ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Όλο και περισσότερες νέες μελέτες αποδεικνύουν πως μια καθοριστική αλλαγή στον τρόπο ζωής μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αποτροπή του καρκίνου.

Πιστεύεις πως δεν θα συμβεί ποτέ σε σένα, μέχρι την ημέρα που τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν είναι ακριβώς αυτά που περίμενες. Tότε αλλάζουν τα πάντα – οι προτεραιότητες αναδιαρθρώνονται και το να είσαι καλά γίνεται πλέον πρωταρχικό ζητούμενο. Aκόμα κι αν αρχικά δικαιολογημένα σε κατακλύζει κύμα πανικού, oι πιθανότητες να γίνεις καλά είναι με το μέρος σου και θα κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου για να τις ενισχύσεις.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2025 στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine έριξε λίγο παραπάνω φως στο πώς μπορεί κανείς να συμβάλει ώστε να μην υποτροπιάσει μία από τις πιο θανατηφόρες μορφές καρκίνου: του παχέος εντέρου. Στις δυτικές κοινωνίες, είναι ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος στις γυναίκες και ο τρίτος στους άνδρες, με 5% πιθανότητα εμφάνισης στη ζωή του μέσου ανθρώπου.

Οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια εύλογα δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον εν λόγω καρκίνο και ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένας ασφαλής τρόπος να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής του κατά σημαντικό ποσοστό. Συγκεκριμένα, η μελέτη έδειξε ότι οι επιζήσαντες από καρκίνο του παχέος εντέρου που γράφτηκαν σε ένα δομημένο 3ετές πρόγραμμα άσκησης –ακόμα κι αν δεν είχαν καμία εμπειρία στην άσκηση– μείωσαν τον κίνδυνο υποτροπής του καρκίνου τους κατά 28%.

iStock

«Όταν είδαμε τα αποτελέσματα μείναμε άναυδοι», λέει ο Christopher Booth, καθηγητής ογκολογίας στο Queen’s University Ontario και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. «Τα προγράμματα γυμναστικής είναι ένας εξαιρετικός, οικονομικός τρόπος για να νιώθουν οι άνθρωποι καλύτερα, να έχουν λιγότερες υποτροπές καρκίνου και να ζουν περισσότερο».

Πώς η άσκηση μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής του καρκίνου

Δεδομένων των ζωτικών εργασιών που καλείται να επιτελέσει το έντερο, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι είναι ευαίσθητο στον καρκίνο. Το παχύ έντερο αποτελεί μέρος του γαστρεντερικού σωλήνα, ο οποίος υπολογίζεται ότι έχει μήκος λίγο πάνω από 9 μέτρα. Δουλειά του είναι να απορροφά καθημερινά 1,5 λίτρο νερού, ενώ περιέχει εκατοντάδες χιλιάδες κύτταρα, τα οποία διαρκώς επεξεργάζονται τις τροφές που καταναλώνουμε. Παίζει, λοιπόν, κρίσιμο ρόλο στην πέψη, στην απορρόφηση, ακόμα και στο ανοσοποιητικό μας σύστημα.

iStock

Την ίδια ώρα, το έντερο επεξεργάζεται και μεγάλη ποσότητα χημικών, π.χ. των φυτοφαρμάκων που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά, συχνά ακόμα και αφού τα πλύνουμε. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ορισμένα από αυτά μπορούν να συμβάλουν μακροπρόθεσμα στην ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου. Αν η διατροφή μας μπορεί να ευθύνεται για την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου, φαίνεται πως η άσκηση είναι αυτή που μπορεί να βοηθήσει ώστε να μην υποτροπιάσει.

Για τις ανάγκες της νέας αυτής μελέτης, παρακολουθήθηκαν 889 ασθενείς από τον Καναδά, την Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Η.Π.Α., από το 2009 έως το 2024. Ήταν άτομα που είχαν θεραπεύσιμο καρκίνο του παχέος εντέρου και είχαν ολοκληρώσει τις χημειοθεραπείες τους. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε όσους στο πλαίσιο της θεραπείας τους μετά τον καρκίνο επέλεξαν ένα πρόγραμμα άσκησης και όσους έλαβαν ένα εκπαιδευτικό φυλλάδιο που ενθάρρυνε την άσκηση και την υγιεινή διατροφή.

Όσοι επέλεξαν την άσκηση, συναντιόντουσαν με έναν personal trainer κάθε δύο εβδομάδες κατά τον πρώτο χρόνο και κάθε μήνα για τα επόμενα δύο χρόνια. Οι γυμναστές τους βοηθούσαν να βρίσκουν τρόπους να αυξάνουν τη φυσική τους δραστηριότητα. Κάποιοι από τους ασθενείς επέλεξαν το περπάτημα, όπως η 62χρονη Terri Swain-Collins, που ξεκίνησε να περπατά για 45 λεπτά αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα.

ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΑΝ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ 28% ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ ΚΑΙ 37% ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ.

«Διάλεξα να κάνω κάτι για τον εαυτό μου που θα με έκανε να νιώθω καλύτερα», είπε η ίδια μιλώντας στο Associated Press. Η τακτική επαφή με έναν φίλο της γυμναστή της έδινε κίνητρο και την έκανε να νιώθει πιο υπόλογη για τη δέσμευσή της: «Δεν ήθελα να τον συναντώ και να του λέω ότι δεν έκανα τίποτα αυτή την εβδομάδα, οπότε φρόντιζα πάντα να έχω κάνει κάτι».

Pexels Yankrukov

Έπειτα από 8 χρόνια, τα άτομα που ακολούθησαν το πρόγραμμα γυμναστικής όχι μόνο έγιναν πιο δραστήρια από την άλλη ομάδα, αλλά είχαν 28% λιγότερες υποτροπές του καρκίνου και 37% λιγότερους θανάτους. Φυσικά, είχαν και περισσότερες θλάσεις ή άλλα σχετικά προβλήματα. Αυτό, όμως, δεν μείωσε το κίνητρό τους.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς έβαλαν για τα καλά την άσκηση στη ζωή τους λέγοντας ότι βρήκαν τρόπους να την κάνουν πιο διασκεδαστική, ακριβώς επειδή πίστεψαν στα οφέλη της. Οι επιστήμονες καλούν πλέον τους γιατρούς να την εντάξουν στα θεραπευτικά σχήματα που προτείνουν, καθώς αποδεδειγμένα βελτιώνει τις πιθανότητες επιβίωσης.