ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;

Ποιος είπε ότι μετά τα 60 δικαιολογείται να περιορίζεις τον γυναικολογικό σου έλεγχο; Ο Χειρουργός-Γυναικολόγος Βασίλης Σιούλας μιλάει στο OW για τον καρκίνο του αιδοίου και εξηγεί γιατί απειλεί κυρίως γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Συνηθίζουμε να συνδέουμε τον γυναικολογικό καρκίνο με ηλικίες λίγο πριν ή λίγο μετά την εμμηνόπαυση, όταν δηλαδή η γυναίκα έχει ακόμα μέσα της ορμόνες (κυρίως οιστρογόνα) που διεγείρουν τη δημιουργία ορισμένων τύπων καρκινικών κυττάρων. Δεν περιμένεις ότι μια γυναίκα μετά τα 60, ή ακόμα και 70, μπορεί να εμφανίσει έναν γυναικολογικό καρκίνο, σωστά;

Κι όμως, όπως λέει ο Χειρουργός-Γυναικολόγος Βασίλης Σιούλας, με τον οποίον συνομίλησα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικολογικής Ογκολογίας, ο καρκίνος του αιδοίου είναι ο τέταρτος πιο συχνός γυναικολογικός καρκίνος. Και μπορεί να προσβάλει ακόμα και γυναίκες 70 ετών.

Τι πρέπει να γνωρίζεις για τον καρκίνο του αιδοίου

Καταρχάς, αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι «στην πραγματικότητα είναι αρκετά σπάνιος», λέει καθησυχαστικά ο Δρ. Σιούλας. Η πλειονότητα των περιπτώσεων διαγιγνώσκεται σε αρχικά στάδια, οπότε τα ποσοστά επιβίωσης είναι υψηλά.

iStock

Όπως εξηγεί, υπάρχουν ουσιαστικά δύο δρόμοι καρκινογένεσης για τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, που εντοπίζεται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα:

1. Ο πιο συχνός και συνήθως σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας είναι να δημιουργηθεί στην αρχή μια χρόνια φλεγμονώδης διαταραχή που λέγεται «σκληρυντικός λειχήνας», η οποία σε κάποιο ποσοστό (περίπου 30%) μπορεί να μεταπέσει σε καρκίνωμα των γεννητικών οργάνων – στον συνήθη τύπο καρκινώματος των γεννητικών οργάνων, δηλαδή.
2. Ο δεύτερος δρόμος είναι να ξεκινήσουν όλα από μια λοίμωξη, δηλαδή από κάποιο επιθετικό στέλεχος του ιού των κονδυλωμάτων, η οποία να παραμείνει για αρκετά χρόνια αδιάγνωστη, να κάνει κάποιες προκαρκινικές αλλοιώσεις και συν τω χρόνω να κάνει και μια πραγματική κακοήθεια στα εξωτερικά γεννητικά όργανα.

Πότε ο καρκίνος του αιδοίου αποτελεί κίνδυνο

«Αν διαγνωστεί έγκαιρα ο καρκίνος του αιδοίου, θα πάει καλά», μου λέει ο Δρ. Σιούλας. «Το πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι συνήθως πρόκειται για μια νόσο που εμφανίζεται σε γυναίκες προχωρημένης ηλικίας. Αυτές οι γυναίκες έχουν σταματήσει τις γυναικολογικές επισκέψεις εδώ και αρκετά χρόνια. Πολλές φορές, ακόμα κι αν δουν κάτι στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, δεν εξετάζονται καν. Το αμελούν και ενδεχομένως ντρέπονται να το πουν ακόμα και στα συγγενικά τους πρόσωπα, ώστε να ενθαρρυνθούν από αυτά για να πάνε στο γιατρό. Μιλάμε για γυναίκες γύρω στα 70».

Ο ίδιος προσθέτει: «Πολλές φορές, επειδή το κυρίαρχο σύμπτωμα και των προκαρκινικών καταστάσεων και του καρκίνου του αιδοίου είναι ο επίμονος κνησμός, αυτός αποδίδεται σε μία απλή μυκητίαση ή στην ατροφία της εμμηνόπαυσης και όχι στο πραγματικό αίτιο. Το “παλεύουν”, λοιπόν, οι γυναίκες με κρέμες, οι οποίες ανακουφίζουν ίσως λίγο τα συμπτώματα, αλλά στην ουσία το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν την πραγματική αιτία».

Η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης είναι καθοριστική στο να έχει η νόσος αυτή καλή έκβαση.

iStock

Ποια άλλα συμπτώματα χρειάζεται να προσέξει μια γυναίκα;

Πέρα από τον κνησμό, υπάρχουν ορισμένες ακόμα κλινικές ενδείξεις, όπως:

• Το άλγος ή το αίσθημα καύσου.
• Η αιμόρροια ή οι αυξημένες εκκρίσεις.
• Η διόγκωση των βουβωνικών λεμφαδένων.
• Τα συμπτώματα που προκαλεί η προσβολή του ουροποιητικού συστήματος σε προχωρημένες περιπτώσεις (π.χ. αιματουρία).
• Τα συμπτώματα που προκαλεί η προσβολή του κατώτερου τμήματος του εντέρου και του πρωκτού σε προχωρημένες περιπτώσεις (π.χ. δυσχεσία).

Σε κάθε περίπτωση, για την οριστική διάγνωση του καρκίνου του αιδοίου απαιτείται λήψη βιοψίας, καθώς και κλινική εξέταση με κολποσκόπηση του κατώτερου γεννητικού συστήματος-περινέου και η ψηλάφηση των βουβωνικών λεμφαδένων.

Όσο για την αντιμετώπιση σε περίπτωση θετικής διάγνωσης, αυτή κατά κανόνα απαιτεί χειρουργική αφαίρεση του καρκινώματος με ριζική εκτομή της βλάβης, ενώ σε περίπτωση μεγάλου όγκου απαιτείται ριζική εκτομή του αιδοίου. Ο γυναικολόγος-ογκολόγος θα κρίνει αν απαιτείται περαιτέρω θεραπεία.