ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η «ΤΡΙΠΛΗ ΑΠΕΙΛΗ» ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Αν ανήκεις στην Gen Z και νιώθεις την παραγωγικότητά σου στο ναδίρ, ίσως φταίει η «τριπλή απειλή» που απειλεί τους νέους εργαζόμενους σύμφωνα με έρευνα.

Σχολιάζουμε εμείς οι μεγαλύτεροι ότι η σχέση της Gen Z με την εργασία είναι κάπως αλλόκοτη και πως οπωσδήποτε διαφέρει από αυτήν που είχαμε ή συνεχίζουμε να έχουμε εμείς – χωρίς φυσικά να θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας. Ελάχιστοι από εμάς ξυπνάμε όλο χαρά κάθε πρωί για να «φάμε» μια ώρα στην κίνηση και να περάσουμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας κλεισμένοι σε ένα γραφείο. Είναι όμως κάτι που δεχτήκαμε σχετικά αγόγγυστα, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην.

Η Gen Z μοιάζει να μισεί τη δουλειά – ή, τέλος πάντων, να θέλει να την αποφύγει πάση θυσία. Όπως αποδεικνύει πρόσφατη έκθεση για την Κατάσταση του Εργατικού Δυναμικού της αμερικανικής εταιρείας meQuilibrium, που ειδικεύεται σε θέματα ανθεκτικότητας εργαζομένων, υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό: Οι αναλυτές την ονόμασαν «τριπλή απειλή».

Η «τριπλή απειλή» που απειλεί την ευεξία και την παραγωγικότητα των εργαζόμενων

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης, οι νέοι εργαζόμενοι υποφέρουν από απαισιοδοξία, αβεβαιότητα και αποσύνδεση στον χώρο εργασίας.

Όπως περιγράφει ο Brad Smith, επιστημονικός διευθυντής επικεφαλής  της meQ, «η απαισιοδοξία στο εργατικό δυναμικό αποτελεί μεγαλύτερη απειλή από το να παραπονιέται απλά κανείς για τη δουλειά μπροστά στον ψύκτη του γραφείου – υπονομεύει άμεσα την παραγωγικότητα στον χώρο εργασίας και την ψυχική υγεία. Διαπιστώσαμε ότι οι εργαζόμενοι που νιώθουν απαισιοδοξία σε σχέση με την εργασία τους βιώνουν μείωση της παραγωγικότητας κατά 60% και 128% μεγαλύτερο κίνδυνο κατάθλιψης».

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Η έκθεση ανέλυσε ευρήματα 5.477 εργαζομένων σε διάφορους κλάδους, προκειμένου να προσφέρει εφαρμόσιμες οδηγίες για την οικοδόμηση ηγεσίας με ενσυναίσθηση, την ανάπτυξη ατομικών δεξιοτήτων ανθεκτικότητας και την αξιοποίηση οργανωτικών συμπεριφορών ομαδικότητας και συνεργασίας στον χώρο εργασίας, για την προστασία τόσο της ευημερίας όσο και των επιχειρηματικών αποτελεσμάτων σε αυτό το απαιτητικό τοπίο.

Το πρόβλημα με την απαισιοδοξία, την αβεβαιότητα και την αποσύνδεση που νιώθουν οι νέοι εργαζόμενοι

Σύμφωνα με τα ευρήματα της αμερικανικής έρευνας:

• το 67% των εργαζόμενων λέει ότι αισθάνεται χειρότερα όταν σκέφτεται την κατάσταση στις ΗΠΑ,
• το 35% αισθάνεται χειρότερα για την εργασιακή του κατάσταση,
• το 49% αισθάνεται χειρότερα για τα οικονομικά του,
• το 52% αναμένει ότι η κατάσταση των ΗΠΑ θα επιδεινωθεί,
• το 27% αναμένει ότι τα οικονομικά του θα επιδεινωθούν,
• το 24% αναμένει ότι η εργασιακή του κατάσταση θα επιδεινωθεί.

Προσθέτοντας την αβεβαιότητα στο μείγμα, υπερτριπλασιάζεται ο ρυθμός με τον οποίο οι εργαζόμενοι δημιουργούν μια απαισιόδοξη άποψη για την εργασία.

«Η αύξηση του άγχους που σχετίζεται με την αβεβαιότητα δεν επηρεάζει μόνο τα συναισθήματα –  κοστίζει στις εταιρείες: Τα άτομα που αναφέρουν υψηλό βαθμό άγχους σχετιζόμενο με την αβεβαιότητα εμφανίζουν επίσης πολύ μεγαλύτερη μείωση της παραγωγικότητας, υποδεικνύοντας ότι η αβεβαιότητα μπορεί να μειώνει την παραγωγή έως και κατά το ήμισυ», δήλωσε ο Smith. «Επιπλέον, σχεδόν ένας στους τρεις εργαζόμενους που βιώνει υψηλό βαθμό άγχους που σχετίζεται με την αβεβαιότητα εμφανίζει υψηλό βαθμό επαγγελματικής εξουθένωσης».

Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ.

Η επαγγελματική εξουθένωση, με τη σειρά της, αποτελεί μέρος του τρίτου προβληματικού στοιχείου, της αποσύνδεσης, που αποστραγγίζει την ψυχική και συναισθηματική ενέργεια των εργαζομένων. Η αίσθηση απώλειας εμπιστοσύνης όταν οι εταιρείες ή οι εργοδότες δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες οδηγεί σε περαιτέρω αποδυνάμωση των εργασιακών σχέσεων.

Περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους (55%) εμφανίζουν τουλάχιστον ένα σύμπτωμα αποσύνδεσης – ιδιαίτερα οι νεότεροι εργαζόμενοι (18-29), το 62% των οποίων λέει ότι επηρεάζεται από αυτήν. Οι πιο σοβαρά επηρεασμένοι ανέφεραν μείωση της παραγωγικότητας κατά 66%.

Η ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

«Το άγχος που σχετίζεται με την αβεβαιότητα δεν εξαφανίζεται – είναι η νέα κανονικότητα στον χώρο εργασίας», δήλωσε ο Smith. «Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι το πώς διαβρώνει την αυτοπεποίθηση των εργαζόμενων και μειώνει την απόδοση και τη δέσμευση χωρίς πολλοί να το αντιλαμβάνονται».

Από όλους τους εργαζόμενους η ομάδα που εμφάνισε τα μεγαλύτερα ποσοστά αποσύνδεσης και κυρίως απαισιοδοξίας είναι η Gen Z. Φαίνεται, όμως, να είναι και η μόνη ηλικιακή ομάδα που έχει κάποια ελπίδα για αυτά που πρόκειται να φέρει το μέλλον.

Πώς μπορούν οι εταιρείες να αντιστρέψουν την κατάσταση;

Η έκθεση επισημαίνει ότι υπάρχουν δύο «κρίσιμοι προστατευτικοί παράγοντες» που μπορούν να αντιμετωπίσουν την τριπλή απειλή:

1. Διοίκηση με ενσυναίσθηση. Οι διευθυντές που δίνουν προτεραιότητα στην ευημερία της ομάδας τους δημιουργούν θετική επίδραση, μειώνοντας το άγχος της αβεβαιότητας κατά 37% και τα ποσοστά αποσύνδεσης από 78% σε 40%, σύμφωνα με την ανάλυση.
2. Ατομική ανθεκτικότητα. Μεταξύ των πιο ανθεκτικών εργαζόμενων, ιδίως εκείνων με τις επίκτητες δεξιότητες του ελέγχου των συναισθημάτων και της ρεαλιστικής αισιοδοξίας, μόνο το 6% εμφανίζει σημάδια ακραίας αποσύνδεσης, σε σύγκριση με το 59% των λιγότερο ανθεκτικών.

Για να αντιστραφεί, λοιπόν, η απειλή της απαισιοδοξίας, της αβεβαιότητας και της αποσύνδεσης, οι εργοδότες θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη ηγεσίας με ενσυναίσθηση σε όλα τα επίπεδα, να παρέχουν υποστήριξη για ανθεκτικότητα και να ενθαρρύνουν την υποστήριξη μεταξύ των εργαζόμενων που θα συμβάλλει στην ενίσχυση της εταιρικής κουλτούρας.