ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑ

Είτε επειδή νιώθουν μόνοι, είτε λόγω αμηχανίας, οι άνθρωποι που μιλούν πολύ μπορεί να γίνουν ανυπόφοροι. Τι κάνουμε τότε;

Ας ξεκινήσουμε με μία παραδοχή: οι άνθρωποι που μιλούν πολύ δεν είναι ούτε κακοί, ούτε τοξικοί, ούτε έχουν κάποιον σκοπό να σε βλάψουν. Άσχετα αν εσύ έτσι νιώθεις. Αν το σκεφτείς λίγο, συνήθως πρόκειται για ανθρώπους που νιώθουν μόνοι και με την πρώτη ευκαιρία θέλουν να τα πουν μαζεμένα, σαν τον διψασμένο που βρίσκει νερό.

Ωστόσο, μπορεί να είναι απλά μία ένδειξη αμηχανίας, όπως το να βρεθεί κανείς σε μια κοινωνική εκδήλωση μεταξύ αγνώστων και να νιώσει ότι πρέπει κάπως να υποστηρίξει την παρουσία του εκεί.

Η συνάδελφος Νίκη Μπάκουλη έχει αναλύσει διεξοδικά γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο φλύαροι. Δεν αναφέρομαι σε εκείνους που κάποια στιγμή έχουν να πουν πολλά και μαζεμένα, αλλά στους συνήθεις υπόπτους που με το που σε πλησιάζουν ξέρεις ότι δεν θα γλυτώσεις από τη λογοδιάρροια. Και επειδή την έχεις «ξαναπατήσει» μαζί τους, αντιδράς με τρόπους που δεν σε τιμούν: δεν σηκώνεις το τηλέφωνο όταν σε καλούν, αλλάζεις πεζοδρόμιο όταν τους βλέπεις από μακριά, μπορεί ακόμα και να αποφύγεις μια κοινωνική συνάθροιση αν ξέρεις ότι θα είναι εκεί, γιατί απλά δεν τους αντέχεις.

Δεν έχεις άδικο: το να σε έχει «μαρκάρει» κάποιος και να μη σε αφήνει να αρθρώσεις λέξη, το να συνεχίζει να σου μιλά ακόμα και όταν απομακρύνεσαι ακολουθώντας σε από πίσω, χωρίς να «πιάνει» τα μη λεκτικά μηνύματα ότι πρέπει να σταματήσει, είναι από κουραστικό έως απόλυτα αγενές. Υπάρχουν, όμως, καλύτεροι τρόποι να το διαχειριστείς από το να κρύβεσαι ή να πεις κάτι προσβλητικό.

6 τρόποι να διαχειριστείς έναν άνθρωπο που μιλά πολύ

Το 2016, η Esther Giroldi, καθηγήτρια του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Maastricht,  και οι συνεργάτες της αποφάσισαν να μελετήσουν ακριβώς αυτό: πώς διαχειρίζεσαι τους φλύαρους ανθρώπους. Μπορεί η βάση της έρευνας να αφορούσε γιατρούς και το πώς να εξάγουν πληροφορίες από τους υπερφλύαρους ασθενείς τους, όμως τα συμπεράσματα είναι εξαιρετικά χρήσιμα για όλους.

iStock

«Το να βλέπεις στη λίστα των ασθενών σου το όνομα κάποιου που ξέρεις ότι δεν σταματά ποτέ να μιλά σου προκαλεί απελπισία, γιατί ξέρεις πόσο πιο δύσκολη θα γίνει η δουλειά σου όταν έρθει εκείνη η ώρα. Επιπλέον, μπορεί ακόμα και να σε οδηγήσει στο να μην κάνεις καλή διάγνωση ή να μην δώσεις τη σωστή θεραπεία», είπε η Giroldi περιγράφοντας τη μελέτη της.

Για να καταλήξει στις «οδηγίες χρήσης» ενός φλύαρου ασθενή, συζήτησε με 16 γενικούς ιατρούς πώς χειρίζονται ασθενείς που μιλούν ασταμάτητα, χωρίς ειρμό και συγκέντρωση, που πηδούν από το ένα θέμα στο άλλο, που προσθέτουν άπειρες άχρηστες πληροφορίες, που επαναλαμβάνονται και που είναι δύσκολο να κατευθυνθούν σε μία συζήτηση. Δημιούργησαν μάλιστα εικονικές καταστάσεις τέτοιων περιπτώσεων, καλώντας τους γιατρούς να προτείνουν τις βέλτιστες λύσεις διαχείρισης.

Οι προτάσεις αυτές οδήγησαν σε 6 στρατηγικές. Οι τρεις από αυτές βασίζονται στην κατανόηση της αιτίας της φλυαρίας και οι άλλες στο πώς αυτή μπορεί να ελεγχθεί πριν φτάσει να γίνει πραγματικό πρόβλημα. Όλες οι προτάσεις, όμως, βασίζονται στην πρόθεση να διατηρηθεί η καλή η σχέση ανάμεσα στους δύο συνομιλητές.

– Κατανόηση της αιτίας της φλυαρίας

1. Πρόσφερε συναισθηματική υποστήριξη σε κάποιον του οποίου η υπερβολική φλυαρία μπορεί να προέρχεται από τη μοναξιά.
2. Δημιούργησε μία δομή στη συζήτηση για να βοηθήσεις το άτομο με κακές επικοινωνιακές δεξιότητες να μειώσει τα λεγόμενά του στα απολύτως σχετικά.
3. Ένα άτομο μπορεί να μιλά πολύ όταν είναι νευρικό, οπότε δημιούργησε ένα πλαίσιο ασφάλειας και άνεσης.

– Περιορισμός της «βλάβης» του να μιλά κάποιος πολύ

1. Περιόρισε το άτομο ήδη από την αρχή της συνάντησής σας, λέγοντας π.χ. «Δυστυχώς έχω μόνο 5 λεπτά».
2. Δες αν μπορείς να το πείσεις να συμμετέχουν κι άλλοι στη συζήτησή σας.
3. Το να διακόπτεις κάποιον ή να τον αγνοείς όταν μιλά μπορεί να είναι προσβλητικό, οπότε δείξε ενσυναίσθηση στον τρόπο που θα διακόψεις κάποιον ή προσπάθησε να το κάνεις με χιούμορ.

iStock

Η σημασία της ενσυναίσθησης

Το πιο σημαντικό καθώς εφαρμόζεις αυτές τις στρατηγικές είναι να αντιμετωπίζεις ακόμα και τον πιο φλύαρο άνθρωπο με ενσυναίσθηση. Αυτό δεν σημαίνει να μην βάζεις τα όριά σου με σαφήνεια και αυτοπεποίθηση, αλλά την ίδια ώρα να κρατάς στο πίσω μέρος του μυαλού σου τι είναι αυτό που οδηγεί τον άλλο στο να μιλά τόσο. Σκέψου, επίσης, ότι ίσως το άτομο αυτό να μη συνειδητοποιεί ότι μονοπωλεί τη συζήτηση, επειδή π.χ. νιώθει εκείνη τη στιγμή αμηχανία.

Σε κάθε περίπτωση, βρίσκοντας τον τρόπο να διαχειριστείς μία τέτοια κατάσταση με ευγένεια, καταφέρνεις να μειώσεις τη «βλάβη» για εσένα χωρίς να κάνεις και τον συνομιλητή σου να νιώσει άσχημα.

Βρείτε εδώ τα audio articles που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.

Για να ακούτε τα άρθρα του OW που είναι διαθέσιμα σε ηχητική μορφή, μπορείτε να μας ακολουθήσετε σε Spotify και σε Apple Podcasts.