ΕΝΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΦΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ «ΣΕΡΒΙΡΕΙ» ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
Όχι και τόσο μακριά από το γραφείο μου υπάρχει ένα καφέ που καταπολεμά το στίγμα του αυτισμού και κάνει πράξη τη συμπερίληψη και την ισότιμη μεταχείριση.
Κάθε μικρή πράξη στην καθημερινότητά μας, από το πού πετάμε τα σκουπίδια μέχρι την επιλογή του καταστήματος από το οποίο θα αγοράσουμε τον πρωινό μας καφέ, δείχνει τη θέση μας απέναντι σε μεγάλα ζητήματα ή το κατά πόσο προβληματιζόμαστε για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Δεν λέω να τρέχουμε κάθε μέρα στην άλλη άκρη της πόλης να βρούμε π.χ. το κατάστημα εκείνο που στηρίζει ευπαθείς ομάδες, άτομα στο φάσμα του αυτισμού, αδέσποτα ζώα, αλλά σίγουρα μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό στους γύρω μας, να το προβάλουμε στα κοινωνικά μας δίκτυα, να το στηρίξουμε όταν βρεθούμε στην περιοχή.
Ένα τέτοιο κατάστημα βρίσκεται στο Περιστέρι, στην 25ης Μαρτίου 7, και όποιος το επισκέπτεται δεν απολαμβάνει μόνο καλό καφέ, στηρίζει και μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία. Μια ιδιωτική πρωτοβουλία, που δείχνει στην πράξη πώς μπορούμε όλοι να είμαστε ίσοι σε ένα εργασιακό περιβάλλον και αναγνωρίζει τις διαφορετικές ανάγκες και δεξιότητες που έχει καθένας μας.
Ο Γιώργος, ο καφές και μια απλή ερώτηση
Ο Χρήστος Καβράκος, συνιδιοκτήτης του The Roosters, ξεκίνησε με έναν απλό στόχο: να προσφέρει καλό καφέ. Όμως, δεν κάνει μόνο αυτό. Στο εργαστήριο που προμηθεύει με καφέ τα συγκεκριμένα καταστήματα (και όχι μόνο), εργάζεται εδώ και τέσσερα χρόνια ο Γιώργος. Ο Γιώργος βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού.
Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 8 χρόνια, έπειτα από μια συζήτηση που είχε ο Χρήστος με τη Ζωή, κοινωνική λειτουργό και δασκάλα ειδικής αγωγής η οποία εργαζόταν στην επιχείρηση που διατηρούσε τότε. «Τι κάνουν αυτά τα παιδιά όταν ενηλικιωθούν;» τη ρώτησε μια μέρα. Η απάντηση ήταν λιτή: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Τα παιδιά αυτά δεν εντάσσονται στην κοινωνία μας εύκολα. Δεν τα δέχονται για δουλειά». Έτσι, γεννήθηκε η ιδέα να έρθουν παιδιά από το σχολείο της στον χώρο του εργαστηρίου για να πάρουν ένα πρώτο ερέθισμα, να δουν τι σημαίνει επαγγελματικό περιβάλλον. Λίγο αργότερα, μέσω του κέντρου παιδιού και εφήβου Ηλίανθου, ενός φορέα για άτομα με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, ο 19χρονος τότε Γιώργος έγινε μέλος της ομάδας αυτής.
Για να μπορέσει ο Γιώργος να εργαστεί στον χώρο του εργαστηρίου, έγιναν κάποιες μικρές αλλαγές. Τίποτα περίπλοκο ή ακριβό. Τοποθετήθηκαν γραμμές στο πάτωμα για να οριοθετούν τα βήματα της εργασίας και ο σχεδιασμός της ροής έγινε από αριστερά προς τα δεξιά, όπως του αρέσει. Έτσι, κάποιες μέρες την εβδομάδα, κάποιες συγκεκριμένες ώρες, εκείνος είναι εκεί και κάνει το ζύγισμα και τη συσκευασία καφέδων. Και το κάνει εξαιρετικά.
Η εξέλιξη της ομάδας
Όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο εργαστήριο, ο Γιώργος συνοδευόταν από δύο θεραπευτές. Μετά από λίγο καιρό, έμεινε μόνο ένας. Σήμερα, έρχεται με τον πατέρα του ή και μόνος του. Στην αρχή, επίσης, είχε έναν άνθρωπο αναφοράς στον χώρο, ενώ τώρα μιλάει με όλη την ομάδα. Ξέρει τι να κάνει, ακολουθεί τη διαδικασία και προσαρμόζεται όπου χρειάζεται. «Κι εμείς όμως μάθαμε από τον Γιώργο», λέει ο Χρήστος. Τι; Να έχει η ομάδα υπομονή, να παραμένει ήρεμη, να δείχνει σεβασμό, να επικοινωνεί. Όπως τονίζει, ο τρόπος επικοινωνίας που χρησιμοποιούν με τον Γιώργο είναι τελικά αυτός που πρέπει να χρησιμοποιούμε όλοι σε κάθε μας αλληλεπίδραση.
Όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν
«Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μια δεξιότητα, ένα ταλέντο, κάτι που να μπορεί να προσφέρει», λέει ο Χρήστος. «Έχω αντιμετωπίσει πολύ περισσότερα προβλήματα με ανθρώπους που δεν είναι στο φάσμα του αυτισμού στα χρόνια που δουλεύω στην εστίαση».
Ο ίδιος ελπίζει το νέο, μεγαλύτερο εργαστήριο που ετοιμάζει να δώσει την ευκαιρία και σε άλλον ένα συνάνθρωπό μας που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού να ενταχθεί στην ομάδα.
Η εμπειρία αυτή του έδειξε ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να αλλάξει πρόσωπο και χρειάζεται να το κάνει. Το κράτος, όπως λέει, δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Οι επιχειρήσεις, όμως, μπορούν να πάρουν την πρωτοβουλία. «Αν κάνεις μια σωστή προσέγγιση, αν σεβαστείς τον άλλο και του δώσεις χώρο, μπορεί να σου αποδώσει το 100% του. Γιατί να μην δουλεύει μαζί σου;» καταλήγει.