ΑΥΤΗ Η ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑΓΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΤΟ ΓΟΝΑΤΟ

Μπορεί μια μικρή αλλαγή στο περπάτημα να μειώσει τον πόνο που προκαλεί η οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, προσφέροντας ανακούφιση χωρίς φάρμακα;

Περίπου 360 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως αντιμετωπίζουν οστεοαρθρίτιδα του γονάτου, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι το 13% των ενηλίκων πάσχει από τη συγκεκριμένη πάθηση. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ασθενείς υπομένουν 10 έως 15 χρόνια αυξανόμενου πόνου και μειωμένης ευκινησίας, πριν αναγκαστούν να καταφύγουν σε αρθροπλαστική γονάτου.

Η οστεοαρθρίτιδα του γονάτου είναι μια χρόνια εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων, που προκαλεί έντονο πόνο και δυσκαμψία, περιορίζοντας την κίνηση και επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Για την αντιμετώπισή της, πολλοί καταφεύγουν στη λήψη φαρμάκων ή στη χρήση ειδικών στηριγμάτων. Τώρα, μια νέα μελέτη δείχνει πως ίσως υπάρχει μια απλούστερη λύση: μια μικρή αλλαγή στον τρόπο που περπατάμε.

Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γιούτα, μια διακριτική μετατόπιση στη θέση των δαχτύλων κατά το περπάτημα (προς τα μέσα ή προς τα έξω), μπορεί να μειώσει σημαντικά τον πόνο στο γόνατο.

Ο Scott Uhlrich, επικεφαλής της έρευνας, τονίζει πως «η αλλαγή αυτή δεν μειώνει τη συνολική δύναμη που περνά από το γόνατο, αλλά τη μεταφέρει από τα πιο φθαρμένα σημεία του σε τμήματα με περισσότερο και υγιέστερο χόνδρο». Η παρατήρηση αυτή προσφέρει ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους που πάσχουν από ήπια έως μέτρια οστεοαρθρίτιδα.

iStock

Το πείραμα στο εργαστήριο

Στη μελέτη, που διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια, συμμετείχαν 68 άτομα με πόνο στο εσωτερικό μέρος του γονάτου και ήπια έως μέτρια οστεοαρθρίτιδα. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να δοκιμάσουν διαφορετικές γωνίες βηματισμού (5 ή 10 μοίρες προς τα μέσα και προς τα έξω) και στη συνέχεια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα παρέμβασης εκπαιδεύτηκε να περπατά με τον πιο ευεργετικό για κάθε μέλος τρόπο, ενώ η ομάδα ελέγχου συνέχισε με τον συνήθη βηματισμό της. Μια φορά την εβδομάδα για έξι εβδομάδες, οι συμμετέχοντες προπονούνταν σε διάδρομο με αισθητήρες, λαμβάνοντας ανατροφοδότηση σε πραγματικό χρόνο μέσω μιας μικρής δόνησης στο πόδι, όταν απέκλιναν από την προτεινόμενη γωνία βάδισης.

Μετά από έναν χρόνο, η ομάδα παρέμβασης ανέφερε σημαντική μείωση του πόνου, η οποία βάσει συγκριτικών στοιχείων ήταν αντίστοιχη με την επίδραση των κοινών μη συνταγογραφούμενων παυσίπονων. Επιπλέον, οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν ότι η αλλοίωση του χόνδρου προχωρούσε πιο αργά σε όσους είχαν αλλάξει τον τρόπο που περπατούσαν. Όπως εξήγησε ο ειδικός, το πλεονέκτημα ήταν διπλό, καθώς από τη μία μειώθηκε ο πόνος χωρίς τη συνεχή χρήση φαρμάκων (μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στο στομάχι), ενώ από την άλλη ενδεχομένως να καθυστερεί η φθορά του γονάτου και η ανάγκη για πιο βαριές επεμβάσεις.

iStock

Τι μπορεί να φέρει το μέλλον

Αν και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, δεν πρόκειται για μια μέθοδο που μπορεί να εφαρμόσει κανείς μόνος του. Κάθε ασθενής με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο είναι διαφορετικός, όπως και το ποια γωνία βηματισμού μπορεί να τον βοηθήσει. Η προσπάθεια να αλλάξει κάποιος μόνος του τον τρόπο που περπατά μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τη μεταφορά της πίεσης σε άλλα ήδη καταπονημένα σημεία, επιδεινώνοντας το πρόβλημα. Γι’ αυτό η παρέμβαση στην παραπάνω μελέτη έγινε υπό στενή παρακολούθηση, με εξειδικευμένο εξοπλισμό.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως η μελέτη αυτή, αν και σχετικά μικρή και περιορισμένη σε άτομα με ήπια μορφή οστεοαρθρίτιδας, ανοίγει τον δρόμο για νέες, μη φαρμακευτικές θεραπείες.

Ωστόσο, μέχρι να γίνουν ευρέως διαθέσιμες τέτοιες εξατομικευμένες παρεμβάσεις, η καλύτερη «θεραπεία» για την οστεοαρθρίτιδα παραμένει το τακτικό περπάτημα και η ενδυνάμωση των μυών γύρω από το γόνατο.