ΤΙ ΧΑΝΕΙΣ ΠΟΥ… ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ

Η ζωή μακριά από τη φύση έχει συνέπειες που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Μήπως ήρθε η ώρα να το συνειδητοποιήσεις;

Ένα ταξίδι προς την Πρέβεζα με έκανε να καταλάβω το έγκλημα που διαπράττω εναντίον της υγείας μου –σωματικής και, κυρίως, ψυχολογικής– με την επιλογή μου να μην κουνιέμαι τα Σαββατοκύριακα, προτάσσοντας την ανάγκη μου για ξεκούραση. Στην πράσινη Πρέβεζα, με τη βλάστηση, τα ποτάμια και ό,τι άλλο μπορεί να «αδειάσει» ουσιαστικά το μυαλό σε μηδενικό χρόνο και να προκαλέσει ψυχική ανάταση που διαρκεί για εβδομάδες.

Οι μελέτες δείχνουν μεταξύ άλλων ότι λίγα λεπτά καθημερινής έκθεσης στη φύση μειώνουν το στρες, προάγουν την αίσθηση ηρεμίας και συμβάλλουν στη μείωση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο φόβος και η λύπη. Παράλληλα, ενισχύεται η ψυχική ευεξία και η ευγνωμοσύνη.

Όσον αφορά τη συνολική μας υγεία, η χαλάρωση που προκαλεί η επαφή με τη φύση μειώνει την αρτηριακή πίεση σε υγιή και υπερτασικά άτομα, ενώ τα μάτια μας ξεκουράζονται. Σημειώστε επίσης ότι οι βόλτες στη φύση έχουν συνδεθεί με χαμηλότερα επίπεδα φλεγμονών, οι οποίες σχετίζονται με διάφορες ασθένειες και καταστάσεις, όπως η κατάθλιψη και τα αυτοάνοσα νοσήματα.

Μήπως πειστήκατε (στον εαυτό μου μιλάω) να κάνετε τις εκδρομές σας;

Pexels / Joddys

Προτιμάμε τα ντουβάρια από τη φύση

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Earth, δεν έκανα μόνο εγώ το λάθος να κάθομαι μεταξύ ντουβαριών, αντί να κάνω μια βόλτα στη φύση. Όπως αναφέρουν τα στοιχεία, η σύνδεση των ανθρώπων με τη φύση έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 60% από το 1800 έως σήμερα, «κάτι που αντικατοπτρίζεται σχεδόν ακριβώς στην εξαφάνιση από τα βιβλία λέξεων που αφορούν τη φύση, όπως ποτάμι, βρύα (ευδοκιμούν σε βράχους) και άνθος».

Ο ερευνητής Miles Richardson, καθηγητής σύνδεσης με τη φύση στο University of Derby, παρακολουθεί με ακρίβεια πώς η φύση έχει εκλείψει σταδιακά από τη ζωή των ανθρώπων σε διάστημα 220 ετών, χρησιμοποιώντας δεδομένα για την αστικοποίηση, την απώλεια της άγριας ζωής στις γειτονιές και, κυρίως, το γεγονός ότι οι γονείς δεν «μεταδίδουν» πλέον την ενασχόληση με τη φύση στα παιδιά τους.

Προηγούμενες εργασίες έχουν ξεκαθαρίσει ότι η γονική σύνδεση με τη φύση είναι ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας για το αν ένα παιδί θα έρθει κοντά στο φυσικό περιβάλλον.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ!

Η μοντελοποίηση προβλέπει μια συνεχιζόμενη «εξαφάνιση της εμπειρίας», με τις μελλοντικές γενιές να συνεχίζουν να χάνουν την επίγνωση της φύσης επειδή δεν υπάρχει στις ολοένα και πιο πυκνοκατοικημένες γειτονιές, ενώ οι γονείς εξακολουθούν να μη συστήνουν την εμπειρία της επίσκεψης σε φυσικά περιβάλλοντα.

iStock

Πόσα λεπτά την ημέρα χρειαζόμαστε σε φυσικούς χώρους;

Ο Richardson δήλωσε στην Guardian ότι «η σύνδεση με τη φύση γίνεται πλέον αποδεκτή ως βασική αιτία της περιβαλλοντικής κρίσης. Είναι ζωτικής σημασίας και για τη δική μας ψυχική υγεία. [...] Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη για μετασχηματιστική αλλαγή, αν πρόκειται να αλλάξουμε τη σχέση της κοινωνίας με τη φύση».

Ο ίδιος ομολόγησε πως εξεπλάγη από την κλίμακα των αλλαγών που απαιτούνται για να αντιστραφεί η απώλεια σύνδεσης με τη φύση. Η αύξηση της διαθεσιμότητας χώρων πρασίνου σε μια πόλη κατά 30% μπορεί να μοιάζει με ριζική θετική πρόοδο για την άγρια ζωή και τους ανθρώπους, ωστόσο ο ερευνητής εξήγησε ότι η μελέτη του υποδεικνύει πως μια πόλη μπορεί να χρειαστεί να είναι «10 φορές πιο πράσινη για να αντιστρέψει τη μείωση της σύνδεσης με τη φύση».

Σύμφωνα με τη μελέτη, πιο αποτελεσματικά είναι τα μέτρα που ενσταλάζουν την ευαισθητοποίηση και την επαφή με τη φύση σε μικρά παιδιά και οικογένειες, όπως οι παιδικοί σταθμοί δασικών σχολείων.

Pexels / Shvetsa

Για να δούμε, ωστόσο, πραγματική αλλαγή και να αποκαταστήσουμε τη σύνδεσή μας με τη φύση, θα πρέπει να εφαρμόζονται σχετικές πολιτικές για τα επόμενα 25 χρόνια!

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να βελτιώσουμε την κατάστασή μας, ατομικά; «Η μοντελοποίηση δείχνει πως αρκεί να περνάμε τουλάχιστον 40 λεπτά την ημέρα σε φυσικούς χώρους».