ΤΟ COFFEE BADGING ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Στις ΗΠΑ, όπου οι εταιρείες επέστρεψαν από το υβριδικό μοντέλο εργασίας στην υποχρεωτική παρουσία στο γραφείο, οι εργαζόμενοι απαντούν με το λεγόμενο «coffee badging». Μερικοί, βέβαια, το έκαναν και στην Ελλάδα πολύ πριν γίνει της μόδας.
Προ τριακονταετίας, στα πρώτα μου χρόνια στη δουλειά, θυμάμαι είχα έναν προϊστάμενο που ερχόταν στην ώρα του, άφηνε στο γραφείο του ένα μπουφάν, ένα γιλέκο ή κάποιο άλλο προσωπικό αντικείμενο ενδεικτικό της παρουσίας του και εξαφανιζόταν για ώρες. Τότε, το internet στην Ελλάδα ήταν στα σπάργανα, οπότε δύσκολα έκανε τηλεργασία.
Αυτό που έκανε ήταν... ό,τι ήθελε. Αν κάποιος ρωτούσε πού είναι, λέγαμε: Εδώ είναι τα πράγματα του. Κάτι ανάλογο έλεγε κι ο ίδιος σε όποιον τον έψαχνε και του τηλεφωνούσε (Έχω έρθει). Σήμερα μαθαίνω πως αυτός ο άνθρωπος ήταν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του, κάνοντας coffee badging πριν γίνει μόδα.
To coffee badging, που κάνει θραύση τον τελευταίο καιρό στις ΗΠΑ, περιγράφει μια συμπεριφορά στον χώρο εργασίας, κατά την οποία οι εργαζόμενοι εμφανίζονται στο γραφείο για λίγο, περνούν την «κάρτα» τους, βάζουν έναν καφέ, λένε ένα «γεια» και δυο κουβέντες με τους συναδέλφους, πριν φύγουν για να εργαστούν εξ αποστάσεως για το υπόλοιπο της ημέρας. Είναι μια πρακτική που προέκυψε ως λύση στην υποχρεωτική παρουσία στο γραφείο.
Και προσέξτε: Δεν παραβιάζουν τους κανόνες. Τους εκμεταλλεύονται. Πρόκειται για κάτι παρόμοιο με το presenteeism, που θέλει τους εργαζόμενους να εμφανίζονται στα πόστα τους παρότι μπορεί να είναι τραυματίες ή άρρωστοι, άρα δεν μπορούν να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους.
Είναι το coffee badging μια σιωπηλή διαμαρτυρία;
Έχει σημειωθεί πως το φαινόμενο αυτό λειτουργεί ως σιωπηλή διαμαρτυρία για το τέλος της υβριδικής εργασίας και τη διαχείριση του burnout , ή ως συμβιβασμός. Οι εργαζομένοι πληρούν μεν την απαίτηση της παρουσίας, αλλά εργάζονται στο περιβάλλον που προτιμούν –και δεν είναι το γραφείο– με ζητούμενο την καλύτερη δυνατή ισορροπία, μεταξύ της προσωπικής και της επαγγελματικής ζωής. Τα ευέλικτα ωράρια είναι ο στόχος και κάνουν ό,τι μπορούν γι' αυτά.
Έρευνες που έχουν γίνει στις ΗΠΑ δείχνουν ότι σχεδόν οι μισοί, έως περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους με υβριδική εργασία έχουν παραδεχθεί πως έχουν κάνει χρήση του trend τουλάχιστον μία φορά. Η αύξησή του, όμως, έχει φτάσει σε βαθμό που προκαλεί την ανησυχία των εργοδοτών, καθώς στοιχεία δείχνουν ότι επηρεάζει τη συνολική παραγωγικότητα και την εμπιστοσύνη στον χώρο εργασίας με διάφορους τρόπους.
Γιατί ανησυχεί τους εργοδότες;
Για παράδειγμα, η «τόσο, όσο» παρουσία μειώνει τη συνοχή της ομάδας και επιβραδύνει την πρόοδο της συνεργασίας, ενώ μπορεί να προωθήσει κουλτούρα στην οποία οι υπάλληλοι επικεντρώνονται στην παρουσία και όχι στο αποτέλεσμα, κάτι που μπορεί να έχει ως πιθανή επίπτωση τη σπατάλη χρόνου και προσπάθειας.
Υπάρχουν επιπτώσεις και στην εμπιστοσύνη των εργοδοτών, καθώς «όταν οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι οι εντολές για παρουσία στο γραφείο αφορούν περισσότερο τον έλεγχο παρά τη συνεργασία, μπορεί να επιδίδονται σε coffee badging, σε ένδειξη επιφανειακής συμμόρφωσης, γεγονός που με τη σειρά του κάνει τους διευθυντές να αμφιβάλλουν για τη δέσμευσή τους και την εργασιακή τους ηθική, ακόμα κι όταν οι εργαζόμενοι είναι παραγωγικοί».
Coffee badging: Αφορμή για αλλαγές στον εργασιακό χώρο
Μία από τις πρώτες εταιρείες που τοποθετήθηκαν επί του φαινομένου είναι η Amazon, η οποία προχώρησε σε αναθεώρηση της πολιτικής της και απαιτεί τουλάχιστον δύο ώρες παρουσία την ημέρα, από Δευτέρα έως Παρασκευή.
Για την αντιμετώπιση του coffee badging, οι μελετητές του φαινομένου προτείνουν στις εταιρείες να παραχωρήσουν στους εργαζόμενους ευέλικτες επιλογές για το ωράριο, αποζημίωση για επιπλέον έξοδα που σχετίζονται με την προσέλευση στο γραφείο, πιο φιλόξενο περιβάλλον στον εργασιακό χώρο και ανταμοιβή για όσους παραμένουν στο γραφείο. Οι εργοδότες μπορούν να παρακολουθούν πόσο μένουν οι εργαζόμενοι στις θέσεις τους και με τυχαίες επισκέψεις. Το ερώτημα είναι: ποιος θα τους παρακολουθήσει;