπόρωσης, μιας κατάστασης για την οποία ευθύνεται η χαμηλή οστική πυκνότητα και εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες.
Η οστεοπόρωση κάνει τα οστά αδύναμα και επιρρεπή στα κατάγματα. Την εμφανίζει κανείς λόγω κληρονομικότητας, κακού τρόπου ζωής, άλλων παθήσεων ή και φαρμάκων, ενώ το γήρας ούτως ή άλλως προκαλεί φυσική απώλεια οστικής μάζας. Συνεπώς, το να διαφυλάξουμε την καλή υγεία των οστών μας είναι κάτι που μας αφορά όλους.
Η ρευματολόγος Dr. Natalie Azar αποκάλυψε σε δημοφιλή αμερικανική εκπομπή όλα όσα δεν θα έκανε ποτέ στην προσπάθειά της να προστατεύσει όσο είναι δυνατόν τα οστά της καθώς μεγαλώνει.
5 πράγματα που δεν θα έκανε ποτέ μια ρευματολόγος
1. «Δεν θα περίμενα ποτέ ένα κάταγμα για να αρχίσω να σκέφτομαι την οστεοπόρωση»
«Περίπου 10 εκατομμύρια άτομα άνω των 50 στις Η.Π.Α. έχουν οστεοπόρωση», λέει η Azar. «Από αυτούς, το 1,5 εκατομμύριο έχει υποστεί κάποιο κάταγμα, με το 80% των περιστατικών να αφορούν γυναίκες».
Όπως επισημαίνει, παρόλο που ο έλεγχος της πυκνότητας των οστών συνήθως ξεκινάει από τα 65, ορισμένα φάρμακα, ασθένειες και το οικογενειακό ιστορικό παίζουν ρόλο στην υγεία των οστών, κάνοντας ορισμένα άτομα υποψήφια για έλεγχο σε μικρότερη ηλικία. Αν κάποιος σχετίζεται με τους παραπάνω παράγοντες, έχει νόημα να το συζητήσει με τον θεράποντα ιατρό του.
2: «Δεν θα παρέβλεπα την πρόσληψη ασβεστίου στα παιδιά και εφηβικά χρόνια»
Όπως εξηγεί η Azar, τα κορίτσια τυπικά φτάνουν στο 90% της οστικής τους πυκνότητας στα 18, ενώ τα αγόρια στα 20. «Και στα μέσα των 30 η οστική πυκνότητα αρχίζει να φθίνει», επισημαίνει.
Συμβουλεύει λοιπόν όσους έχουν παιδιά να βεβαιώνονται ότι αυτά λαμβάνουν επαρκές ασβέστιο, ειδικά κατά την εφηβεία, οπότε η ανάπτυξη των οστών είναι γρήγορη. Σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), τα περισσότερα παιδιά δεν καταναλώνουν επαρκές ασβέστιο, οπότε έχει νόημα οι γονείς και οι φροντιστές να τους προσφέρουν τροφές που περιέχουν τουλάχιστον το 20% της ημερήσιας αξίας σε ασβέστιο ανά μερίδα.
Κατά τον FDA, η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου για παιδιά ηλικίας από 1 έως 3 ετών είναι 700 mg. Για παιδιά άνω των 4 ετών, καθώς και για τους ενήλικες, φτάνει τα 1.300 mg.
Παρόλο που το γάλα θεωρείτο για χρόνια η σπουδαιότερη πηγή ασβεστίου, υπάρχουν παιδιά που αρνούνται να το καταναλώσουν. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν άλλες εξίσου καλές πηγές – μπορείς να τις δεις εδώ.
3: «Δεν θα βασιζόμουν ποτέ αποκλειστικά στα συμπληρώματα για να λάβω όλο το ασβέστιο που χρειάζομαι»
Η Azar δίνει μεγάλη έμφαση στις τροφές που είναι πλούσιες σε ασβέστιο. Παρόλο που τα συμπληρώματα διατροφής μπορούν σίγουρα να παρέχουν επαρκείς ποσότητες, η ίδια συνιστά στους ασθενείς της να καταναλώνουν κανονικά τρόφιμα. Αν δεν αγαπούν τα γαλακτοκομικά, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για την καλή υγεία των οστών, όπως «γάλα σόγια, σολομός, κέιλ, σπόροι chia και το σκληρό τόφου».
4: «Δεν θα κάπνιζα ποτέ, ούτε θα κατανάλωνα μεγάλες ποσότητες αλκοόλ»
«Το κάπνισμα και το αλκοόλ μπορεί να γίνουν εξίσου καταστροφικά για την υγεία», λέει η Azar. Αναφορικά με το αλκοόλ, αναφέρει ότι δεν χρειάζεται να το βγάλει κανείς εντελώς από τη ζωή του, όμως αν θέλει να προστατεύσει τα οστά του, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να το καταναλώνει με μέτρο και να μην ξεπερνά ποτέ τα 2-3 ποτήρια στις εξόδους του. Για το τσιγάρο, από την άλλη, ούτε λόγος – η διακοπή του κρίνεται απαραίτητη.
5: «Δεν θα μείωνα ούτε θα σταματούσα ποτέ τη σωματική άσκηση»
Η άσκηση είναι θεμελιώδης «στη δύναμη, την ισορροπία, τον συντονισμό και την ελαστικότητα», λέει η Azar. Τα κατάγματα των καρπών και των γοφών, προσθέτει, αποτελούν τυπικά αποτέλεσμα πτώσεων, όμως η άσκηση συμβάλλει ώστε αυτές να αποφεύγονται. «Έχει σημασία να εξασφαλίζεις ότι διατηρείς την ελαστικότητα και τη δύναμή σου καθώς μεγαλώνεις», τονίζει.
Η ίδια συμπληρώνει ότι ειδικά από μια ηλικία και μετά χρειάζεται να ελέγχουμε ότι και το σπίτι μας είναι ασφαλές αναφορικά με κινδύνους πτώσεων: χαλάκια που γλιστρούν και ανεπαρκής φωτισμός πρέπει να τακτοποιούνται, ενώ βοηθάει να τοποθετούνται σε κάποια σημεία κουπαστές. «Πολλοί ηλικιωμένοι θα γλίτωναν κατάγματα αν υπήρχαν αυτές οι προφυλάξεις στα σπίτια τους».