ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΣΟΥ;

Όπως σε κάθε σχέση, έτσι και σε αυτή με τον ψυχοθεραπευτή σου υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή να διαφωνήσεις, να θυμώσεις ή να απογοητευτείς. Τι γίνεται τότε;

Η επιτυχημένη ψυχοθεραπεία βασίζεται στην καλή σχέση θεραπευόμενου και θεραπευτή. Η σχέση αυτή πρέπει να χαρακτηρίζεται από αμοιβαία εμπιστοσύνη, ανοιχτή επικοινωνία και κοινούς στόχους. Όπως σε κάθε σχέση, όμως, υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή να προκύψουν διαφωνίες ή κάποια απογοήτευση. Μπορεί, δηλαδή, να νιώσεις ότι ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου δεν σε καταλαβαίνει ή ακόμα και να θυμώνεις με ό,τι σου λέει.

Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορεί να σκεφτείς ότι ίσως τελικά δεν ταιριάζετε και είναι καλύτερα να διακόψεις τις συνεδρίες. Είναι αυτή η λύση;

Ζήτησα από την ψυχολόγο-συστημική οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Αγγελική Καβαλλιεράτου να μου πει τη γνώμη της πάνω στο ζήτημα: Τι χρειάζεται να σκεφτείς όταν διαπιστώνεις ότι διαφωνείς με τον άνθρωπο στον οποίο στρέφεσαι για βοήθεια και πότε έχει νόημα να διακόψεις αυτή τη σχέση; Διάβασε παρακάτω τι απάντησε.

Η σημασία της ασφάλειας στη σχέση με τον ψυχοθεραπευτή

Η ψυχοθεραπεία ξεκινά όταν κάνεις έχει αποφασίσει πως θέλει να δει, να κατανοήσει και ενδεχομένως να μετακινήσει σημαντικά κομμάτια του εαυτού του και της ζωής του.

Η αλλαγή αυτή μπορεί να αφορά προσωπική εξέλιξη και μετακίνηση στα σημαντικά πεδία της ζωής μας, αλλά μπορεί να αφορά και σε κομμάτια διαχείρισης γύρω από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και τους ρόλους της ζωής μας ως σύντροφοι, γονείς, φίλοι, συνάδελφοι κ.λπ.

Η κάθε μικρή ή μεγάλη μετακίνηση, λοιπόν, σαφώς κρύβει φόβο για το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η αλλαγή στην πράξη για τη ζωή του θεραπευόμενου και αυτό απαιτεί σημαντική δουλειά.

ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΖΕΣΤΑΣΙΑ, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗ.

Η διαδρομή της ψυχοθεραπείας εμπεριέχει και απαιτητικά κομμάτια, τόσο που κανείς νιώθει συμβολικά πως έχασε τον εαυτό του και τον συναντά ξανά από την αρχή, με νέα δεδομένα.

Όλη αυτή διαδικασία προϋποθέτει ασφάλεια, για να καταφέρει κανείς να «ακουμπήσει», να εξελιχθεί και να προχωρήσει. Αυτή η ασφάλεια προέρχεται από το πλαίσιο της θεραπείας και κυρίως από τη θεραπευτική σχέση.

Για να λειτουργήσει λοιπόν η θεραπεία, απαιτείται η σχέση μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου να εμπεριέχει ζεστασιά, ενσυναίσθηση, κατανόηση και αποδοχή.

Δώσε χρόνο στην αρχή της θεραπείας

Αυτό που προτείνω εγώ στους νέους μου θεραπευόμενους είναι να δίνουν λίγο χρόνο στην έναρξη μιας θεραπευτικής διαδρομής, ώστε να γνωρίσουν τόσο τον ψυχοθεραπευτή, όσο και τη διαδικασία μέσα από τα μάτια του. Δίνοντας αυτόν τον λίγο χρόνο, θα καταφέρουν φορά με τη φορά να έχουν πιο σαφή εικόνα τόσο για τη διαδικασία, όσο και για την σχέση καθαυτή.

Κάθε άνθρωπος είναι δεδομένο πως είναι διαφορετικός, είναι ένας ολόκληρος κόσμος και για να καταφέρει να περιορίσει τον φόβο, τις άμυνες και να ανοίξει κάθε του πτυχή, χρειάζεται σαφώς χρόνος.

Σκέψου τι δεν λειτουργεί και φέρ’ το στη θεραπεία

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον κάποιος αποφασίσει πως ενδεχομένως δεν του ταιριάζει απαραίτητα είτε το θεραπευτικό πλαίσιο, είτε η προσέγγιση του θεραπευτή, τότε προτείνω να πάρει λίγο χρόνο πριν ολοκληρώσει αυτή τη σχέση, κυρίως για να κατανοήσει πιο ξεκάθαρα τι είναι αυτό που δεν λειτούργησε, αλλά και τι ενδεχομένως έχει συγκεκριμένα ανάγκη στη θεραπεία του.

Όπως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε σχέση επίσης, το ίδιο ακριβώς ισχύει για τη θεραπευτική σχέση. Έτσι, υπάρχει περίπτωση να αισθανθεί κανείς συναισθήματα ανάμεικτα, δυσφορίας ή αμφιθυμίας σχετικά με τη θεραπεία στο σύνολο.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Έχει νόημα να τα φέρει αυτά στη θεραπεία του σαν σκέψη και αίσθηση, ώστε να το δει και μαζί με τον θεραπευτή του.

Μπορεί η δυσκολία του να αφορά στα ζητήματα που διαπραγματεύεται, μπορεί να αφορά στην προσωπική του δυσκολία να συνδεθεί, όποτε να χρειάζεται ενδεχομένως κι άλλο χρόνο γι' αυτό το στάδιο. Μπορεί, όμως, η δυσκολία να ανταποκρίνεται στο πλαίσιο και τη σχέση με τον θεραπευτή.

ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΑΝΑΜΕΙΚΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

Μέσα από τη συζήτηση και την επεξεργασία θα γίνει πιο ξεκάθαρο για ποιο λόγο αισθάνεται έτσι και αυτό θα σημαίνει είτε ότι πρέπει να δώσει λίγο επιπλέον χρόνο και να δει τον εαυτό του μέσα στη διαδρομή αυτή, είτε ότι πρέπει να την ολοκληρώσει ομαλά.

Κατά τη γνώμη μου, όπως η αρχή, έτσι και η ολοκλήρωση κάθε σχέσης –και της θεραπευτικής– έχει μεγάλη σημασία να γίνεται έπειτα από διαπραγμάτευση και με επικοινωνία, ώστε μέσα του κανείς να το βιώνει ως ολοκλήρωση και όχι ως φυγή ή διακοπή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη δουλειά και την επένδυση που έχει γίνει, η διακοπή της θεραπείας να γίνεται συνειδητά και ομαλά.

Μην εγκαταλείψεις τη θεραπεία λόγω μιας σχέσης με έναν ψυχοθεραπευτή που δεν λειτούργησε

Εφόσον κανείς απαντήσει στα ερωτήματα «τι δεν λειτούργησε την προηγούμενη φορά και τι θα ήθελα στο εξής για εμένα;» αλλά και «είμαι έτοιμος να συναντήσω και να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου;», είναι εξαιρετικά σημαντικό να δώσει μία ακόμα ευκαιρία για να γνωρίσει και να μπει σε ένα νέο θεραπευτικό πλαίσιο με έναν νέο θεραπευτή. Γιατί πάνω απ’ όλα προτεραιότητα έχει ο εαυτός μας και η φροντίδα προς αυτόν.