ΜΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΒΟΗΘΑ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Πώς μια ομάδα ανθρώπων στηρίζει στην πράξη πολίτες που ζουν σε συνθήκες αστεγίας και κάνει τη διαφορά σε μια κοινωνία που τους προσπερνά.
«Είμαστε μια ομάδα νοσηλευτών που παρέχει υγειονομική περίθαλψη και συμβουλές σε κλινικές άμεσης πρόσβασης και υπηρεσίες εξωνοσοκομειακής φροντίδας στο Νότιγχαμ για άστεγους και ευάλωτα άτομα. Παρέχουμε θεραπεία, συμβουλές και υποστήριξη για να βοηθήσουμε τους ασθενείς να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο υγιείς. Συνεργαζόμαστε με άλλους φορείς και υπηρεσίες υγείας για λογαριασμό των ασθενών και με τη συγκατάθεσή τους».
Έτσι απλά, μια ομάδα ανθρώπων δείχνει έμπρακτα την υποστήριξή της σε μια από τις πιο αόρατες κοινωνικές ομάδες του κόσμου, τους αστέγους, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να φροντίσουν την υγεία τους, όταν το σύστημα τους κλείνει τις πόρτες.
Εμπνευστής της ιδέας είναι ο Dominick Shaw, καθηγητής πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου του Λέστερ, που εντόπισε την έλλειψη εξειδικευμένων κλινικών για τις περιπτώσεις των ανθρώπων αυτών.
Οι πνεύμονες των αστέγων
Οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν όσοι ζουν στον δρόμο είναι πολλές. Οι παθήσεις των πνευμόνων είναι μόνο ένα μέρος αυτών. Ασθένειες όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το άσθμα, ο καρκίνος του πνεύμονα, η πνευμονία και η φυματίωση είναι μεταξύ των κύριων λόγων για τους οποίους οι άστεγοι είναι πιο πιθανό να πεθάνουν πριν κλείσουν την πέμπτη δεκαετία ζωής.
Όταν ο Shaw άρχισε να εξετάζει τους πνεύμονες των αστέγων, είδε με τα μάτια του τον αντίκτυπο που έχει η έλλειψη στέγης και οι συνήθειες του τρόπου ζωής που την περιβάλλουν στην υγεία τους (και στις υπηρεσίες υγείας). «Ήταν σοκαριστικό. Η ηλικία των πνευμόνων αυτών των ανθρώπων είναι εβδομήντα και ογδόντα ετών», δήλωσε στο βρετανικό Big Issue.
«Με σόκαρε όταν ανακάλυψα ότι η μέση ηλικία θανάτου για έναν άνθρωπο που ζει στον δρόμο στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περίπου τα 45 έτη. Στον γενικό πληθυσμό, η μέση ηλικία θανάτου είναι τα 85 ή 86 έτη», συμπληρώνει.
Πώς λειτουργεί η κλινική
Η κλινική λειτουργεί μία φορά το μήνα στο Κέντρο Ευεξίας του Νότιγχαμ. Πριν τη μέρα εκείνη, εργαζόμενοι της οργάνωσης Framework που ασχολείται με αστέγους βγαίνουν στους δρόμους για να ενημερώσουν τους ανθρώπους αυτούς, προσφέροντας ταυτόχρονα κουπόνι τροφίμων ως ένα επιπλέον κίνητρο. Στην κλινική υποβάλλονται σε πλήρη εξέταση, ενώ χορηγούνται και κάποιες βασικές θεραπείες.
Πέρα από τη φροντίδα της υγεία των πνευμόνων, το Κέντρο αποτελεί μέρος του Δικτύου Ανάρρωσης του Νότιγχαμ (Nottingham Recovery Network), που σημαίνει ότι οι ωφελούμενοι μπορούν να έχουν πρόσβαση και σε άλλες υπηρεσίες, π.χ. για τον εθισμό στο αλκοόλ, για ζητήματα ψυχικής υγείας, για στέγαση.
«Είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος»
Ο 45χρονος Ross Nixon είναι ένας από τους ωφελούμενους αυτούς. Ζει στον δρόμο εδώ και τρία χρόνια, μετά την αποφυλάκισή του, και παλεύει με την ψυχική του υγεία. Όπως ο ίδιος μαρτυρά, στην Κλινική διαγνώστηκε με σοβαρό άσθμα και οι άνθρωποι εκεί του έμαθαν πώς να χρησιμοποιεί την συσκευή εισπνοών του.
«Είναι καταπληκτικό. Είναι σαν να είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Παλιά μπορούσα να περπατήσω μόνο μέχρι ένα σημείο και λαχάνιαζα. Χαίρομαι που ήρθα, γιατί νιώθω πολύ καλύτερα. Παρατηρώ τη διαφορά όταν κοιμάμαι. Ανησυχούσα για τον ύπνο, γιατί φοβόμουν ότι θα σταματήσει η αναπνοή μου».